می‌خواهم در نهایت با دیدن شما، یاد من بیفتند مثل احمد شاملو و آیدا سرکیسیان، مثل شاهین نجفی و لیلا بازرگان، مثل بیژن الهی و غزاله علیزاده، مثل جلال آل احمد و سیمین دانشور و مثل عالیه و نیما یوشیج دوست دارم چیزهایی که برای شما می‌نویسم و می‌خونم رو ثبت کنم…

آمدید که خاک پایتان سرمهٌ چشمم باشد و روی دلارایتان مجموعهٌ زیبایی؛ مبارکِ من هستید.

به مناسبت روز جهانی برف؛ به قول جناب مولانا در این سرما و باران، یار خوش‌تر، در این برف آن لبانِ او ببوسیم.

تو پرستار دلِ ما شدی روزت مبارک باد

در نهایت بعد از همهٌ شلوغی های روز، سر و صدای بیخود آدم‌ها، آلودگی های ذهنی؛ بعد از یک روز خسته کننده برمی‌گردی به خونه، خونهٌ امن و آرومی که لبخند به لبت میاره و تو برای باقی زندگی انتخاب‌ش می‌کنی.

دورم
دورم از همهٌ چیزهایی که قبلنا حالم رو خوب می‌کرد؛ اونقدری دور که آدم‌ها نقطه بشن.

دوستان اکتبر هم تموم شد، We fell in love in October نشدید؟

بچه ها اردیبهشت‌ داره تموم میشه ها نمی‌خواید عاشق شید؟

زندگی سراغم اومده؛ نمی‌دونم می‌فهمید یا نه ولی اون زندگی که می‌گفتن "کجاشو دیدی حالا؟ بذار بزرگ‌تر شی می‌فهمی" بزرگ‌تر شدم و سراغم اومده.

امام حسین (ع) در فرازی از دعای روز عرفه:

الهی، اَنْتَ کَهْفی حینَ تُعْیینِی الْمَذاهِبُ فی سَعَتِها وَ تَضیقُ بِیَ الاَْرْضُ بِرُحْبِها؛
خدایا، تویی پناه من هنگامی که راه ها، با همه وسعتی که دارند، درمانده‌ام کنند و زمین، با همه پهناوری‌اش، بر من تنگ گیرد.