بیا و مرهم زخم‌های دست نشانده‌ی خودت روی قلبم باش.

به یقین عمدیست در کار،
که نه می‌آیی و نه از یاد می‌روی... .
- #تیما

کاتبِ لحظه‌‌های سردِ این فراقِ زمستانی‌ام
و می‌نگارم از چشمانِ آبیش تا گیسوان خرم‌گونِ او؛
می‌نگارم از عطر شقایق‌های هوایش، بر کویر خشک گونه‌هایم... .
انقدر نگاشته‌ام از انگشتان سحرآمیزِ او، که ورق‌ها در آستانه‌ی پوسیدنند؛ برای پیوستن به آغوشِ گرم دستانش!
هرگز نفهمیدم جادوگر بود و رمز و راز سحر از بر بوده است، که این‌گونه هر تکه از جورچینِ من؛ طالب به معانقه کشیدن تمام اوست یا معجزه بوده‌ و خودِ جادو است!
هر چه که هست، مرا وسوسه می‌کند به سان آدم برای خوردن سیبِ ممنوعه و همانند حوا به همراهی آدم، بدون در نظر داشتن مجازاتی سخت، برای تبعید به سیاره‌ای بی‌سَکَنه... .
- کاتبِ جملاتی مملوء از عطر شقایق‌هایش
_ #تیما

پیاده‌روهای این شهر دلتنگ "دیدن" ماست .

پیاده‌روهای این شهر دلتنگ "دیدن" ماست .

ما در لابه‌لای قصه‌های خیالی خود حقیقی‌‌ترینیم.

عشق تو نمیمیرد...

بشنویم موسیقی با گوشِ جان...?

ᴛᴀᴠᴀᴋᴏʟɪᴀɴ_ᴏʀɢ

از این به بعد پست‌هایی که خودم میذارم رو هشتگ اسم نزدم، شما بدونید خودم نوشتم.
اونایی که از بقیه هست رو با هشتگ اسم خودشون میذارم.

- و شب بخیر...✨?

در این دشت زنده، زنده را بسیار پشیمان کرد.
- #تیما