هفته گذشته نهم و دهم بهمن ماه، نشست حزب اتحاد ملت استان را داشتیم که متن زیر را در آن نشست که قبلا تهیه کرده بودم، قرائت کردم،که به شرح ذیل تقدیم علاقمندان میگردد:
با سپاس از تمام دوستان و همراهان که در برپایی این مجلس باشکوه لطف و عنایت نمودند.
صحبت های خودم را با یک مقدمه کوتاه و یک سوال به استحضارتان می رسانم.
ما به نقطه ای رسیده ایم که دیگر نمی توانیم سکوت کنیم، ما سکوت را خیانت به ایران و نسل بی آینده ایران می دانیم. ما برای آینده ایران از تمام دار و ندارمان گذشته ایم و هزینه های سنگینی در گذشته پرداخت کرده ایم و از این به بعد هم آماده پرداخت هرگونه هزینه هستیم.
همانطور که مستحضر هستید، جهان امروز درگیر تحولات پیچیده ای است و تحولات بین المللی و منطقه ای بطور روزانه تاثیرات عمیق و برگشت ناپذیر خود را بر زندگی تک تک افراد جامعه و کل کشور دارد و کسی می تواند نقش آفرینی کند که همه ابزارهای لازم و به روز  را دارا باشد.
ایران در یک چهارراه تاریخی قرار دارد. تحولات شتابان جهان، فرصت‌ها و چالش‌های بی‌نظیری را پیش روی ما قرار داده است.
آیا ما می‌توانیم با تکیه بر گذشته، خود را با این تغییرات عظیم وفق دهیم؟ آیا می‌توانیم در این رقابت تنگاتنگ جهانی، جایگاه شایسته خود را باز پس گیریم؟
آیا با افکار کهنه و قدیمی امکان رو به رو شدن و ورود به این دریای طوفانی وجود ندارد؟
به قول حافظ؛ تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف. مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی

الفبای علم سیاست می گوید:
حکومت هایی که سرمایه اجتماعی ندارند، قانون اساسی شان تعطیل است، مبتلا به فساد اداری هستند، پاسخگوی عملکردهای شان نیستند، اقلیت بی بصیرت و غارتگر با استفاده از قوه قهریه بر اکثریت حکومت می کنند، بازار مداحان رونق و ارج دارد، رای مردم را به نفع مداحان و تمامیت خواهان مصادره می کنند و میزان رای ملت نیست، نمی تواند نقشی در تحولات خارجی و داخلی داشته باشد. به بیان دیگر این کشور استعداد تغییر و سازگار شدن با شرایط و  خواسته های روز را ندارد و به خواب زمستانی فرو رفته است.
امروز شاخص ها به ما می گویند که سیاست های نا کار آمد و کهنه و تمامیت خواهانه پشت ایران را  شکسته است.
ما حتی اندک اعتماد داخلی و سرمایه ای که مردم با امید در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کردند را نیز از دست داده ایم.
امروز مهم‌ترین سوال پیش روی همه ی تحلیل گران، احزاب سیاسی و حتی میلیون ها هموطن این است که با کدام شیوه و ابزار و امکانات  امکان برون رفت از این وضعیت اسف بار وجود دارد؟
ریشه بسیاری از مشکلات کشور ما به نبود حاکمیت قانون بازمی‌گردد. تا زمانی که قوانین کشور بر اساس خواست و اراده مردم و با مشارکت همه گروه‌های اجتماعی تدوین نشود، نمی‌توانیم به آینده‌ای روشن امیدوار باشیم. قوانین فعلی نه تنها پاسخگوی نیازهای جامعه نیستند، بلکه به شکاف میان مردم و حاکمیت دامن زده‌اند.
تا زمانیکه قانون حرف اول را نزند، تا زمانی که قانون مطابق میل و اراده مردم و با آزادی همه احزاب نوشته و تدوین نشود، محال است در دنیای واقعی تبدیل به قدرت شویم و نقش آفرینی کنیم.
راهکار رسیدن به این هدف مبارک و مقدس اصلاحات ساختاری، تقویت نهادهای مدنی، مشارکت مردم در سرنوشت خویش، پذیرش و به رسمیت شناختن همه تفاوت ها و در یک کلام تسلیم در برابر اراده مردم است.
ما به عنوان حزب اتحاد ملت ایران اعلام می‌کنیم صدای ملت را شنیده ایم
ما خودمان را قیم مادام العمر مردم نمی دانیم،
ما نمیخواهیم شریک عقب ماندگی و بی کفایتی مسئولین بریده از مردم شویم.
ما راه خود را با بیعت مجدد با مردم و آرمان های آزادی خواهانه آنها از انحصار طلبان جدا می‌کنیم
و تا استقرار دموکراسی بر آن پای می فشاریم.

