توبه کردم که دگر عاشق چشمش نشوم
او اگر خنده کند، عشوه کند من چه کنم؟!

توبه کردم که دگر شعر نگویم ز فراق ؛
این دلِ توبه شکن با غم عشقت چه کند؟!

من جاده ابریشم‌ام
در من کاروان‌های بسیاری
به غارت رفته‌اند
بازرگانان بسیاری راه گم کرده‌اند
شترانی با بار ادویه و دارچین
در شن خفته‌اند

رونقی داشت دلم قبل از تو
طاعون عشق ویرانم کرد
من جاده ابریشم‌ام
که حالا با خاک یکسان شده‌ام
اما
هنوز هم
از هر طرف که در من سفر کنند
به تو خواهند رسید.

#جواد_گنجعلی

با منِ تنها غریبی، آشنای دیگران
کاش من هم لحظه‌ای بودم به جای دیگران

دست‌هایت دستم‌هایم را رها کردند و حال
برگ پاییزم که می‌افتم به پای دیگران

ابر خواهم بود تا از شهر پنهانت کنم
دور باد از روی ماهت چشم‌های دیگران

عشق اگر کفر است یا از کافران کافرترم
یا خدایم فرق دارد با خدای دیگران

زخم‌های من نه‌تنها از محبت‌های توست
دست‌رنج روزگار است و دعای دیگران!

#سجاد_سامانی

قدم به کوچهٔ دیوانگی بزن چندی
که عقل، بر سر بازار عشق حیران است

#فروغي_بسطامی

عزيز مدت هاي طولاني ام؛
يادِ خنده هايت كه افتادم،
بسيار گريه كردم.

اگر تو باز نگردي
اميد آمدنت را به گور خواهم برد
و كس نمی‌داند
كه در فراق تو ديگر
چگونه خواهم زيست
چگونه خواهم مرد

حمید مصدق

شد وقت آن دیگر که من ترک شکیبایی کنم
ناموس را یک سو نهم بنیاد رسوایی کنم

چندی بکوشم در وفا کز من نپوشد راز خود
هم محرم مجلس شوم هم باده پیمایی کنم

گر خواهیم در بند غم پای وفا در سلسله
کردم میان خاک و خون زنجیر فرسایی کنم

تو خفته و من هر شبی در خلوت جان آرمت
دل را نگهبانی دهم خود را تماشایی کنم

گفتم که خود رایی مکن گفت اینچنین باشد ولی
وحشی کجا شیدا شود گر ترک خود رایی کنم

#وحشی‌بافقی

ورای حدِّ تقریر است، شرحِ آرزومندی..
#حافظ