ማርያም ጽዮን ታቦተ ቃለ ጽድቅ መንፈቀ ዕሥራ፣ ዕጐላት እምዕጐሊሆን ከመ ኪያኪ አፍቀራ፣ አፍቀርኩኪ አፍቅርኒ እምይእዜ ለግሙራ

➥|እውነተኛው የእግዚአብሔር ቃል (ዐሠርቱ ቃላት) የተጻፉብሽ የሙሴ ታቦት (ጽላት) ነሽ፡፡ (ጊደሮች) ርግቦች ከልጆቻቸው ይልቅ አንቺን እንደወደዱ፡፡ ከዛሬ ጀምሮ ፈጽሜ አፈቅርሻለሁና ረድኤትሽ አይለየኝ፡፡

የይሁዳ መሳም ውጤቱ ጌታን አሳልፎ መስጠት ነው። የለንጊኖስ መውጋት ውጤቱ ልጅነት የምናገኝበትን ማየ ገቦ ማስገኘት ነው። እንዲህ ከሆነ ከይሁዳ ሰላምታ የለንጊኖስ መውጋት ይሻላል።

“አንጨነቅ ይህን በማድረጋችን የምናተርፈው ምንም ነገር የለምና። ከልክ በላይ በማሰብ ራሳችንን ነው የምናሰቃየው አሰብነውም አላሰብነውም እግዚአብሔር ይሰጣል! እንዲያውም አብዛኛውን ጊዜ ሳንጨነቅ።ስለዚህ በመጨነቅ ምን እናገኛለን ራሳችንን ከመቅጣት ውጪ?”

ቅዱስ ዮሐንስ አፈወርቅ ድርሳን 6

ማርያም ድንግል ለነዳይ ንዋየ ወርቁ፥ አመ ነገደ ርኁቀ ወሖረ ዕራቁ፤ ኢየኅዝን ለሲሳዩ እስመ አንቲ ስንቁ።"ለችግረኛ የወርቅ ገንዘቡ አንቺ ነሽ፥ ሩቅ አገር ቢሔድ ቢራቆትም አያዝንም ልብስና ስንቁ አንቺ አለሽለትና።

"በጸሎትሽ የታመንሁ ስሆን ማንን እፈራለሁ? ከማንስ ግርማ መፍራት የተነሳ እደነግጣለሁ?" አርጋኖን ዘረቡዕ ፲፩፡፩

በመምህራን አምላክ ተማጽነናል
+++++++++++++++
(ቀሲስ ስንታየሁ አባተ እንደጻፉት || Kesis Sintayehu Abate Reta )

ከቅርብ ጊዜ ወዲህ አንዳንድ መምህራን በጉባኤ ቤት ለደቀ መዛሙርት በልባቸው ስፋት በእምነታቸው ጽናት መሠረት ብቻ ሊነገር የሚገባውን ምሥጢረ ሥጋዌ በማኅበራዊ ሚዲያ መከራከርያ አድርገው ጎራ ከፍለው ሲከራከሩ ማየት ከመለመድም አልፎ ስጋት እየሆነ ነው።

አንድ ሰው የተማረውን ሁሉ ተማሪዎቹን ወይም ሰማዕያኑን ሳያገናዝብ ማስተማር ከጀመረ ፍጻሜው ለራሱም ለሚሰሙትም የከፋ ይኾናል። ክቡር መልአከ ሰላም ኃይለ ኢየሱስ ከበደ የሚባሉ ሊቅ ለአእንደዚህ ዓይነት መምህራን “ዐይን የሚያየውን መሬት ሁሉ እግር አይረግጥም። ዐይን ካየው የመሬት ክፍል እግር መርገጥ ያለበትን ልብ ይመርጥለታል። መምህርም የተማረውን ያወቀውን ሁሉ በአደባባይ ላገኘው ሁሉ አያስተምርም። የተማሪዎቹን መጽሐፉን የሚያነብቡ ምእመናንን የእምነት ዳራ ማወቅ አለበት። ያለበለዚያ ከጥቅሙ ጉዳቱ ያመዝናል” ይላሉ።