https://t.me/esmailmirzaeii

آقای رییس جمهور با شروع بکار دولتشان، در راستای عملیاتی نمودن وفاق ملی، پیاده نظام افراطی جریان مقابل را تحت عنوان وزیر، رییس سازمان، استاندار و دستیار ویژه وارد دولت چهاردهم نمود. با نگاهی اجمالی متاسفانه سه، چهار نفر از قلم افتاده اند و یا فراموش شده اند. از جمله آقایان پیمان جبلی و علی فروغی (رییس سازمان صدا و سیما و مدیر شبکه سوم).
عملکرد خسارت بار اینها، یک دهم عملکرد محمد صادق معتمدیان، استاندار سابق آذربایجان غربی نمی شود که در مقابل چشمان از حدقه در آمده مردم استان به استانداری تهران ارتقا یافت، لذا مظلوم واقع شده اند!!
حداقل می بایست حکم دستیار ویژه همچون سایرین برایشان صادر میشد. امید است آقای رییس جمهور، در جهت ادامه بحث وفاق در این خصوص، اقدام لازم را مبذول فرمایند.

https://t.me/esmailmirzaeii

همیشه در کنگره های حزب اتحاد، مرسوم بود که اعضای کنگره بعد از پایان برنامه های داخلی حزب، به ارائه نقطه نظراتشان در خصوص مسائل و مشکلات مبتلابه کشور، به اظهار نظر بپردازند. متاسفانه در این کنگره که پنجشنبه گذشته برگزار گردید، بعلت گستردگی برنامه های داخلی حزب، فرصت استماع نقطه نظرات اعضای کنگره، فراهم نگردید؛ لذا متنی که در پیشروی دوستان قرار دارد، تهیه نموده بودم که در کنگره ارائه نمایم،که به شرح ذیل میباشد:

ضمن عرض ارادت و تبریک کنگره حزب اتحاد ملت ایران.
امروز در شرایطی کنگره حزب اتحاد برگزار می شود که تحولات بین المللی و محیط پیرامون ما با سرعت غیر قابل تصور تمام معادلات  را تحت تاثیر قرارداده است.
آرایش سیاسی آمریکا با آمدن ترامپ  رویکرد جدیدی را فرموله  خواهد کرد که هم اروپا را با خود همراه می نماید و هم بخش وسیعی از خاورمیانه و آسیا را.
فروپاشی نظام  تک حزبی بعث سوریه، شکست حماس و حزب الله و حتی حشدالشعبی  عراق  یک پیام روشن برای دنیا دارد که اگر بخواهیم در یک جمله خلاصه اش کنیم این است که خاورمیانه  هرگز تبدیل به خاورمیانه یک سال قبل نخواهد شد.
انتخابات ریاست جمهوری در ایران اندک امیدی را در دل ها زنده کرده که  اصرار بر ادامه سیاست های  بی نتیجه و شکست خورده این امید را هم در کمتر از یک سال به باد خواهد داد.
بدون تعارف ما در بسیاری از سیاست های  بین المللی و منطقه ای بازنده بوده ایم.
آقای پزشکیان  با شکاف های عمیق اجتماعی و  با ابر چالش های اقتصادی در داخل روبرو است که اگر بدون فوت وقت  ابتکار سیاست خارجی را  در دست نگیرد، ایران برای ده ها سال  قدرت تعیین کنندگی  خود را از دست خواهد داد.
خسارتی که ایران در دوره احمدی نژاد دیده است، بیست سال  است که کشور را زمین گیر کرده است. بنابراین فرصت هیچ آزمون و خطایی باقی نمانده است و این بار  شکست در سیاست خارجی به پای اصلاحات  نوشته خواهد شد.
چیز هایی که  به عرض تان می رسانم  غیب گویی  نیست. ما در سراشیبی قرار گرفته ایم
سرمایه اجتماعی حکومت در پایین ترین سطح خودش قرار دارد.
برای برون رفت از چالش های حل نشده و خواسته های انباشته شده در مرز انفجار،
تنها و تنها یک راه  برای نجات ایران و ملت ایران وجود دارد. واگذاری همه ی امور به دست مردم از طریق انتخابات آزاد و دموکراتیک.
ثابت شد که نگاه به شرق  چقد زود و سریع  ما را از اینی که بودیم بدتر  کرد. حزب اتحاد ملت ایران  بعنوان یکی از احزاب کلیدی  کشور با جایگاه اجتماعی ای که هم در بین قشر تحصیل کرده و نخبه کشور و هم در  بین دلسوزان و روشنفکران ایران دارد. حق ندارد پیش از این دست رو دست بگذارد و تماشاچی باشد.
باید سریعا موضع خود را نسبت به  سیاست های جاری کشور بیان نماید و  به نمایندگی از تمام مردم ایران دغدغه های ملت را به رئیس جمهور گوشزد نماید.
سیاست وفاق با این چینش و آرایش از همین حالا شکست خورده است.
در سیاست بر سر منافع ملت ایران نباید با هیچ احدی تعارف داشت.

