هممون یه دوست مجازی داریم که کیلومتر ها ازمون فاصله داره، اما اولین نفریه که همچیزو میفهمه، بهترین نصیحتارو برای رفتار با کراشت داره.
شِر مدیاتون پر از اسکرین شات و حرفاییه که نباید لو بره دوست مجازی من، باید بهت بگم بودنت شده مرهم دردام، این فاصله ازت اصلا مهم نیست چون من برای تو اینجام، قول میدم یروزی دستتو میگیرم و روی پل هوایی باهم شیرکاکائو میخوریم.
.ꪅ @W3peak | اِـــتارلایت

بدرود عزیزم تا یه دیدار دوباره.
@W3peak ?

هم تو حالت بده هم من، پس کوله پشتیتو بردار شیرکاکائو و پچ پچ رو بذار تو کوله ! نگران نباش ، پلی لیست من قشنگه، میام دنبالت، بیا از این دنیای لعنتی دور بشیم.
.ꪅ @W3peak | شفق قطبي

قسمتی از من، از توضیح دادن وقایع روزمره خوشش میاد. مثلا بگو امروز صبح چه آهنگی گوش دادی یا یه لونهٔ پرنده روی درخت‌ها توجهت رو جلب کرد. اگه بهش فکر کنی توضیحات روزمره تمام زندگی یک بچه رو تشکیل می‌ده، امروز مامان برام لقمه گرفت یا بابا یه پروانه کف دستم گذاشت. واقعا اون بخش بچهٔ درونم که به جزئیات توجه می‌کنه عاشق به اشتراک گذاشتن دیده‌هاست. تعریف کن که داخل راه یه دوچرخه زرد دیدی یا یه گلدون کوچیک که داخلش گل های قرمز داشت، بگو امروز صبح موهات مجعد تر از روز پیش بود. بنظرم زندگی کوتاه تر از اونه که به تنهایی بتونم تمام جزئیاتش رو ببینم یا به خاطر بسپرم.
.ꪅ @W3peak | رُز سفید دریا

با اینکه سرد شدم هنوز ندیدنت سخته.
@W3peak ?

تو مجازی میشه دلتنگ کسی شد که هیچوقت ندیدیش ، عاشق کسی شد که حتی درست نمیشناسیش ، بخاطر دوری از لمس بغل کسی گریه کرد که کیلومترها باهات فاصله داره ، عصبانی و ناراحت شد از کسی که باهاش آشنا نیستی و... آدمای مجازی قلبای واقعی دارن.
.ꪅ @W3peak | خیابانِ شادي

میدونی چرا هيچوقت هیچی درست نمیشه ؟ چون گوش نمیدی که بفهمی.

وقتی قرار نیست گوش بدی، نپرس.

‏جمله‌ي «سخت می‌گیری.» هم آزار دهندست. بعضی چیزها مثل بریدن دست با کاغذه، ظاهراً چیزی نیست اما دردناکه!

اگه باهات حرف نزدم پی ندادم به اون پیامی که سین کردی و جواب ندادی و سراغتو نگرفتم تو اون چند ساعتی که اف بودی و نبودی پای این نزار که یا عصبیم یا مودم اوکی نیست یا درگیر درسمم
احتمال بده دیدم سرت با بقیه گرمه شمارو برای همیشه با اونا تنها گذاشتم.