ቅዱስ ጳውሎስ ለመንፈስ ቅዱስ ልጆቹና የረቀቀውን ምሥጢር መሸከም ላልቻሉተ “ወተት ጋትኋችሁ” ያለው መምህራን በራሳቸው የእውቀት ደረጃ ቆመው ሳይሆን በተማሪዎቻቸው ደረጃ ዝቅ ብለው በሂደት ወደ ልዕልና እንዲያደርሷቸው አርአያ ለመስጠት ነበር። ቅዱስ ዮሐንስም በመልእክቱ “እንድጽፍላችሁ የምፈልገው ብዙ ነገር ሳለኝ በወረቀትና በቀለም ልጽፈው አልወድም፥ ዳሩ ግን ደስታችሁ ፍጹም እንዲሆን ወደ እናንተ ልመጣ አፍ ለአፍም ልናገራችሁ ተስፋ አደርጋለሁ።” ያለው ተጽፎ በመልእክት የሚነገር እንዳለ ሁሉ ገፅ ለገፅ ተገናኝቶ በርጋታ የተማሪዎችን ደረጃ እየለኩ የሚነገር ስላለ ነው። 2ዮሐ 1፣12።

አንድ መምህር በአንድ ትልቅ የቤተ ክርስቲያናችን የነገረ መለኮት ኮሌጅ ሐዲሳትን ያስተምሩ ነበር። ደቀ መዛሙርቱ የመጡት ከተለያዩ የሀገራችን ጠረፋማ አካባቢዎች ጭምር ነበር። የመጻሕፍት፣ የቅኔ፣ የድጓ፣ የአቋቋም የመሳሰሉ መምህራን ነበሩ። ገና ውዳሴ ማርያም ቁጥር ያልዘለቁ ደካሞችም ነበሩ። መምህሩ ለእነዚህ ሁሉ በአንድ ክፍል “ቀዳሚሁ ቃል ውእቱ” እያሉ ትርጓሜውን ያወርዱት ጀመር።

በአጋጣሚ አንድ በመጻሕፍት መምህርነት ጥንቅቅ ያሉ ሊቅ ብፁዕ ሊቀ ጳጳስ ተማሪዎቹን ሊጎበኙ ወደ ክፍሉ ገብተው መምህሩ የሚያወርዱትን የቀዳሚሁ ቃል ትርጓሜ ያዳምጣሉ። ተማሪዎቹን አይዟችሁ ብለው ያበረታቱና መምህሩን ወደ ውጪ ይዘዋቸው ይወጣሉ። ከዚያም በኃይለ ቃል “አንተ ጨካኝ ለመላእክት ሳይቀር የረቀቀውን ነገረ ቃልን እንዴት እንዲህ አድርገህ ገና ውዳሴ ማርያም እንኳ በቅጡ ማድረስ ላልቻሉ ደቀ መዛሙርት ታሸክማለህ? እያስተማርክ ሳይሆን እየሰበርኻቸው ነው” ብለው ገሠጿቸው። እንዴት ማስተማር እንዳለባቸውም በጥንቃቄ ነገሯቸው።

እባካችሁ በማኅበራዊ ሚዲያ ነገረ ሃይማኖትን የምታስተምሩ መምህራን ለሚሰሟችሁ፣ ለምንሰማችሁ፣ ለምናነባችሁ በመምህራን አምላክ ስም አስቡልን። መጽሐፍ “ከእናንተ መካከል ብዙዎች መምህራን አይሁኑ” ያለውንም እያሰባችሁ እስቲ አንዳንዴ ዝም በሉ። ለሁሉ ጊዜ አለው። ለሁሉ ስልት አለው። የተማረ ሁሉ አስተማሪ አይሆንም። የተማረ ሁሉ በማንኛውም ጊዜ አያስተምርም። እንደ እኔ ያሉ ደካሞችን በቃል እንዳታሰናክሉ የወፍጮውን ድንጋይ አስቡ።

