خاطرات :)))

بیست روز تا تولد این کاربر باقی مونده.

گاها احساس میکنم که یسری خوشحالی‌ها، برای زمان خاصی نگه داشته شدن، مثلا نیمچه موفقیتی که امشب بهش رسیدم، سالها تلاش کردم و هی عقب افتاد. اینقدر عقب افتاد که سه سال بعد، درست الان، اون لحظه‌ای که عمیقأ درهم شکسته و نگرانم، بدست آوردنش خیلی حالمو بهتر کرد. فکر…

تایمی که کلاسای حضوریمو شروع کردم، توی بدترین شرایط روحیم بودم. فقط خدا خودش می‌دونست که من چجوری با چشمای پف و صدای لرزون پای کلاسام حاظر میشم و تمام تلاشم این بود که اون حس منفی درونم رو به کلاینتام ندم. خیلی سخت بود خیلی. ولی تنها چیزی یاد گرفتم استمرار بود، جا نزدن، تلاش کردن و مشغول شدن.

همیشه می‌گفتی دو هفته‌ای منو فراموش می‌کنی، دیدی گذشت و فراموشت نکردم؟

بیشتر از همیشه نیازت دارم.

دیشب به من گفتی: «من وظیفمه که اروم باشم و تو مجبوری که خودتو جمع و جور کنی و زندگیتو از سر بگیری، چون کسی یا زندگی منتظر من و تو نمیمونه.» حق می‌گفتی.

و سلام به اردیبهشتی که برای منه.✨

دلم میخواد رقص عربی یاد بگیرم????