‏هر آدمی تا یجایی بهتون فرصت میده ولی بالاخره خسته میشه، از حس اضافی بودن، از جنگیدن واسه موندن، از قهر و آشتی‌ مکرر، از توضیح‌ دادن خودش، از برطرف‌ کردن سوتفاهم‌ها، از درک نشدن، کاسه صبر آدم‌های زندگیتون رو لبریز نکنید، ممکنه دیگه هیچ آدمی، به این اندازه وصله‌ جونتون نشه.

اگه میبینی حتی با کارهای کوچیک هم ازت ناراحت میشم یعنی خیلی دوستت دارم، اگه باهات بحث میکنم یعنی خیلی دوستت دارم، چون من کسی که واسم مهم نباشه نمیتونه ناراحتم کنه، حتی باهاش بحث هم نمیکنم

باور کنید هیچکس الکی بد اخلاق نمیشه، هیچکس الکی بدبین نمیشه، من از وقتی به دنیا اومدم اینطوری نبودم، خودتون باعث شدین، زندگیم باعث شد.

نمیدونم بچگی تو کدوم بازی رات ندادن که الان تشنه‌ی بازی کردن با احساسات بقیه‌ای.

این رو همیشه یادت باشه، باید از آدم صبور ترسید.

عشق از آن مردان شجاع است !

فکرتون رو درگیر آدم‌هایی نکنید که نمیدونین کی و کجا ارث باباشون رو خوردین که باهاتون بد شدن، شما به هیچ وجه مسئول مشکلات روانی بقیه نیستید.

‏ببخشید عزیزم دیگه خیلی با اون بچه‌ی بامزه‌ای که دوسش داشتی فرق کردم، بزرگ تر و بی اعتماد تر و غمگین تر شدم.