Zar qadrini zargar biladi deyishganidek, kanaldagi 3 000 dan ziyod zargarlarga assalomu alaykum! ✨****

#mutolaa

Muso paygʻambar bir yaylovdan oʻtayotganida bir choʻponga duch keladi. Choʻpon Xudoga nola qilib der edi: “Ey Xudojon, Sen qayerdasan, kel, sochlaringni tarayin, chorigʻlaringni tikayin, naki oʻz jonim, balki qoʻylarim, farzandlarim ham senga fido boʻlsin. Qayerdasan, borib dastyoring boʻlsam, sut-qaymogʻim bilan qorningni toʻydirayin, boshing ogʻrisa, boshingni silayin, yuz-qoʻlingdan oʻpayin, oyoqlaringni uqalayin...”

Muso buni eshitib choʻponni koyiydi: “Ey ahmoq, kofir boʻlding, Xudoning chorigʻi ham, tuni ham yoʻq, u yemaydi, ichmaydi, Uni oʻzingga oʻxshatma. U goʻyo quyosh, sen bir chivin...” Choʻpon Musoning bu gapidan qattiq xafa boʻladi va jimib qoladi.

Shunda Parvardigori olamdan Musoga vahiy keladi: “Ey Muso, nima qilding, bandamizni bizdan ayirding, qoʻy, aytsin, sen bandalarning dilini Parvardigorga ulash uchun yuborilgansan, ajratib tashlash uchun emas. Biz har odamga, har bir elga oʻz darajasida, oʻz tilida muhabbat izhor etishga imkon berdik. Hindlarni hind tilida, sindlarni sind istilohida soʻzlatdik”.

Bu rivoyatda ham Rumiy tashqi belgilar, soʻzlar shakliga eʼtibor qilmaslik, balki soʻzning maʼnosiga, samimiyligiga eʼtibor berish lozimligini taʼkidlaydi. Choʻponning soʻzlari juda toʻpori, sodda. Choʻpon Xudoni oʻziga oʻxshatib tasavvur etadi. Ammo uning soʻzlari, muhabbati soxta emas, tama-gʻarazga asoslanmagan. U bor-budini Xudo yoʻlida sarflashga tayyor. **Albatta, yurakdan aytilgan gaplar qanday tilda boʻlmasin aytuvchining sadoqatini ifodalaydi.

“Ma’naviy masnaviy” asaridan@drabllar — qisqa hikoyalar**

#mutolaa

Toʻrt millatdan toʻrt kishi – turk, fors, arab va yunonlik yoʻlga birga ketayotganlarida ularga birov bir dirham pul beradi. Toʻrtovlon bir-birining tilini tushunmagani sababli pulga nima sotib olish kerakligi ustida janjallashib qoladilar: fors “angur” (uzum) olamiz desa, arab “man angur yemayman, inab (uzum) istayman” deydi. Turk “uzum” olamiz deb turib olsa, yunonlik “yoʻq, istofil (uzum) yemoqchiman” deb musht oʻqtaladi. Natijada ular bir-birini tushunmay, yoqalashib ketadilar. Shu payt “yuz tilni biladigan sirlar sohibi” bir odam yoʻliqib, ularning nizosiga quloq solib, pulni qoʻllaridan olib, bozordan uzum sotib olib berganida, toʻrtalasi ham bir narsani xohlaganini koʻrib hayron qolishadi, istaklari amalga oshib, yarashib ketadilar.

Rumiy ushbu rivoyat bilan nafaqat nomlar, ifodalarning xilma-xilligi maʼno-mohiyatini yashirib, odamlarni adashtirishini anglatish barobaridan muhim bir gʻoya – Xudoning mohiyatini anglashda insonning xushyorligi, aqliy va maʼrifiy kamolotiga asosiy eʼtiborni qaratadi. Odam qanchalik nodon boʻlsa, u shuncha xurofotga, soʻzlar sehriga, shakllarga mahliyo boʻladi, rasm-rusumga, aqidalarga beriluvchan boʻladi.

“Ma’naviy masnaviy” asaridan@drabllar — qisqa hikoyalar

Келин-куёв турмуш қурганларининг биринчи кунида эшикни ҳеч кимга очмасликка қарор қилишди.

Биринчи бўлиб куёвнинг ота-онаси ёш оилани кўришга келди. Келин-куёв бир-бирига қаради, куёв эшикни очишни истади, лекин қарорлари туфайли шаштидан қайтди. Шундай қилиб, ота-она кўп кутмай қайтиб кетишди.

Ўша куни бироз вақтдан кейин келиннинг оиласи келди. Келин-куёв бир-бирига термулди. Келин кўзида ёш билан “бундай қилолмайман“, деб эшикни очди. Куёв ҳеч нима демади...

Йиллар ўтиб эр-хотин бирин-кетин тўрт ўғил кўришди. Кейин тўрт ўғил ортидан қиз фарзанд дунёга келди. Ота янги туғилган чақалоқ учун катта тантана ўтказишни истади ва ҳамма танишларини таклиф қилди. Хотини эридан нима учун 4 ўғлига бундай тантана ўтказмай, бу сафар бундай қилганини сўради. Эр ўйчан нигоҳ билан шундай жавоб берди:
— Чунки қизим менга эшик очади!

**Туркчадан Марям Осиё таржимаси

👉🏻** Драбллар | қисқа ҳикоялар

Аҳлоқ

Шомнинг гўзал ва эски одатларидан бир шу эдики, савдогарлар бомдодни ўқиб қуёш чиққанидан сўнг дўконларига боришар эди. Дўконни очиб эшик олдида бир стулча қўйиб қўйишар эди. Айниқса эски бозорларда кўп учрайди бу ҳолат.

