जगण्याची धावपळ की धावपळ हेच जगणं हाच एक सवाल आहे......!

@Mission2024NB

नमस्कार,

काही दिवसांपूर्वी पुण्यातील एका अभ्यासिकेत आग लागली होती त्यामध्ये बऱ्याच विद्यार्थ्यांच्या अभ्यास साहित्याचे नुकसान झाले होते. यासाठी वयक्तिक स्तरावर थोडी मदत करण्याचा मी प्रयत्न केला. या मदतीच्या कार्यात प्राची भुतकर मॅडम यांनी खूप मोठे योगदान दिले आहे. त्यासाठी त्यांचे तसेच त्यांच्या कामात सहभागी सर्व दात्यांचे मनःपूर्वक आभार. या माध्यमातून 30+ लोकांना मदत केली गेली आहे. आता हे मदत कार्य आपण थांबवत आहोत.
सर्वांचे पुनश्च धन्यवाद🙏

(#Forwarded)
एखादयाला आयुष्य वर्थ लिव्हिंग न वाटनं यात काही आश्चर्यकारक नाही. वाटू शकतं. त्याला फूटपाथवर झोपणाऱ्या भिकाऱ्यांचे दाखले देऊन आपण किती प्रिव्हिलेज आहो हे सांगण्यातही काही अर्थ नाही. ठराविक टप्प्यानंतर असल्या मोटिव्हेशनचा फोलपणा लक्षात आलेला असतो. खरंतर दिवसातले चोवीस तास आणि हप्त्यातले सात दिवस आयुष्य कुणालाच वर्थ लिव्हींग वाटत नसतं. आपण ही काय करतोय ही फिलिंग एखादया ऑफिस क्लर्क पासून वाईल्ड लाईफ फोटोग्राफर पर्यंत कुणालाही कुठेही गाठू शकते. Existential crisis पासून कुणाचीच सुटका नाही. एवढं सगळं असूनही लोकं आत्महत्या करत नाही. अगदी टोकाला जाऊन मागं फिरतात. कारण त्यांच्या आयुष्यात मागे खेचनारं काहीतरी शिल्लक असतं. भलेही त्यांनी ते कबूल करो वा ना करो. वरकरणी कितीही कोरडं भासलं तरी आपल्या आयुष्यात कुठेतरी ओल शिल्लक आहे हे नेणिवेच्या पातळीवर की असेना आपल्याला माहीत असतं. प्रत्येकाने आपापल्या आनंदाच्या जागा निवडलेल्या असतात. तिथं सुकून असतो. सभोवतालचा विसर फक्त दारूच पाडू शकते असं नाही. ती नशा कशातही असू शकते. अगदी कशातही. कुमार सानूचं गाणं, एखादया मित्रासोबतच्या गप्पा, नदीच्या घाट. अगदी काहीही. माणूस फक्त तेव्हढेच क्षण जगतो, बाकी एरव्ही तो फक्त जिवंत असतो. पण हे क्षण अनुभवण्यासाठी जिवंत राहणं गरजेचंय. म्हणून वाटेत हजार मरण्याची कारणं असली तरी माणूस ह्या जगण्याच्या चार क्षणांसाठी चालत राहतो. हा सौदा परवडतो म्हणून आपण निवडलेला असतो. नाहीतर सारं जग आत्महत्या करून मोकळं झालं असतं. त्यामुळे ह्या जगण्याच्या जागा शोधल्या पाहिजे. त्या टोकाच्या क्षणी मागे फिरण्याची कारनं वाढवली पाहिजे. जॉब, पैसा, जबाबदाऱ्या या खूप उपऱ्या प्रेरणा आहे. त्यांच्या आधारे आयुष्य कडेला जाणं कठीण आहे. मागे एक मिम बघितला. त्यात थ्री इडियटच्या टेम्प्लेट खाली लिहलं होतं. ‘’अटेंडन्स की चिंता मत करो, क्लास मे कोई क्रश बनाओ अटेंडन्स अपने आप बढे जायेगी’’. आयुष्य लंबी शाळा घेणारं आहे, तिथं बोर व्हायचं नसेल तर आपण आपल्या क्रश शोधल्या पाहिजे. या प्रवासाचा सौदा परवडेल अशा मुक्कामाच्या जागा शोधल्या पाहिजे.