እግዚአብሔር ማስተዋሉን ይስጠን።

" #ያለ፣ #የነበረ፣ ዓለምን አሳልፎ ለዘላለም #ነዋሪ፣አልፋና ኦሜጋ፣ ለኩነተ ሥጋ #የመጣ፣ ዳግመኛም ይህን ዓለም ለማሳለፍ #የሚመጣ፣ #የታመመው፣ #የሞተው፣ ከሙታን ተለይቶ #የተነሣው፣ጻዕረ ሞትን #ያጠፋው፣ የጎሰቆለውን የአዳምን ባሕርይ #ያከበረው፣ ሟች በስባሽ ሥጋን #የተዋሐደው፣ ሞትን በሥጋ ድል #የነሣው፣ወደ ሲኦል ወርዶ ነፍሳትን ነፃ #ያወጣው፣ ሲኦልን #የበረበረው፣ የድኅነታችን መገኛ #የሆነው፣ በሚፈሩትም ሰዎች ልቡና አድሮ ዕውቀትን #የሚሰጥ፣ አስቀድሞ በነቢያት #የታወቀ፣ በሐዋርያት #የተሰበከ፣ ከሁለት ወገን ድንግል ከምትሆን ከእመቤታችን የተወለደው #የእግዚአብሔር_ልጅ፣ የዓለምን ኃጢአት ያጠፋ ዘንድ ያለ ኃጢአቱ #የሞተው፣ የጨለማውን አበጋዝ ዕውር ያደረገው ኢየሱስ ክርስቶስ ነው። እርሱ ሥግው ቃል የሁሉ #አስገኚ፣ የሁሉ ፈጣሪ #እግዚአብሔር_ነው።"

✥✥✥ኤጲስ ቆጶስ ሄሬኔዎስ✥✥✥

ከውዝግብ ባሻገር... ያዳነንን እናውቃለን!

