خلق و جابجایی مفاهیم و ایده ها از طریق مونتاژ
هدف و کارکرد مونتاژ در عکس چیست؟ پاسخ پرسش فوق می تواند این باشد:
کنار هم گذاشتن عناصر و چیزها در یک صحنه که یا اصلا امکان وجودی ندارند( مثلا سیگار کشیدن سیم خار دار و یا عکس دونفره پله و چرچیل!) و یا امکانش هست اما شرایطش اکنون ممکن نیست( مثلا عکسی از بنده ساکن تهران در کنار برج ایفل و یا عکسی از شتر در بالای پل عابر). ورود مونتاژ به عکس های فوق و سایر مباحث اینچنینی گستره وسیعی را در بر می گیرد و هر روز نیز پیچیدگی هایی بیشتری در این عرصه پیش می آید، چه موضوعی و چه تکنیکی. اما پرسش این است چگونه از این ظرفیت برای ارائه ذهنیت های هنری استفاده و بهره ببریم؟
گمان یکی از کسانی که من در این زمینه می شناسم، انهم با بهره گیری از حداقل تغییرات و بکار بری استادانه عناصر و تکنیک های تصویری(رنگ، نور، اشیا و سایر ترفندها) مونتاژ گر عکس فوق است .
در عکس مستند فوق از کمترین عناصر  بهره گرفته شده و در مونتاژ نیز بهمچنین، افزودن یک دست فلزی، همین! طبیعی بودن و خیال انگیز بودن دو امر توامانی که بسیار عالی اجرا شده است.
با مروری بر شکل گیری این مونتاژ نکات پیش گفته را شاید بهتر در یابیم.  نخست به ذهن عکاس مراجعه می کنیم که او تخیل را همیشه همراه دارد و هر گاه عکسی را ثبت می کند با توجه به همین خیال ورزی و مفاهیم وایده هاست. او وقتی این سیم خار دار یک دست را می بیند خیال و تصوراتش بسرعت تحریک شده و ان را در ذهن نقش بندی و مرتبش می کنند و مثال افرینی را شکل می دهند. تصور انسان. سپس از انسان یک دست به انسان دو دست و اینکه می توانست همین انسان یک دست باشد و با توجه به فیگور بدن و ...  با اضافه کردن یک عصا او را به رهگذری در حال عبور مبدل کرد! اما این ذهن پویا پیشنهاد پیچیده تر و بهتر و خلاقانه تری را اماده کرده است: سیم خاردار رقصنده! بلافاصله شات.

حال در پشت میز تدوین، حذف رنگ برای بدست آوردن آسمانی تیره و تار ، مفهومی خلاف آمد از رقص و اندوه و درهم آمیزی طنز و تراژدی رقم می زند. عکس فوق علاوه بر جانبخشی بر اشیاء آنهم سیم خاردار، سعی در بهم ریزی ذهنیت زنگار گرفته ما از موضوعیت و کارکرد این شی(ممنوعیت ها و ... ) را نیز دارد و یا سعی می کند اگر بتواند حداقل آن را به تاخیر اندازد. اتفاق مهمی که در هنر مدرن رخ داده و جوهره اصلی هنر مدرن نیز می باشد.

باری مونتاژ صرفا اضافه و کم کردن های صرف نیست که بیشتر مواقع خلق پرسش ها و خیال انگیزی است امری که نیازمند ذهنی پویا و خیال ورز همچون شاعران  و محاسبی همچون مهندسان و شناخت کافی از فرم و تکنیک را داشته باشی تا امری  چنین قابل توجه که در آثار پیش رویمان اتفاق افتاده است امکان پذیر گردد.
در نهایت عکس فوق می تواند پاسخ ادیپوس به اسفنکس(جانوری با سر  انسان و بدن حیوان) پرسنده یکی از دشوارترین سوال های فلسفی جهان بگفته سفریس(شاعر یونایی)، انسان است، باشد. باری سخن با مولانا به پایان می برم:

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست.

با سپاس از هنرمند و اشتراک گذاری اثرش.

با احترام بابک بهاری??
@Babakdoshan

پ.ن: گاه برای توضیح بعضی موارد می توان با آوردن نمونه مثال موضوع مورد پرسش را پاسخ روشن و قابل قبولی داد.

من نیز برای توضیح کلمه مونتاژ بی تردید به آثار آقای دیناروند اشاره خواهم کرد.??

https://www.instagram.com/p/Cs1m31GIQMD/?igshid=NTc4MTIwNjQ2YQ==