باز خداروشکر آقای آریانفر هست

سیستم ایمنیم به گوز بنده کاملا

Don’t you want me like I want you, baby?

تورا هیچگاه آرزو نخواهم کرد؛
تورا لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی نه با آرزوی من.
-حافظ.

زربخش که فکر میکنه من خیلی جدی بخاطرش شعر حفظ کردم ولی من با صدای اشکان💃💆‍♀

مهلوجی جان من هیچ راه دیگه ای بلد نیستم لطفا خودت باهام دوست شو

امروز از اون روزاست که بی وقفه میتونم بنویسم

شب که به پایان رسید،
سکوتی در دل نشست که گویی هیچ‌گاه از آن رهایی نیست.
تمامی کلمات از زبانم گریختند،
و اشک‌ها، که حتی در این لحظات بی‌صدا،
چشم‌هایم را نمی‌آراستند،
در دل این سکوت بی‌پایان دفن شدند.

گام‌هایم در میان تاریکی،
بی‌آنکه رد پایی از خود برجای بگذارند،
در دالانی از فقدان و پوچی گم می‌شوند.
هوا سرد است،
اما این سرما از جسم فراتر است،
که در درونم چنبره زده و در هیچ‌کجا نمی‌خواهمش.

دنیایم به همچون تاریکخانه‌ای بدل گشته،
تمامی آنچه روزی به آن دل خوش داشتم،
اکنون به سایه‌هایی بی‌هویت و بی‌صدا تبدیل شده است.
و ستارگان،
که در شب‌های خاموش دست مرا به سوی خود می‌کشیدند،
حالا به عمق خلا رفته‌اند،
انگار هیچ‌گاه از دل شب بیرون نیامده بودند.

چشمانم به آسمان می‌افتد،
این آسمان که روزی محمل نگاه‌های امیدوار من بود،
حالا تنها شعله‌ای سرد است،
که هیچ‌گاه نمی‌تواند گرم کند.
و من، در این گوشه‌ی خاموش،
احساس می‌کنم که او آن‌جا است،
جایی که در آن زمین و زمان هیچ معنایی ندارد،
در آغوشی که تنها در آسمان یافت می‌شود.

دست‌هایم بی‌هدف به هوا پرواز می‌کنند،
در جستجوی چیزی که شاید هیچ‌گاه یافت نشود.
تمامی قلبم از چیزی تهی است که روزی پر بود از حضورش.
شاید او در جایی است که من هیچ‌گاه از آن عبور نخواهم کرد،
در جایی که خدا و آسمان تنها می‌توانند آن را درک کنند،
و من، در میان این خالی بودن،
در دنیای این سکوت گنگ،
تنها یک اثر محو از خودم مانده‌ام،
که در این تاریکی،
یاد تو را همچون روحی خاموش به دوش می‌کشم.

نهان برای نهانش نوشت.

مرسی که دیگه برنگشتی، اگه به من بود بازم می‌بخشیدمت.