‍ 📄یادداشت

🔴 ایست! متوقف شوید!
(پیرامون بحث‌های جاری در جنبش چپ)

🖊امیرحسین محمدی فرد

این‌که شخصیت سیاسی و منش مبارزاتی «سنوار» ربطی به «چه‌گوارا» و آزادی‌خواهی ندارد، این‌که «حماس» را تحمیل شرایط غیرانسانی به مردم فلسطین آفریده است، و این‌که محور مقاومت نمی‌تواند آرامش و امنیت را برای مردم فلسطین و مردم منطقه بیاورد، هیچ مجوزی را برای ایستادن در سمت جنگ‌طلبی صادر نمی‌کند. چه نیروهایی مثل حزب «حمید تقوایی» و طرفداران «مهرنوش موسوی» که از جنگ‌افروزی‌های اسرائیل رژیم‌چنج و سرنگونی را انتظار دارند، و چه جریان نئوتوده‌ایسم مثل «بهمن شفیق» که جنبش انقلابیِ جاری را هم‌دست اسرائیل و مانع اصلی در رفتن هیات‌حاکمه‌ی ایران به جنگ همه‌جانبه اعلام می‌کند، هر دو طیف را با این سیاست‌ها به جنگ با مردم خاورمیانه می‌آورد.

از طرف دیگر آن‌چه کشته شدن رهبران «حماس» را مهم کرده، افشای سیاست‌های جنگ‌طلبانه‌ی رژیم جنایتکار اسرائیل و متحدان جهانی‌اش است؛ برخلاف ادعاهای پوچ رژیم فاشیستی اسرائیل و برخلاف تبلیغات سمی رسانه‌های جریان اصلی و برخلاف باور کور جریان‌های پروغرب، مبنی‌بر اقدام تلافی‌جویانه علیه «حماس» و مبنی‌بر استفاده کردنِ رهبران حماس از گروگان‌ها به‌عنوان «سپر انسانی»، کشته شدن رهبران حماس و به‌ویژه نحوه‌ی کشته شدن «سنوار» نشان می‌دهد که اسرائیل برای حذف کردن مردم فلسطین از صحنه‌ی خاورمیانه به میدان آمده است و این نسل‌کشی و این تعرض ضد انسانی همچنان ادامه خواهد داشت، تا این‌که کشمکش‌های بلوک‌های کاپیتالیستی به‌هدف تقسیم مجدد جهان پایان بیابد.

اما در مقابل جنگی که دشمنان مردم در خاورمیانه راه‌انداخته‌اند و در مقابل سناریوی سیاه علیه مردم ایران، یک جریان ضد جنگ در جهان و در ایران اعلام موجودیت کرده است، که برای خاورمیانه امنیت و آزادی می‌خواهد. مردم آزادی‌خواه جهان و مردم انقلابی ایران که به این قطب سکولار و انسانی تعلق دارند، برای زندگی آزاد و امن تلاش می‌کنند و انزجار خود را از عاملان جنگ و همدستان‌شان بارها اعلام کرده‌اند. این قطب ضد جنگ ضرورت خود را از ختم شدن این سیاست‌ها به سناریوی سیاه می‌گیرد و به این اعتبار در عرصه‌ی پیش‌روی برای جریان‌ها، نیروها و محافل سیاسی که آینده‌ی خاورمیانه و ایران را با سیاست‌های‌شان بیش‌ازپیش ناامن می‌کنند، توصیه‌ای جدی دارد؛ متوقف شوید و به جنگ در خاورمیانه دامن نزنید!

زنده باد آزادی
زنده باد برابری

مهر 1403

https://t.me/Link_note

🗒⁩ مقاله

🔴 در مبارزه با سنت نئوتوده‌ایسم
بخش دوم:
مبارزات سیاسی، انقلاب و سوسیالیسم

🖊 امیرحسین محمدی فرد

🔎ازمتن:

🔻چون مارکسیسم از اساس تئوری ایجاد کردن تغییر و مبانی به‌وجودآوردن انقلاب است، و چون مارکسیسم امر تغییردادن جهان را با نقد تاریخی همه‌جانبه به وضع موجود پیش می‌برد، پس تاریخ واقعی نیز حول رابطه‌ای قرائت می‌شود، که عنصر تغییردهنده‌ی تاریخ با تحولات انقلابی برقرار می‌کند. همچنین اگر تاریخی که حاکمان می‌نویسند، به بیان سراسر مجعول از واقعیت می‌پردازد، آن‌وقت تاریخ‌نگاری شکست‌خوردگانِ همیشگی تاریخْ سراسر علیه تغییر در واقعیات اجتماعی و به‌تبع علیه مقوله‌های «سرنگونی» و قیام و انقلاب نگاشته می‌شود. درحالی‌که تاریخ واقعی سرگذشت مردم پیکارگری است، که در طول تاریخ مبارزات طبقاتی همواره برای زندگی بالنده و برای زیست متعالی جنگیده‌اند؛ تاریخ واقعی بشر که ...