(#Forwarded)

प्रयास सेवांकुर, अमरावती व नयी तालीम समिती, सेवाग्राम, द्वारा 2016 नंतर सेवाग्राम परिसरात प्रथमच होत आहे, तीन दिवसांचे निवासी राज्यस्तरीय सेवांकुर प्रेरणा शिबिर. शिबिरार्थींची अपेक्षित संख्या 250 (संपूर्ण राज्यातून, किमान २०-२२ जिल्ह्यांमधील) (ज्यांना…

? काही आवडलेल्या पुस्तकांची यादी

द अल्केमिस्ट-पाऊलो कोईल्लो

भालचंद्र नेमाडे- कोसला, बिढार, हूल, जरीला, झूल, हिंदू

वि.स.खांडेकर यांच्या
विविध कादंबऱ्या विशेषतः ययाती आणि अमृतवेल

रवि आमले यांची पुस्तके

जी.ए.कुलकर्णी यांचे विविध कथासंग्रह

अनिल अवचट- प्रश्न आणि प्रश्न, आणखी काही प्रश्न

भुरा-प्रा.शरद बावीस्कर

रस-अनौरस- राजन खान

Unposted letters- Mahatria Ra

अरूण साधू- सिंहासन, मुंबई दिनांक

"The edge is in the inputs.
The person who consumes from better sources, gets better thoughts. The person who asks better questions, gets better answers. The person who builds better habits, gets better results.
It's not the outcomes. It's the inputs."

~James Clear

“When each day is the same as the next, it's because people fail to recognize the good things that happen in their lives every day that the sun rises.”

#TheAlchemist

There is no Success without peace of Mind..!❤️

#SubconsciousMind

डोंगराच्या कुशीत उगम पावणारा एखादा झरा पाहिलाय का कधी.. अनेकांपैकी एखादा झरा पुढे जाऊन मोठी नदीही बनतो.. पण कित्येक झरे डोंगराच्या पायथ्याशी येता येताच कुठेतरी लुप्त होतात किंवा एखाद्या नदीला जाऊन मिळतात.. कुठल्याही नावाविना.. कुठल्याही ओळखीविना.. नदीचा मार्ग ठरलेला असतो, पात्र निश्चित असतं, पाण्याचा पुरवठा निश्चित असतो.. झऱ्याला मात्र सगळं स्वतः निर्माण करायचं.. एखादा अडथळा आला तर त्याला वळसा घालून झऱ्याचा प्रवाह पुढे पुढे जात असतो.. अडथळ्यांना भिडणं त्याला परवडणारं नसतं त्याला पुढे जात राहणं गरजेचं असतं.. वाट मिळेल तसं तो प्रवाह पुढे जात राहतो.. आपल्या आयुष्याचही बहूदा असंच काहीसं असतं.. काहींना नदीसारखं आयुष्य मिळतं ज्यात सगळं काही आधीच सुनिश्चित असतं तर कुणाला झऱ्यासारखं आयुष्य मिळतं ज्यात सगळं काही नव्याने तयार करायचं असतं.. अडथळ्यांना वळसा घालून पुढे जात रहायचं असतं.. अवघड वाटांवर टिकून रहायचं असतं.. असं हे आयुष्य ज्याचं त्याचं वेगळं असतं.. कुणाचं संथ आणि सखोल नदीसारखं तर कुणाचं खळाळत्या झऱ्यासारखं.. अहमद फराज म्हणून गेलाय ना,

किसी को घर से निकलते ही मिल गई मंज़िल
कोई हमारी तरह उम्र भर सफ़र में रहा |

~निरंजन?