https://t.me/esmailmirzaeii

هروقت سروکله محسن رضایی پیدا شد، حتما هزینه ای گزاف برای مردم و کشور در راه است و کسی نیست جلوی اینها را بگیرد.

https://telegram.me/ealimirzaie

به ناپلئون خبر داده شد: در جنگ پیروز شدیم.
ناپلئون پرسید، چقدر تلفات دادیم؟
گفتند: ۶۰ % از نیروها کشته شدند!
ناپلئون گفت: یک بار دیگر پیروز بشویم، نابود خواهیم شد!
حال حکایت امروز ماست،
هر روز می گویند، با مقاومت در مقابل تحریم‌های آمریکا پیروز شدیم!
پیروزی که با ویرانی اقتصاد، زیر خط فقر رفتن ۶۰ میلیون ایرانی، فرسوده شدن زیرساخت‌های ایران، نابود شدن صنعت گردشگری ایران، فرار سرمایه‌ها، بلوکه شدن صدها میلیارد سرمایه ایران در بانک‌های خارجی، فرار جوانان ایرانی به خارج کشور و ... همراه بوده است.
این پیروزی، دست کمی از نابودی ندارد!
حماقت سرمایه نمی‌خواهد.

https://t.me/esmailmirzaeii

محمدرضا عارف معاون اول رییس جمهور تاکید کرد،که مسئولین دولت چهاردهم حق نفی مسئولین گذشته(تیم رییسی) را ندارند،متاسفانه آقای عارف یادشان رفته است، اولین فردی که مسئولین گذشته را نفی کرد،رییس جمهور بودند،که در مبارزات انتخاباتی با صدای بلند اعلام کرد،عده ای کشور را به جهنم تبدیل کرده اند،البته محمدرضا عارف بعد از استقرار در ریاست جمهوری فقط دنبال سرویس دادن به تیم رییسی و جلیلی و شرکای تجاری پسرش است و تا آنجا پیش رفته است،به دیدار رحیمی معاون اول احمدی نژاد که بعلت غارت کشور محکوم گردیده و به جای زندان در منزل مبارکشان تشریف دارند،رفت و حالا هم در صدد تطهیر مدیران دولت رییسی که تورم شصت درصدی و انتخابات مجلس هشت درصدی را به مردم ایران به ارمغان آوردند،میباشد،
آقای رییس جمهور و کسانی که تمام هم و غم شان حمایت از دکتر عارف هست،بدانند،که با همین دست فرمان دکتر عارف نیازی به دشمن ندارند،دکتر عارف با این روندی که در پیش گرفته است،هر روز که میگذرد،بقدر کافی دشمن برای رییس جمهور و برای مردم ناامیدی از انتخابشان تولید میکند،
https://t.me/esmailmirzaeii

غلامرضا مقدم،قائم مقام رییس سازمان برنامه و بودجه در اوایل دهه پنجاه در مصاحبه خود با دانشگاه هاروارد اشاره ای به گزارش انتقادی سازمان برنامه در سال ۵۰ که انفجار سیاسی و اجتماعی در پایان برنامه سال۱۳۵۶را پیش بینی مینمود.
در حضور شاه دارد.

