Сосед үйдің баласы
Аз жеген соң хлебті,
Лицосына қарашы, –
Худойланып жүдепті.

Оқымасаң, лодыр боп,
Сен де тупой боласың.
Городта саған орын жоқ,
Степьте баран бағасың.

Мен жиырмаға жеткенше,
Көп сөйлейсің бос, мама.
Зря болтайт еткенше,
Молоко бер кошкаға.

Шона Смаханұлы. 1970 жылдар.

©Facebook – Zhagpar Yegizbayev

Шоқанның жасын берсін,
“Кененің” басын берсін,
Мұхтардың шашын берсін,
Әлиханның тасын берсін!

Алтайдың жаңбырынан кейін 21-ғасыр əдебиетіне "Жаңбыр бөшкелеп құйып тұр" деген тіркес енгізуді ұсынамын.

Бауыржан Момышұлы атамыздан бір кісі сұрапты:
- Бауке айтыңызшы өзі, жер бетінде ең батыр адам кім? -деп.
Сонда батыр атамыз ойланбастан:
- Жер бетіндегі ең батыр адам... ол - Испанияның қақпашысы, -депті. Оның мәнісін сұрағанда былай деп жауап беріпті:
- Мен қанша батыр болсам да, бөтен, танымайтын елде қақпада бір сағат та тұрғым келмей қашамын. Ал, ол болса, барған жерінде жалғыз өзі өмірінде көрмеген, танымайтын адамдармен теке-тіресіп, өз елін біріктіріп ел де қыла алады, сыйлата да алады, алыса да алады, немістерді қаймықпастан жеңіп, мәңгі билейді, - деген екен...

Мерседесті армандап,
Футболына қайран қап,
Жалаң аяқ, жалаң бұт
Жеңіс тойла сайрандап.

-Уа, халайық, еркекше сулифамен шешейік те?
-Бишімбаев, Сотқа олай сөйлемеңіз!

Отандық кино~~ху~~индустрияның шарықтап дамып кеткені сонша, кинотеатрда шетелдік афишалармен жылап көрісетін хәлге жеттік :(

ЕСЕКТІК ХАҚЫНДА

Есек бала жүрген еді адамзатқа жүк тасып,
Күндер бойы еңбек етті төрт аяғын нық басып.
Байқұс қодық болдырды да сұлап түсті бір күні,
Пайдасы жоқ, бола қалды - дайын асқа тік қасық.

Есек әке жетіп келіп, хәл-жағдайын сұрады,
-Не боп қалды? -, дей бергенде баласы оның жылады:
-Барлығына да кінәлі атың өшкір адамзат,
Сәл бірдеңе жақпай қалса қамшысымен ұрады!

Ақымақтау адам көрсе теңейді екен есекке
Күн ұзаққа еңбек еттік, жануармыз десекте
Пенделерге қарағанда адал аспен күн көрдік,
Тамақ емес, азық етіп жасыл шөпті жесек те.

Баласының налығаны тиіп кетті тым қатты,
Қос-құлағын қайшылатып есек әке тіл қатты:
- Жаратушы пенделерді артық етіп жаратты,
Бірақ, адамзаттың күнін, қара, кімге қаратты?

Көріппедің жүрген есек, бір-бірінің хақын жеп,
Әйел ұрған есек бар ма, “сенің кінәң қатын” деп?
Қай есекті көрген едің алдап кеткен бауырын,
“Қалың қалай, хәл жақсы ма, әй бауырым жақын”- деп?

Бірін-бірі ғайбаттаған есек көзің шалды ма?
Жем жесе де жемқорлыққа есек бабаң барды ма?
Ол сөздерді көңілге алма, бас көтергін, қайғырма,
Жараспайды елдің жүгін арқалаған айғырға!

Әкесінің өткір сөзі сілкіндірді қодықты,
Адал есек болып қалу - деген оймен қорытты.
Жер бетіне кім боп, және қандай күйде келсеңде,
Абыроймен өмір сүру - есек бала соны ұқты.