https://t.me/Link_note

در مبارزه با سنت نئوتوده‌ایسم
بخش اول:
جبر و اختیار: جایگاه پراتیک انقلابی در متدولوژی مارکسیسم

امیرحسین محمدی فرد

https://t.me/Link_note

‍ .
«این شرکت مال خودمان است»!

امیرحسین محمدی فرد
21/08/1402

مجمع‌عمومی و رهبر کارگری پدیده‌هایی هستند، که با زیست و کار طبقه‌ی کارگر عجین شده‌اند؛ سبک کار جمعی و رهبران عملی جنبش طبقه‌ی کارگر، تشکل و عنصری پرورده شده از میان سوخت‌وساز لایه‌های طبقاتی، و برآمده از مبارزات طبقاتی روزمره هستند، که این‌گونه هم‌سرنوشتان را به اتحاد طبقاتی فرامی‌خوانند.

درواقع وقتی «حاکمیت خرد جمعی» و آلترناتیو شورایی پراتیک می‌شوند، وقتی که برخلاف جریان استبداد دولت سرمایه علیه تشکل‌یابی طبقه‌ی کارگر، تشکل توده‌ای برپایه‌ی مجمع‌عمومی و شوراهای پایه در جنبش طبقه‌ی کارگر رشد می‌کنند، و وقتی که شورایی فعالیت کردن و جمعی تصمیم گرفتن پایه‌ی نظم‌یابی پرولتری در یک محیط کار یا یک محیط زندگی و امر همه‌گیر می‌شود، می‌توان گفت این جنبش سوسیالیستی طبقه‌ی کارگر است، که با متمرکز کردن کارگران در یک جنبش اجتماعی و سیاسی توازن قوا را به نفع طبقه‌ی کارگر تغییر می‌دهد.

سبک کار اجتماعی باردیگر در جمله‌بندی‌های اعتراضی فولادی‌ها ظهور می‌کند و یک‌بار دیگر علیه بنیان نظام سرمایه‌داری یعنی مالکیت خصوصی بر ابزار تولید برمی‌خیزد؛ «این شرکت مال خودمان است»! به راستی که صاحبان ثروت در جامعه همان تولید کنندگان واقعی ثروت، کارگران هستند! این جمله نزد نئوتوده‌ایست‌های «کار حوزه‌ای» به‌عنوان فعل آنارشی و حرکتی به هدف «پروامپریالیسم» است، و ناسیونالیست‌های مرتجع ایرانی آن را به چشم خطر «ارتجاع سرخ» می‌بینند، و از زوایه‌ی ناسیونالیست‌های چپ می‌تواند دسیسه‌ای «مرکزگرایانه» و ضد «انتیک» باشد یا شاید شروع رویاهای کودکانه‌ی شوراهای قومی بر مبنای زبانی باشد؛ اما هرچه هست،به قامت آلترناتیوی است، که توسط کارگران پیشرو و رادیکال و سوسیالیست، این‌بار ازبرای خیزش گرسنگان در دی‌ماه 96 سر برآورده، و در ادامه در دوران اعتصابات و اعتراض‌های پرشور کارگران هفت‌تپه و فولاد اهواز آب‌دیده شده، و پس از حضور جنبشی در خیزش آبان 98، امروز در تب‌وتاب خیزش انقلابی پرچم‌دار جنبش پرولتاریا بوده است.

همان‌طور که رفرمیسم و سندیکالیسم (آن هم از جنس پرورژیمی و از نوع خانه‌ی کارگر) شیوه‌های سیاسی و اقتصادی جنبش نئوتوده‌ایستی و روش‌های اعتراضی مصلحان پرورژیمی هستند، و همان‌طور که فردگرایی و نخبه‌گرایی سنت‌های برآمده از جنبش ناسیونالیسم ایرانی هستند و همان‌طور که سکتاریسم و قوم‌گرایی نمودهای جنبش ناسیونال‌رفرمیسم هستند، رهبران عملی طبقه‌ی کارگر و مجامع عمومی نیز مظاهر پراتیک شده‌ی جنبش سوسیالیستی طبقه‌ی کارگر هستند.