« من رفتم در جلسهٔ شورای اقتصاد که با حضور شاه تشکیل می‌شد.
شاه پرسید «دستور جلسه امروز چیست؟»
آقای هویدا گفت «گزارش مقدّماتی برنامهٔ پنجم و بودجهٔ سال ۱۳۵۱ کلّ کشور مطرح است و اگر اجازه می‌فرمایید مقدّم این گزارش را مطرح کند.» شاه هم گفت «خیلی خوب.»

پس از اینکه یکی دو صفحه خواندم و رسیدم به قسمت‌های انتقادی، یکدفعه شاه گفت «بایست، بایست! این حرف‌ها چیست؟ این مطالب چیست؟ باز این اکونومیست‌های ما نشسته‌اند و این مطالب مزخرف را می‌گویند راجع به مملکت و تمام پیشرفت‌های مملکت را نادیده می‌گیرند و بدبینی و یأس ایجاد می‌کنند.

*کی به شما گفته این چیزها را بنویسید؟
اصلاً‌ لازم نیست شما وارد این مسائل بشوید و ما خودمان می‌دانیم که چه کار کنیم. این کمبودهای مالی را هم که شما دارید و در این گزارش به آن اشاره کرده‌اید، مهم نیست. بله ما می‌دانیم کمبود مالی داریم، ولی ما خودمان همهٔ اینها را درست می‌کنیم. درآمد نفت ما از حدود دو میلیارد فعلی به زودی به پنج میلیارد دلار خواهدرسید و این تمام گرفتاری‌های شما را حل می‌کند. من همه چیز را خودم مراقب هستم و شما فقط به کار خودتان مشغول باشید و به این کارها کار نداشته‌باشید.»

گفتم «اگر اجازه بفرمایید بقیهٔ گزارش را به عرضتان برسانم.»

مجدداً شروع کردم به خواندن گزارش. چند صفحهٔ دیگر که خواندم باز شاه گفت «آقا ول کن» -بلند- *«من که گفتم کمبودهای مالی شما را تأمین می‌کنم. شما لازم نیست نگران باشید.»

دیدم این اصلاً پرت است، همه‌اش صحبت از کمبود مالی می‌کند ، در صورتی که ما یک چیزهای دیگر داریم می‌گوییم.
می‌گوییم عدم تعادل در وضع اقتصادی و اجتماعی مملکت به وجود می‌آید، ولی ایشان همه‌اش فقط صحبت از پول و درآمد بیشتر می‌کند.

به ایشان گفتم «اگر شاهنشاه اجازه بدهید به عرضتان برسانم که مسئله فقط پول نیست که برویم مثلاً‌ با قرض از خارج تأمین کنیم یا اینکه درآمد نفت افزایش پیدا کند.
مسائل اساسی مربوط به اولویت‌های مملکتی است که باید یک تغییر اساسی در آنها داده‌شود.
داشتن منابع مالی اضافی به تنهایی کافی نیست.
ما با فشار تورّمی شدید که در اثر افزایش بی‌رویهٔ هزینه‌های دولتی ایجاد شده، مواجه هستیم و این فشارها با فراهم شدن پول اضافی رفع نمی‌شود.
ما مواجه با کمبود منابع حقیقی و نه فقط منابع مالی هستیم.»

*گفت «منظور از منابع حقیقی چیست؟»

گفتم «مثلاً‌ در حال حاضر ما در کشور مواجه با کمبود سیمان هستیم. حدود سالی پنج میلیون تن سیمان تولید می‌کنیم ولی با این پروژه‌های دولت در سال احتیاج به ۱۲ میلیون تن سیمان است.»

*گفت «خب وارد می‌کنیم.»

گفتم «بنادر و شبکه‌های حمل‌ونقل کشور ظرفیت واردکردن و حمل‌و‌نقل هفت میلیون تن سیمان در سال را ندارد.»

*گفت «خب بنادر را توسعه می‌دهیم.»

گفتم «مسئله توسعهٔ بنادر و جاده‌ها چیزی نیست که یک‌ساله انجام بشود. لااقل هفت سال وقت لازم دارد.
*بایستی آهنگ هزینه‌های دولتی را کم کنیم و منابعمان را از مصارفی که اولویت کمتری دارند به سوی هزینه‌های با اولویت بیشتر منعطف کنیم.»

