آدمیزاد یعنی اشتباه، اشتباهات و تکرار آنها.

یک فکت ساده:
هر وقت احساس کردی خیلی بدبختی، باید بدونی که از تو بدبخت‌تر هم وجود داره.!

نشستم تو کافه.
خیره به بخارِ خارج شده از لیوانِ آمریکانو.

هر سال همین مواقع، به تماشای دوباره و دوباره تانگوی شیطان اثر استاد بی‌بدیل سینما، بِلا تار می‌شینم. این فیلم جایگاه خاصی برای من داره چون جدا از خودش، من سینما رو به صورت جدی با کارهای بلا تار شروع کردم. هنوز اون حس گرفتگی که بعد از دیدن فیلم نفرین داشتم رو فراموش نمی‌کنم. یادمه اولین بار که تانگوی شیطان رو دیدم، از خمودگی فوتاکی، خیرگی شگفت انگیزِ دکتر، هرزگی زن اشمیت، بی‌تفاوتی کرانر، پلید بودن ایریمیاش و پترینا، سادگی کِلِمن و در نهایت معصومیت پاک و دوست داشتنی اِشتیک در خودم فرو رفتم. هنوز هم که هنوزه، بلا تار و مخصوصن تانگوی شیطان، برای من یک دنیایِ ناشناخته‌س که شاید سال‌ها باید وقت سپری کرد تا بتوان به ژرفای آن پی برد.

غمِ لبریز از اندوه کسالت‌بار...بیچارگی...تبسم...تبسم غمناک...دوری و دوستی یا نزدیکی و دشمنی؟...

من همانطوری می‌نویسم که حس می‌کنم. از من خرده می‌گیرند که بد دهنم و زبان بی‌ادبانه دارم. از بیرحمی و خشونت دائمی کتاب‌هایم انتقاد می‌کنند‌. چه کنم؟ این دنیا ذاتش را عوض کند، من هم سبکم را عوض می‌کنم.

لویی فردینان دِتوش(سلین)

سال‌ها، ماه‌ها، روزها، ساعت‌ها، دقیقه‌ها و ثانیه‌ها نیستند که سپری می‌شوند؛ بلکه این تو و فقط شخص تو هستی که داری سپری می‌شوی.

ساعت رو نگاه کن
بخواب
فردا بهش فکر می‌کنیم !

امروز شوخی شوخی جدی شد. رفیقم یه مشت زد تو سینه‌م و من هم شوخی یه مشت زدم به شکمش. یکدفعه دیدم نشسته رو زمین و داره بهم فحش می‌ده‌. اونجا بود که فهمیدم نباید بهش مشت می‌زدم. به خیر گذشت خلاصه. )=

امشب دلم میخواد تا فردا می بنوشم من
زیباترین جامه‌هایم را بپوشم من
با شوق بی‌حد، باغچه‌هامون رو صفا دادم
امشب تا میشد گل توی گلدونها جا دادم
بعد از جدایی‌ها
آن بی وفایی‌ها
فردا تو می‌آیی
فردا تو می‌آیی
بعد از گسستن‌ها
آن دل شکستن‌ها
فردا تو می‌آیی.....