يک انتقاد کوچک: كيفيتى كه فيلم آنالوگ به عكس هاى شما مى‌بخشد، آن را صرفا تبديل به يک عكس خوب نمى كند. در يك عكس آنالوگ با یک سوژه معمولى و يا قاب بندى نادرست، سوژه همچنان معمولى، و قاب بندى همچنان نادرست باقى خواهد ماند. كيفيت رنگى و نورى صرف، تنها در زيبايى شناختى فرم اهميت دارد، و كمكى به شكل گيرى محتوا نمى‌كند. زيبايى شناسى مطلق هم مى‌تواند درست باشد، اما تا زمانى كه پايه و اساس درستى داشته باشد. تا زمانى كه شخص بر اساس درک و فهم خود از عناصر زیبایی شناسی، در جهت شکل گیری آن تلاش می‌کند و همه چیز را به ابزار واگذار نکرده است. اين راجع به عكاسى ديجيتال هم صدق خواهد کرد. كسى كه به دنبال بيان روايت، موضوع، احساسات و يا هرچيزى از طريق عكس باشد، عموما اهميت فرم و محتوا را يكسان مى‌داند.