1. የእግዚአብሔር የባሕርይ ልጁ ወልድ ከአብ ጋር ዘላለማዊ ሕልውና ያለው የባሕርይ አምላክ ነው። የተወለደ እንጂ ያልተፈጠረ ነው። ከአብና ከመንፈስ ቅዱስ ጋር በአንዲት መለኮታዊ ሥልጣን እና ኃይል ፍጥረትን ሁሉ የፈጠረ ነው፤ ከሆነው ያለ እርሱም የሆነ ምንም ምን የለም። ፈጣሪ አምላክ ነው። (ዮሐ. 1፥1-14፣ ዕብ. 1፣ 1ኛ ቆሮ. 8፥6)
2. ይህ ዘላለማዊ ህልውና ያለው እና ፍጥረት ሁሉ በእርሱ የተፈጠረበት የአብ አካላዊ ቃል በዘመኑ ፍጻሜ እኛን ለማዳን ራሱን ዝቅ አድርጎ ሰው ሆነ። ሰው ሲሆን ግን አምላክነቱን እና መለኮታዊ ክብሩን አጥቶ አይደለም፤ አምላክነት የሚቀማ እና የሚለወጥ ነገር አይደለምና። ይልቁንስ አምላክነቱን ሳይለቅ ከኃጢአት በቀር እንደኛ ሰው ሆነ። ሰው በመሆኑም የትሕትና ነገሮች ተነገሩለት። በባሕርዩ ፍጡር የሆነ ሥጋን ተዋሕዶ ሰው ስለሆነ አማናዊ ሰውነቱን ለማጠየቅ የባሕርይ አባቱን 'አምላኬ' አለው። ተራበ፤ ተጠማ፤ በላ፤ ጠጣ፤ መከራ ተቀበለ፤ ጸለየ፤ ተኛ፤ ወዘተ...። በዚህ በለበሰው ሥጋው ምክንያት ከኃጢአት በቀር ለሥጋ የሚገቡ ነገሮች ሁሉ ስለእስሱ ተብለዋል። ይህም ለእኛ ቤዛ እና መድኃኒት ይሆን ዘንድ በፈቃዱ እንጂ ግዴታ ወድቆበት አይደለም። በዚህም ፍቅሩን እንረዳለን እንጂ እንደ አይሁድ ውለታቢሶች ሆነን አምላካዊ ክብሩን ዝቅ አድርገን አናይም።(ዮሐ. 1፥1-14፣ ፊል. 2፥6-11፣ ዕብ. 4፥15)
3. ክርስቶስ ሰው ሆኖ እኛን ከማዳኑ የተነሣ ከዘላለማዊ አምላክነቱ እና ክብሩ ዝቅ ያለ አይደለም። ይልቁንም እርሱን (ከአብ እና ከመንፈስ ቅዱስ ጋር) የምናመልክበት እና ለዘላለም የምናመሰግንበት እጅግ ከፍ ያለ ምክንያት ሰጠን እንጂ። ቀድሞ ስለፈጠረን እና ስለሚመግበን እናመሰግነው ነበር። አሁን ግን የእኛን ባሕርይ ለብሶ እና እስከሞት የሚደርስ መከራ ተቀብሎ በማዳኑ የማንከፍለውን ውለታ ውሎልናል፤ አምልኳችንን በማዳን ደስታ እና ምሥጋና ሞልቶታል።
4. እነዚህ ከላይ ያነሳናቸው መሠረታዊ እና የመዳን ወንጌል ምሰሶዎች ናቸው። ክርስቶስ በቅዱሳት መጻሕፍት (በአይሁድ ነገረ ሃይማኖታዊ ብያኔ - in the paradigm of Judaism) የተገለጸው በዚህ መልኩ ነው። ከዚያ በኋላ ቤተ ክርስቲያን ከግሪክ የእውቀት ባሕል ጋር መስተጋብር ስታደርግ አስተምሮዋን በግሪክ ፍልስፍናዊ ብያኔ (Hellenistic paradigm) መግለጽ ነበረባት። ይህም ውስብስብ ነገሮችን ፈጠረ፤ ነገረ ክርስቶስን በተወሳሰበ መንገድ መግለጽን አመጣ። ቤተ ክርስቲያን ለአሕዛብም ስለሆነች በግሪክ ፍልስፍና ተጽሕኖ ሥር የነበረውን ዓለም ለማምጣት ወደዚህ ተዋሥኦ መግባቷ ትክክል ነበር።
   ግን ከላይ ያልናቸውን መሠረታዊ ነገረ ክርስቶሳዊ ጉዳዮች ተምሮ እስካመነ ድረስ ሁሉም ክርስቲያን ይህን ውስብስብ ተዋሥኦ የመመርመር እና የመረዳት ግዴታ የለበትም። ከሁሉም ክርስቲያን የሚጠበቀው መሠረተ እምነትን አውቆ በዚያ በተአምኖ መኖር ነው። መምህራን ሊይዙት እና ቤተ ክርስቲያንን ከስህተት ይጠብቁበት ዘንድ የሚማሩት ረቂቅ እና ሐተታዊ (speculative) ትምህርት አለ። ሁሉም ሄዶ ሄዶ የሚያርፈው መሠረታዊው ትምህርት ላይ ነው። ሂደቱ simplicity ----> complexity -----> simplicity ነው።
   ውስብስብ ጉዳዮችን ወደ ምእመናን አውርዶ በማኅበራዊ ሚዲያ መወዛገብ ግን ከጥቅሙ ጉዳቱ ይብሳል።

@Bereket_Azmeraw

"የጥበብ አገሯ ወዴት ነው? ጥበብ ግን መድኃኒታችን ነው።በሥጋው መሥዋዕትነት ያዳነን ፣ በደሙም ፈሳሽነት የተወዳጀን፣ለመንግሥቱም የመረጠን፣ ለዘለዓለሙ።"
ቅዳሴ ኤጲፋንዮስ

"ቤተክርስትያንን መርዳት ከፈለክ ሌሎችን ለማረም ከማሰብ በፊት በቅድሚያ እራስን ማስተካከል ይበጃል። እራስህን ካስተካከልክ አንድ የቤተክርስትያን ክፍል ዳነ ወይም ተስተካከለ ማለት ነው። ሁሉም ሰው ይህን ማድረግ ከቻለ ቤተክርስትያን ጤናማ ትሆናለች። ስለዚህ ላስተዋለው ሰው ሌሎች ላይ መፍረድ እጅግ በጣም ቀላል ነው እራስን ማስተካከል ግን ጥረት ይጠይቃል።"

#ቅዱስ_ፓሲዮስ