گفت ‌«مثلاً چی؟»

من منظورم هزینه‌های سرسام‌آور نظامی بود، او هم می‌فهمید.
می‌خواست من را مجبور کند هزینه‌های نظامی را ذکر کنم.
می‌خواست من را مجبور کند هزینه‌های نظامی را ذکر کنم و بکوبد توی سرم. چون نسبت به هزینه‌های نظامی خیلی حسّاسیت داشت.

من گفتم «ما به عنوان کارشناسان اقتصادی نمی‌توانیم اظهار نظر کنیم. آن مقامات عالی سیاسی مملکت هستند که اولویت‌های مملکت را تعیین می‌کنند.

وقتی اولویت‌ها را تعیین کردند، دیگر نمی‌شود هم آ را داشت، هم ب را داشت، هم س را داشت، هم د؛ بایستی در داخل اولویت‌های تعیین‌شده رعایت ظرفیت مالی و اقتصادی کشور را نمود و نباید اجازه داد که بین کلّ تقاضا برای این منابع و عرضهٔ آن اختلاف فاحش به وجود بیاید.»

در اینجا ایشان بلند شد و گفت *«مهملات و تئوری و این حرف‌ها را قبول ندارم. شما اقتصاد‌دان‌ها نمی‌دانید چه دارید می‌گویید.

ما خوب می‌دانیم چه کار داریم می‌کنیم و آیندهٔ درخشانی برای مملکت در پیش داریم. شما بهتر است این حرف‌ها را بگذارید کنار و به کارهای اساسی‌تر برسید.»

بلند شد، رفت و جلسه ختم شد.

https://t.me/esmailmirzaeii

‍ بطور تصادفی و گذرا متوجه اظهار نظر عباس عبدی شدم که گفته اند: «در ایران حزب نیست»!

اما  میدانیم بزرگان و دور اندیشان و وطن دوستان این سرزمین حرف هایی که باید میزدند را زده اند و گوش شنوایی را نیافته اند لذا شأن و جایگاه  خود را تنزل نداده اند و نام نیک خود را پاس داشته اند و حرف نگفته ای نمانده است. با اطمینان می توان گفت حالا که میدان سیاست را با لطف و منت و فقط برای شیپور زدن نه برای بازی کردن و سیاست ورزیدن در اختیار عده ای محدود با تاریخ مصرف محدود گذاشته شده است بهتر نیست لااقل با شعور مخاطبین بازی نکنیم؟

در کجای تاریخ سیاست آمده است که سیاست مداران را با حضور چند روزه می توان سنجید؟
اگر چنین باشد پس کل سیاست را تهی از معنا کرده اید. گاهی یک رهبر فقط یک بیانیه می‌دهد، پس یک چند خط بیانیه دلیل نمی شود نظراتش لحاظ شود!
گاهی یک سیاستمدار فقط یک سخنرانی میکند پس چه معنا دارد بعدا در تصمیم گیری بحساب آید!
گاهی یک جنگ جهانی با یک بیانیه چند نفر با حضور یکی دو ساعته از کشتار میلیون ها انسان جلوگیری میکند, بنابراین بعدا باید بروند دنبال کارو زندگیشان؟
اگر کسی در قرن ۲۱ هنوز فرق افراد کلیدی و هزینه داده و مردمی که جایگاه و پایگاه سیاسی و اجتماعی خود را با هزینه کردن جوانی و گذشتن از زندگی خوب و راحت بدست آورده اند با افراد دیگر که هیچ کارنامه ی  مثبتی در زندگی ندارند، نداند بهتر است نه از حزب حرف بزند و نه از سیاست بلکه شیپور به دست به هر طرف در شیپورش بدمد.
جناب آقای عباس عبدی:
اولا در ایران حزب وجود دارد مهم این است چه مطالباتی را پیگیری می‌کنند؟
همیشه احزابی که مطالبات مردم را پیگیری می نمایند صدایشان شنیده می شود و تاثیر ماندگار خود را در تاریخ بارها ثبت کرده اند و اگر شیپورچیهایی مثل شما آنها را در میدان نمی بینند این خطای دید تان هست، گناهی متوجه احزاب استخوان دار و طرفدارانشان نیست.
این احزاب هستند که شخصیت های تاثیر گذار را تربیت کرده اند و درد مردم را با جان و دل حس کرده اند و برای آن هزینه داده اند.
در یک دولت ملی حرف این شخصیت ها هم شنیده می شود و هم لحاظ می شود، چون آنها با کارنامه حرف میزنند و حضورشان یا سخن شان اگر چند روز هم در ستاد باشد دارای عقبه سال ها با مردم بودن و مثل مردم بودن و برای مردم بودن است و فقط نماد و نشانه است که عاقلان با اشاره ای پیامشان را دریافت می نمایند.
اما اگر شخصی بی جایگاه و بی پایگاه هزار بار هم در جایی ظاهر شود چون گذشته بی خاصیتی داشته نمی تواند هیچ پیامی را به هیچ کس بدهد چون اصلا مخاطبی ندارد.
حزب  افراد دو زیست را تربیت نمیکند که تکلیفشان هنوز با خودشان معلوم نشده است.
کدام حزب فردی را تربیت کرده که خروج از حاکمیت را  در اوایل دولت خاتمی  مطرح ویگانه راه سیاست ورزی بداند؟
کدام حزب  شیوه و روش  پشت کردن به مردم و گردن کج کردن در برابر حاکمیت را در اتفاقات ۸۸  مثل شما بکار گرفته است؟ شما فکر میکنید اینها به فراموشی سپرده شده است؟
این شیوه ها فقط مخصوص افرادی است که توهم دانایی و عقل کل بودن را دارند و با زبان روز و نسل  جدید و سیاست جدید بیگانه هستند.
شما بروید گذشته خود را بازسازی کنید و حداقل در اواخر سالهای عمرتان, خودتان با خودتان صادق باشید!