Биринчи мижоз келиб савдо қилиши билан дўкондор ташқарида турган стулчани ичкарига олиб кириб қўяр эди. Бошқа мижоз келиб бирор-бир нарса сўраса у нарса дўконида бўлсада мижозни ташқарига олиб чиқиб эшигида стулча турган бирор бошқа дўконни кўрсатиб: "Анави стул турган дўконни кўраяпсизми? Ана шунда иншааллоҳ сиз қидирган нарса бор. Мен байъ очдим. Қўшним ҳали савдо қилгани йўқ", дер эди.

Абдулқодир Полвонов

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Анчадан буён алоқаботимиз (@Arjumandbegimga_yozishbot)
даги носозлик туфайли обуначилар томонидан юборилаётган хабарлар бизга етиб келмаяпти.

Тез орада бошқа бот яратиб, маълум қиламиз. Ноқулайликлар учун узр сўраймиз!

Учрашув

Октабр ойи бўлишига қарамай, кун жуда иссиқ, ғир этган шабада йўқ. Дарсга киришдан олдин телефоним жиринглаб қолди. Нотаниш рақам. Гўшакнинг у тарафидан таниш овоз эшитилди. Қўлларим титраб кетди, беиҳтиёр салом бердим.
— Ва алейкум ассалом. Яхшимисан, ўқишларинг яхшими?
— Ҳа раҳмат, яхши.
— Мен шаҳарга иш билан келгандим. Сенга гапим бор эди. Дарсинг қачон тугайди?
— Дарс тугашига қирқ дақиқа вақт бор.
— Яхши, мен йўлингдаги кутубхона олдида кутиб тураман.
Дарсда, ундан сўнг кутубхонага етиб боргунча ўйландим, нима гапи бўлиши мумкин, ахир шунча вақт хабар олмасдан энди нега мен билан кўришмоқчи?! Юрагим энтикиб кетяпти, аммо оёғим тортмаяпти... Ана уларни кўрдим. Ёнига боргач, на салом беришни ва на бир сўз дейишимни билмасдан ерга қараб туравердим.
-Яхшимисан, ўқишларинг бўляптими? Уйингдагилар ҳаммаси яхшими?
— Ҳа раҳмат. Ҳаммаси жойида.
Беш дақиқача бўлган ўнғайсиз суҳбатда режаларим ҳақида суриштирди, маслахат бергандай бўлди.
— Бу сенга, кеч бўлсаям ҳайитлик-деб, бир даста пул узатди.
Негадир чўчиб кетдим.
— Йўқ раҳмат, керакмас-деб, орқага чекиндим. У пулни қўлимга тутқазди.
— Биласанку, менга қуёшда кўп юриш мумкинмас. Шундоқ ҳам кун жуда иссиқ экан, кўчада кўп юрдим. Тезроқ қишлоққа етиб олишим керак.
У кетди, ортидан қараб қолдим. Негадир... раҳмим келди, шунча йиллик соғинчим ва болаларча беқарор туйғуларимга раҳмим келди. Овозим борича бақириб юбордим деб ўйлабман. Йўқ, аслида, шивирлаб айтган эканман:
"Соғинганман, дадажон кетманг!"

Ҳулкар Эъзоз

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

​​Хиёнат

Қуёш қаёқдан чиқди, билмайди. Томдан тараша тушгандай, эри келдию умр замонида биринчи марта “Юр, сени кинога олиб тушай!” деб қолди.
Кино ҳар галгидай севги-муҳаббат, романтика эди. Иккаласи ҳам экрандан кўз узмай ўтирарди.
– Хотин бўлса, шундай бўлса-да! – ўйлади эр ва хотинига ўғринча қараб, афти буришди. – Мана бунинг юзига қараган одамнинг лабига учуқ чиқади.
– Келишган йигит экан! – деди хотин ва қўпол, хунук, ношуд эрига зимдан қараб, энсаси қотди. Аста хўрсинди. – Эҳ, ёшлик пайтимга қайтиб қолармидим...

Байрам ОҒА

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Аччиқ ҳақиқат

Кампир ўйланиб ўтириб ўтмишни эслади. Набираси ёшлигида "Буви, ота-онам нега биз билан эмас, улар қаерда?" савол берганида у "Болам, улар узоққа кетишган. Бир кун келиб сенга кўп совға-саломлар олиб қайтиб келишади" деб жавоб берарди.
Набираси анча улғайиб қолди. Энди у савол бермайди, фақат маъюс қарайди холос. Унинг бундай қараши кампирга "ота-онамни топиб беринг, алдоқчи" дегандай бўлиб туюлаверади. Аммо кампир унга "Отанг сен чақалоқлигингда автоҳалокатга учраб вафот этган. Онанг эса "ёнимда бўлса оёғимга тушов бўлади, қайта турмушга чиқа олмайман" деб, сени менга ташлаб кетган" деб қандай айтсин?

Алп Арслон

👉🏻 Драбллар | қисқа ҳикоялар

Тасодифий учрашув

— Сиз аввал доктор эдингиз-а?
— Ҳа...
— Ишдан кетдингизми?
— Шундай бўлиб қолди, шу дамасни миниб тирикчилик қилиб юрибмиз. Биз танишмизми?
— Тўғри қилибсиз! Яхши эплолмаган ишни ташлаган маъқул! Хотиним жон берганда навбатчи эдингиз!
— …
— Қўрқманг, йўл ҳақини олинг!

Расул Жўраев

Драбллар | қисқа ҳикоялар