شرمنده اگه طولانی شد.

متنفرم از اینکه وقت بذارم، بنویسم و بخونم و هیچ توجهی به کارم نشه
از توجه صرفا منظورم تعریف نیست، انتقاد حتی.
وقتی میبینم پشتِ تلاشی که میکنم اتفاق مثبتی نمیفته ناامیدتر از قبل میشم.
مشکل اصلی من با خیلی از شماها اینه که فقط و فقط حضور دارین و باعث ایجاد اعداد و ویو میشین در صورتی که ویو برای من مهم نیست.
انتظار من از شما اینه که همراه من باشین تو مسیری که دارم میرم، حرف بزنین با من، نقد کنید، نظر بدید، ری‌اکشن نشون بدید، اگه کاری منتشر کردم و خوشتون اومد برای رفیقاتون بفرستید و باعث بشید بیشتر شنیده بشم.
و در آخر خیلیا انگار به اجبار توی چنل من حضور دارن (اگه اینطوریه خواهش میکنم لفت بدید، بدون تعارف) چون هیچکدوم از کارهایی که گفتم رو انجام نمیدن به همین دلیل تا چند وقت دیگه چنلم رو حذف میکنم و شاید یه چنل جدید زدم.

زندگی جذابیتش رو از دست داده، دیگه جالب نیست.

قبلا آدم شادتری بودم.

قبلا آدم شادتری بودم.

مایل به چنلِ پرایوت؟

مایل به چنلِ پرایوت؟

قرار نبود زندگی اینطوری باشه

زندگیش اینه، تهش باخته برا ما آدمای معمولی.