https://t.me/esmailmirzaeii

در کابینه ای که آقای رییس جمهور به مجلس معرفی کردند، ظاهرا سه، چهار نفر از قلم رییس جمهور محترم افتاده است:
اولی رحمانی فضلی است،که در دولت روحانی زحمات زیادی کشید!!! بالخصوص دولت دوم که معترضین را بقول خودش به پایشان میزدند، من باب یاد آوری که مثل بقیه معاون رییس جمهور و همه کاره دولت حکم بزند،
دیگری محسن رضایی و علی شمخانی است،
البته سامانی معاون رحمانی فضلی که اصلاح طلبان را مهدورالدم میداند، حتما دکتر عارف در حوزه معاون اول از ایشان استفاده خواهد کرد،
بالاخره رییس جمهور محترم و تیم شان با ذره بین دنبال افرادی میگردند، که بنا بقول خودشان در ایام تبلیغات انتخاباتی، کشور را به جهنم تبدیل کرده بودند و همچنین سفارت نوردان که کسی از آنها از حضور و ابقا در پست های اجرایی نمانند،
در زمان حکومت پهلوی ضرب المثلی رایج شده بود، بدین مضمون که جهت تقدیر از زحمات معلمان به حقوق ارتشیان اضافه شد!!!

https://t.me/esmailmirzaeii

برادر گرامی جناب آقای دکتر پزشکیان،
سلام

اولین مناظره تلویزیونی را با دقت مشاهده کردم، ماموریت محوری جریان مقابل به منظور تخریب حضرتعالی که نماد جریان تحول خواهی بشمار می روید، برای مردم خوبمان عیان شد
این جماعت که مملکت را به این وضعیت فلاکت بار کشانده اندبه شما و سرمایه اجتماعی تان رحم نخواهند کرد.لذا نبایستی با این ویران کنندگان کشور مماشات کنید،
همچنین لازم میدانم،به دوتا مورد مهم اشاره نمایم،
حضرتعالی قبل از مناظره، دوتا سفر به قم و دانشگاه تهران داشتید،در سفرقم نمره منفی همراهی استاندار بی اعتبار قم در دولت دوم روحانی و نمره مثبت همراهی شخصیتهای معتبر را در سفر دانشگاه تهران به عینه دیدید،
این افراد بی اعتبار با اسم رمز حذف تندروها میخواهند،میان شما و بدنه تحول خواهی فاصله ایجاد نمایند،
از پیله بیرون بیایید و با رعایت خطوط قرمز حرف دل تحول خواهان را بر زبان جاری سازید و زمینه بازگشت کسانی که تحول را خارج از چارچوب صندوق های رای جستجو میکنند،فراهم سازید،
به امید جشن پیروزی در نهم تیرماه ۱۴۰۳

https://t.me/esmailmirzaeii