سبک کار جمعی و آلترناتیو شورایی متعلق به جنبش سوسیالیستی طبقه‌ی کارگر است، همان‌طور که دمکراسی و فرقه‌گرایی و رفرمیسم از سبک کارها و از آلترناتیو‌های جنبش طبقات بالایی و طبقه‌ی حاکم شکل می‌گیرند.

Telegram

attach 📎

https://telegra.ph/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%AE%DB%8C%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%85%D9%86%D9%88%D9%86-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D9%85-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%B2%D9%84%D9%86%D8%B3%DA%A9%DB%8C-%D9%86%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%87%D9%86%D8%AF-01-09

https://b2n.ir/q24446

📄یادداشت

🔴 خانم‌ها و آقایان خیلی ممنون! مردم ایران «زلنسکی» نمی‌خواهند

🖊 امیرحسین محمدی فرد

🔎ازمتن:

🔻جامعه‌ی ایران به هنگامه‌ی خیزش انقلابی اخیر به سرعت پولاریزه شده است؛ مردم آزادی‌خواه نه فقط عزم‌شان را جزم کرده‌اند برای آن‌چه نمی‌خواهند، بلکه برای رسیدن به آن‌چه می‌خواهند بالغ‌تر و آگاه‌تر شده‌اند. در این مدت که فضای سیاسی در جامعه قطبی شده، پروپاگاندای جریان‌های سیاسی بورژوازی در اپوزیسیون حول انقلاب «همه باهم» و «همبستگی ملی» زیر پرچم «شیر و خورشید»، در رویارویی با اتحاد طبقاتی مردم و پرچم‌داری طبقه‌ی کارگر، مدام شکست خورده است. در واقع آزادی‌خواهیِ مردمی که هر روز به جنگ سرکوب می‌روند، در تضاد است با نعره‌های «رژیم چنج برای ایران» که سلطنت طلبان در خارج از ایران سر می‌دهند. همچنین شعار آزادی جامعه که هر روز در خیابان‌ها و مدارس و دانشگاه‌ها تکرار می‌شود، و خواست برابری که از دهن‌ها نمی‌افتد، از اساس با «ائتلاف‌»سازی و رهبرسازی از بالای سر مردم و با سنت لابی‌گری در عرصه‌ی سیاست، ناسازگاری و تناقض دارند.

🔻ناسیونالیست‌های فیروزه‌ای در شرایطی که به‌شدت قطبی شده است، به دنبال رهبر‌سازی برای انقلاب پیش روی مردم آزادی‌خواه هستند. ناسیونالیست‌های عظمت طلب ایرانی، با ردیف کردن «ولیعهد» و «شاه دخت» نوظهور به دربار همایونی تا همراه کردن سلبریتی‌ها و لابی‌گرهای دل بسته به «پمپئو» و کاخ الیزه، البته به مدد رسانه‌های راست بین‌المللی که این لیست از «رهبرها و وزرای آینده» را مدام زیر نورافکن می‌گذارند، می‌خواهند عنایت غرب را به خود جلب کنند. از بلوک‌بندی‌های «توییتری»(1) و بیعت کردن برخی از سلبریتی‌های کنده شده از بدنه‌ی حاکمیت و لابی‌گرهای ترامپیست ایرانی به نمایندگی «مسیح علی نژاد» با بازمانده‌ی ذکور خانواده‌ی «پهلوی» به‌عنوان کانون سیاسی ناسیونالیست‌های مرتجع، تا قُرُق کردن رسانه‌های جریان اصلی به‌ویژه «ایران اینترنشنال»، نمونه‌هایی آشکار از دست و پا زدن‌های جناح راست اپوزیسیون برای مقبول افتادن به چشم هیات حاکمه‌ی آمریکا و دولت‌های اروپایی هستند. از زاویه‌ی راست‌های پروغرب، گویا همه‌ی «پارامترها» حاضر و آماده هستند، که تجربه‌ی اوکراین را تکرار کنند و علیه جامعه‌ی به‌پا خاسته‌ی ایران، «زلنسکی» بیافرینند؛ اما هنوز تایید قدرت‌های غربی باقی مانده است! هدف از این همه هیاهو، انتخاب شدن از جانب قدرت‌های غربی است.

https://t.me/Link_note