"دیروز سنگ فرسخ‌نمایی نیست که از آن برگذشته باشیم، بلکه سنگ روزشماری است پاکوفته در گذر سالیان، و به‌طرز برنگشتنی جزئی از ماست، درون ماست، سنگین و پُرخطر. ما صرفاً از دیروز خسته‌تر نشده‌ایم، ما دیگری شده‌ایم و دیگر نه آنچه قبل از مصیبت دیروز بوده‌ایم."

در تجمل ایستادن میان ازهم‌گسیختگی این رویا من استرداد جنونم‌ و انتخاب میکنم.

تمناهای درونی و ضعف‌های القایی، نیاز‌های درنده و مرگ‌های متمادی. حسرت خوانده‌شدن و ترس رانده‌شدن، درد ماندن و نبودن. عمق ظاهری و خالیِ باطنی، خودگریزی خودگریزی دگرگریزی.

مانستر رو تموم کردم و از اون موقع دارم ویدیو های تحلیلش رو می‌بینم و نقدها رو می‌خونم و الان میخوام فلسفی صحبت کنم

"We need more understanding of human nature because the only real danger that exists is man himself. He is the great danger and we are pitifully unaware of it. We know nothing of man, far too little. His psyche should be studied because we are the origin of…

خدای من... یک شاپرک یا پروانه‌ی نیمه‌جان اومد داخل اتاقم و بی‌حرکت نشست روی رگ مچ دستم... آروم به گل‌های خشکم سپردمش تا ساعات آخر زندگیش رو سپری کنه.