فرمود: حرف تنهایی قدیمی، اما تلخ و سینه‌سوزه

دنیا یه جوری به‌ هم ریخته که برای مهاجرت باید سیاره‌مونو عوض کنیم.

کنون نهاده علی سر به روی شانه‌ی در
و روی گونه‌ی او خاطرات می‌لرزند

یه فاتحه می‌دین؟ ممنون می‌شم ♥️

همه‌چی پشت دود و غبار جنگه با ماریا-دوست ارمنى سوريم- حرف مى زدم ببينم سوريه چه خبره؛ خانواده‌ش كه لاذقيه‌ن چطورن؟ خودشم پاک گیج بود. به ريم كه
دمشقه پيام دادم،
سهم من ازفتنه هاى آخر الزمان و جنگ‌های منطقه تا الان نگرانی براى دوستام بوده. يادمه روزاى آخرى كه همه خوشحال و شاد وخندان بليط می‌گرفتن بركردن كشوراشون، ماريا
حالش گرفته بود
گفتم چته؟
گفت مى خوام برم خونه
گفتم خب دارى می‌ری دیگه! گفت: ارمنستان نه، سوريه! خونه
خودمونو می‌خوام
هنوز همه چی پشت دود و غبار جنگه انگار...
ماریا گفت برو بخواب، کاری از دستمون برنمیاد. آره… دستم نمی‌رسد که بگیرم عنان دوست، دستم نمی‌رسد به بلندای چیدنت، دست‌های ما کی اونقدر بزرگ می‌شن که کسی رو پناه بدن؟

این فتنه‌ی «شام» هم نمی‌خوابه ها از هرجا می‌گیریش از یه جا دیگه می‌زنه بیرون

واسه قتل عام شیعیان پاراچنار چیزی ندارم بگم، نمی‌خوامم چیزی نگم

چون آستین همیشه جبینم ز چین پر است
یعنی دلم ز دست تو ای نازنین! پر است

لطفا برای جوون ۱۸ساله‌ای که توی کماست دعا کنید.

منم همینطور ناشناس 🤝