حافظ می‌گشاییم
نیت کنید

لباس گرم بپوش

شعر ، صدا: #آباعابدین

@aba_abedin_channel

اگه دستات دلتنگم نمی‌شن
اگه هر روز من پایان دنیاست
یه کاری کن فقط ایمان بیارم
که آغازِ یه فصل سرد این‌جاست

زمستون خیلی وقته توی خونه‌ست
هنوز تقویم‌ها سرما نخوردن
تمامِ شعرها از وقتی رفتی
فقط پروازو به خاطر سپردن

#آباعابدین
#آدم_ابری

@aba_abedin_channel

زمستون راه افتاده توی کوچه‌ها، از هر طرف که می‌رم یکی با دستش داره برف می‌پاشه روی سرم.
حس می‌کنم درخت اگه بودم تا حالا هزارباره سوخته بودم از سرما.
الان اما هرچی می‌گذره دارم فرسوده‌تر می‌شم، اون‌قدر که صدای تق‌تق استخونام‌و توی آتیش می‌شنوم و می‌بینم که همه عاشقِ بوی آتیش توی این هوان.

#آباعابدین
@aba_abedin_channel

من چگونه ترک شده بودم
که می‌توانستم از دیوار‌ها رد شوم
دهان زخم‌هایم را ببوسم
و زمستان را در چینش لباس‌هایم لحاظ کنم
من داشتم یخ می‌زدم
و انگار بافت قلبم
به قطاری گیر کرده بود
که با آن سرعت شکافته می‌شدم

#آباعابدین

@aba_abedin_channel

زردتر شد
سردتر
آذر
می‌خواست پاییز تمام نشود.

#آباعابدین
@aba_abedin_channel

گم شدن را در خانه تمرین می‌کردیم
توی کمد
پشتِ لباس‌ها
بعدها در خیابان
پیاده‌روها
کافه‌ها
و بعد توی خودمان

#آباعابدین
@aba_abedin_channel

نیست
آنچه باید
تا دوش‌هایم زیرِ این بار
آنقدر سنگینی کنند
که نفس هم به کشیدن فکر نکند

سکوت
تنها،
نشانه‌ی سکوت است
یعنی کسی که حرف نمی‌زند
شبیه سدی
که دریچه‌هایش هنوز باز نشده
پشتِ دیوار
به شانه ای فکر می‌کند
به آغوشی
که می‌تواند سال‌ها برای نبودنش بغض کرد

#آباعابدین
@aba_abedin_channel

پنج‌شنبه همایون

ما كسى را نداشتيم برايش گريه كنيم
به خيابان زديم
كسى را پيدا كنيم
هيچ‌كس نبود
براى خيابان گريه كرديم
كه هيچ‌كس را نداشت
خيابان براى ما گريه كرد
كه هيچ‌كس را نداشتيم
گريه كرديم
گريه كرد
گريه كرديم
گريه كرد
گريه كرديم و همين‌طور خوابمان برد
صبح بيدار شديم
فراموش كرديم
هيچ‌كس را نداريم برايش گريه كنيم
گريه كرديم

#آباعابدین
@aba_abedin_channel