داستان بدن انسان ـ ترجمه نيک گرگين

ضرورت فعاليت بدنی
فرض بر این است که هر چیزی که به شما احساس راحتی بیشتری می‌دهد باید خوب باشد و مردم مبالغ هنگفتی می‌پردازند تا از گرما و سرما خلاصی يابند يا از پله‌ها بالا نروند، سنگينی بلند نکنند، تقلا نکنند يا نایستند. در طول چند نسل گذشته، ولع ما برای راحتی و لذت جسمانی الهام بخش بسیاری از اختراعات جدید بوده است و برخی از کارآفرینان را ثروتمند کرده است. اما در عین حال، برخی از این نوآوری‌ها ناتوانی را شايع می‌کنند، به‌ویژه در میان ما که نمی‌توانیم بر امیال خود مهار زنيم.

ماهیچه‌ها برای فعالیت‌های شدید، مثل دویدن، پیاده‌روی و شنا نیاز به اکسیژن بیشتری دارند، بنابراین سخت‌تر نفس می‌کشید، ضربان قلب شما افزایش می‌یابد، فشار خون شما بالا می‌رود، عضلات شما خسته می‌شوند و غیره. این فشار‌ها واکنش‌‌های تطبیقی متعددی را در سیستم‌های قلبی عروقی، تنفسی و اسکلتی عضلانی ایجاد می‌کنند، و اين قابليت‌های آنها را افزایش می‌دهد. ماهیچه‌های قلب تقویت می‌يابند و بزرگ می‌شوند، سرخرگ‌ها رشد می‌کنند و انعطاف‌پذیرتر می‌شوند، فيبر ماهیچه‌ها بيشتر می‌شود، استخوان‌ها ضخیم می‌شوند.

فعالیت بدنی برای رشد و عملکرد صحیح سیستم قلبی عروقی لازم است. فعالیت هوازی نه تنها قلب شما را تقویت می‌کند، بلکه نحوۀ ذخیره، آزاد شدن و استفاده از چربی‌ها را در سراسر بدن، از جمله در کبد و ماهیچه‌ها، تنظیم می‌کند. بسیاری از مطالعات به طور مداوم نشان داده‌اند که حتی سطوح متوسط فعالیت بدنی مانند پیاده‌روی ۲۰ کيلومتر در هفته به طور قابل توجهی سطوح کلسترول‌های خوب را افزایش می‌دهد و سطح تری‌گلیسیرید را در خون کاهش می‌دهد - که هر دو خطر بیماری قلبی را کاهش می‌دهند.

یکی دیگر از مزایای حیاتی فعالیت بدنی کاهش سطح التهاب در شریان‌ها است، و در اين ميان مقصر واقعی آته‌روس‌کله‌روز است. به طور کلی، به نظر می‌رسد تداوم فعاليت جسمی اثرات مفیدتری بر این عوامل خطر داشته باشد تا شدت فعاليت جسمی. فعالیت بدنی شدید همچنین با تحریک رشد رگ‌های جدید، فشار خون شما را کاهش می‌دهد و ماهیچه‌های قلب و دیواره‌های شریان‌ها را تقویت می‌کند.

بزرگ‌سالانی که به طور منظم ورزش می‌کنند، خطر حملۀ قلبی یا سکتۀ مغزی را تقریباً به نصف کاهش می‌دهند (پس از اصلاح سایر عوامل خطر)، و هر چه ورزش شدیدتر باشد، خطر باز هم بیشتر کاهش می‌يابد. از منظر تکاملی، این آمار منطقی است، زیرا سیستم قلبی ـ عروقی برای تحریک مکانیسم‌های ترمیم طبیعی خود نيازمند محرک‌هایی است که از فعالیت بدنی می‌آیند. فعالیت شدید در طول زندگی طبیعی است، بنابراین جای تعجب نیست که فقدان فعالیت بدنی باعث بروز انواع مختلف آسیب شناسی، از جمله تصلب شريان می‌شود.
. . .