Belki diye düşündüklerim, keşke diye iç çektiklerim hepsi kocaman bir neyseye dönüştü. Artık bazı şeyler olmasa da olur, artık oldurmak için gücüm yok. Artık değişmeyecek şeyleri kabullenemeyecek değiştirmeye çalışacak halim kalmadı, ne nasılsa öyle kalsın..

Ben gitmem diyen herkesin arkasından el sallarken bulacaksın kendini, alış. Kuyunun dibinden çıkarttıkların, seni o kuyunun en derinine atacak, kemiklerin kırılacak ağlayamayacaksın. Ağlama. Hava kararınca elveda diyecekler sana. Herkes bir gün gidebilmek için gelir, bilirsin. Gün bitince ve herkes gidince, sen tanımadığın bir şehrin herhangi bir caddesinde, kimsesiz bir sokak köpeği gibi çaresizce, etrafı izleyeceksin. göğüs kafesinde kaybettiklerin gırtlağındaki o yumru ve gözünden düşenler... Göz kapakları ayrılıkları görmemek için vardır, bilirsin..

Kaç yaşında olursan ol, uyuyunca geçecekmiş gibi gelecek.
Kaç yaşında olursan ol, uyuyunca geçmeyecek.

Şimdi gidiyorum ben dönünce beni eskisi gibi bulur musunuz bilmiyorum ben kendimden bile vazgeçtim uzun zaman boyunca da gelemem buralara , ben şimdi duygusuz bir robot olmak zorundayım duygularımı bastırmalı acılarımı görmezden gelmeliyim ama söz veriyorum eskisi gibi olmasam da eskisinden daha güçlü olucam başarıcam..