بعد از تمامِ نشدن‌ها ...
رفتن‌ها و از دست دادن‌ها،
بعد از تمامِ شکستن‌ها،
و زمین خوردن ها ؛
سرت را بالا بگیر ،
با لبخندی ملیح
نفسی عمیق بکش
و خودت را برای روزهای
بهتر، شادتر، روشن‌تر
آماده کن!
که بعد از هر رعدوبرق ،
باران است..
پشتِ هر ابر ، آفتاب،
و بعدِ هر غم،
فراوان شادمانی‌ست...

@Dr_A_1400

**‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌╲\╭┓
╭⚘ ╯
┗╯\╲
خدایابه شکرانه نعمت سلامتی ام
امروز به هرکس که میرسم از شادکامی و سلامتی، از آرامش و سعادت و نیکبختی سخن میگویم.

به جنبه ی خوب هر چیز نگاه میکنم.
و فقط درانتظار بهترین ها هستم
با دیدن و شنیدن موفقیت دیگران به همان اندازه شاد و خوشحال میشوم که از موفقیت خود شاد و خوشحال میشوم
از اشتباهات گذشته درس میگیرم
من لايق بهترینها هستم ، زيرا به تو توکل و اعتماد دارم
خدایا شکرت❤️

‎‌‌‌‎‌‎?**@Dr_A_1400

#روز بارانی شما بخیر

#خدایا شکرت??

@Dr_A_1400

Tim:1403/8/1

حسودِ عزیز!
آدم‌ها نه وقتش را دارند، نه حوصله‌اش را تا برای تویی که تمام حواس و تمرکزت را روی زندگی آن‌ها گذاشته‌ای توضیح بدهند که عزیزم! سرت به کار خودت باشد، حسادت از پا درت می‌آوردها!

که آب را به جای اینکه زیر پای آنان بریزی و منتظر باشی زمین خوردنشان را ببینی، بریزی روی آتش حرص خودت تا بیش از این‌ها نسوزی، که دیگران اکثرا کفش‌های آهنین دارند و روانی آرام که با پرتاب هر ریزه سنگی متلاطم نمی‌شود.

"حسادت" احساس نفرت‌انگیز و دردناکی‌ست. اینکه تو از موفقیت و شادی و آرامش دیگران دردت بگیرد، نفرت‌انگیز است، اینکه تاب دیدن حال خوبِ آدم‌های دیگر را نداشته باشی نفرت‌انگیز است، اینکه چین بالای پیشانی‌ات از شدت حرصی باشد که برای زندگی و رفتار دیگران خورده‌ای، نفرت‌انگیز است!

آدم‌ها که اول و آخر، زندگی‌شان را می‌کنند، تو روی رفتار و دیدگاهت کمی کار کن، به خاطر خودت می‌گویم
این‌جوری زود از پا در می‌آیی. خیلی زود!

@Dr_A_1400

خدا نکند
انسانی از خوب بودنش خسته بشود،
آدمی بشود که مهربانیش
هربار نگران و آزرده خاطرش کرده...

چرا که آن وقت است
که می ماند بلاتکلیف،
نه بد بودن را بلد است،
و نه توان خوب ماندنش است،
آن وقت است که میگریزد...

هجرت از دنیای آدم ها،
به خلوتی که درونش پوچِ پوچ است.
سکوتی که قالبش تنهایی است،
که خودخواسته نبوده
و  لذت بخش نیست...

آدم ها را ، از خوب بودنشان خسته نکنیم.
.

@Dr_A_1400

**‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌╲\╭┓
╭⚘ ╯
┗╯\╲
تاوان حرف هايی که نمی توانيم بزنيم...
موهای سفيدی ست
که لابلای موهايمان داريم...
ولی به همه می گوييم ارثيست ...!!

به قول بزرگی که می گوید:
درد دارد
وقتی ساعت‌ها می‌نشينی
و به حرفايی که هيچ وقت
قرار نيست بگويی
فکر ميکنی...!!!
➻
    ‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌      ‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌** @Dr_A_1400

#زِندِگی بارها مَرا دَرهَم کوبیده
چیزهایی دیدَم که هیچگاه نمی خواهَم دوباره بِبینَم اَما از یک مَسئله مُطمَئنم اینکه هَرگز روی زَمین نَخواهَم ماند هَمیِشه بُلند خواهَم شُد!?

@Dr_A_1400

#تو كتاب "قوانين چارتين" يه جمله بى‌نظيرى
بود كه ميگفت:
"مردم هيچ وقت كسى كه روياهايشان را
به قتل رسانده است، نمى بخشند!"
و چقدر اين جمله درسته...
.

# التماس دعا

برای عزیز عمران جان که در اثر حادثه به شفاخانه بستر اند??

@Dr_A_1400

چرا در افغانستان مکتب جای خوبی نیست؟

تقریبا هیچ بچه‌ای نیست که از مکتب رفتن لذت ببرد، آنها در سنی که پر از انرژی هستند، مجبورند، ساعت‌ها پشت میز بنشینند، ساکت باشند و به حوصله‌سربرترین حرف‌های دنیا گوش بدهند.

ما در مکتب که ماشین حساب هم ممنوع بود، در حال مصنوعی آموزش دیدن برای عصر دیجیتال بودیم و معلم‌های ما هیچ درکی از وضعیت جهان در آینده نداشتند.

در مکتب، شبیه به یک اداره، پشت میز می‌نشستیم و اطاعت از ارباب را تمرین می‌کردیم. مکتب نمی‌خواست که ما نوازنده، نقاش یا کارآفرین شویم؛ فقط می‌خواست در آینده کارمندهای مطیعی باشیم.

در مکتب، کمک کردن به دیگران، اسمش تقلب بود و بابت آن جریمه می‌شدیم. آن جا حرص می‌خوردیم که نمره خودمان را بی‌توجه به وضعیت دیگران، حداکثر کنیم، تا در بزرگسالی همین کار را با حساب بانکی‌مان تکرار کنیم.

کسی که در هنر و ورزش استعداد داشت، اما از ریاضی خوشش نمی‌آمد، شاگرد تنبل کلاس بود! مهم نبود نبوغش در نقاشی یا موسیقی چقدر باشد.

سوال‌های مکتب، یک جواب مشخص داشتند و هر جوابی غیر از آن، غلط بود.
در حالی که چالش اصلی دنیای امروز، پیدا کردن جواب‌های جدید و حتی طرح سوال‌های جدید است.

وقتی بزرگ شدیم، سوال‌مان این بود که از چه طریق می‌توانیم برای خرید خانه تامین مالی کنیم
به‌طوری که کمترین هزینه مالی را داشته باشد.

در مکتب چه چیزی یاد گرفته بودیم؟
اتحاد مزدوج و میتوکندری و قانون کیرشهف که به هیچ دردی نخوردند.

درس ادبیات به جای این که ما را شیفته سعدی و بیدل دهلوی کند، با متونی که حتی ارزش ادبی هم نداشتند، ما را از شعر و داستان متنفر کرد و باعث شد سرانه مطالعه‌ به زیر صفر سقوط کند!
# چرا روی استعداد کار نمی شود؟?

@Dr_A_1400