دبیتی
نا ببرون خاره دم دوش سر بهشن
نه سر، جر بشتنا مظلوم برشتن
ته شه دونی که رو بیه شمه دس
نمو هنتازمون دس بلشتن.؟

عمر پایدار نیست
#مثنوی_فارسی

چو پا می گذارد بشر روی خاک
ندارد به سر ترس و لرز هلاک

نداند چـــــه پیش آید ایا بعــــــد
که با او به سختی رود یا به سعد

نداند کجا کی رسد روز مرگ
شود خشک وپژمرده افتد چو برگ

دراین ره ندارد بشر چاره ای
نباشد به هستی کس وکاره ای

نماند کســـــــــی تا ابد پایدار
زمرگ کسان هم به دل غم مدار

هرآن کس بیاید یقین می رود
چه باشد خردمند یا بی خرد

چه خشنود باشد چه دلگیرو سیر
چه باشدجوان و چه کودک چه پیر

تو از فرصت زندگی بهره بر
نداری دگر فرصت بیشتر

نه بر گردد آن رفته از خاک گور
نه غم خوردنت می فزاید شعور

ترا عمر یکبار گردد نصیب
زمرگ عزیزان نمان بی شکیب

بمان تن درست و مشو تلخ کام
که عمر بشر را نباشد دوام
تقی هم ازاین رنج واندوه رست
دل ما زدرد جدایی شکست
به باغ خداوند آمرزگار
بماند روان شادو خوش پایدار

#حجت‌الله_حیدری‌سوادکوهی

https://t.me/hojjatollah_heidari

دبیتی
بر وزن مفاعیلن۲ فعولن

بنه بخردما بشکسه مه دس
خنه له بوردما نمو مه ور کس
ننه بمو ونه دسی ضماد جه
سره جه در نشی خار بیمه لس لس

این دتا دو بیتی با ارکان عروضی عربی منطبق نینه چون افاعیل عربی دله رکنی که سه یا چارهجای کوتاه صدری دارن دنیه.
لذا امه عروض دونون وره یا هجایی گنه یا ترانه یا فهلویات ووو......، درحالی که دوبیتی ها موزون هسنه. ودر تعریف وزن هم جاگیرنه.

++++ بر وزن امیری

دکت بنه درما ته اون بلندی
مره اشنی دیاری خنه زندی
نکنه شه یاد بوری مهربونی
پر کشه ره ندی ته جان کندی؟

https://t.me/hojjatollah_heidari

ارکان واجزای عروضی بعضی کتاب ها به جای ارکان اجزا بکار ورنه بعضی به جای اجزا ارکان. من اجزاره جزءارکان دومه ارکان همون افاعیل هسنه یعنی: مفاعیلن،فاعلاتن،مستفعلن,فعولن،فاعلن،
فعلاتن و....
هرمصرع واحد وزن است. ممکن است از یک رکن باشد شامل ۳ یا چهار بار مفاعیلن. یا مستفعلن ویا ....این جور وزن هاره گنه متشابه الارکان کننه.
ممکن است از تکرار یک در میون دو رکن باشه مثل: مفاعیلن فاعلاتن مفاعیلن فاعلاتن.. ویا خیلی موارد دیگر. به این جور وزن ها اوزان دوری یا متناوب گننه.چون هرکدوم یکبار همدیگر ره دور زننه.ممکنه سه رکنی باشن مثل: مستفعلن فاعلاتن مستفعلن.. مصرع هایی هم دارمی که ارکان هرسه یا هرچهار رکن باهم فرق دارنه وشون گننه مختلف الارکان.به وزن ها بحور هم گنه.

نکته: برای رفع شبهه درباره ی هجای کشیده خوامه خدمت دوستان درس پس هادم. وختی گمی هجای کشیده منظور اینه که مصوت میون صامت هاره کش هادیم یعنی « د»واژه ی درد ره با فتحه ی «د» اول بکشیم تا دال بعدی ره زود تموم نکنیم.یا «ا» در «دار» ره بکشیم تا « ر» تلفظ بوه.مثل: داااااار.
این کار درشعر فارسی رعایت بونه نا تبری. اما اگر مردم حرفه گوش هادیم آنتی نیه .
در تبری.به علت عدم کشش مصوت میون صامت ها هجای کشیده وجود ندارنه.این که نویسمی وقضاوت کمی وه ملاک نیه ملاک کار برد درصحبته . همه ی عرض بنده اینه.اسا خوانی رعایت هاکنی یا نکنی مره مربوط نیه. ولی به مرور زمون تلفظ واژه به سمت فارسی شونه.وه زوونه لطمه زده.

غزل گونه دیدی
دیدی اثر صبرو شکیبائی ی مارا؟
آخر به خزان داد شلیکا ئی ی مارا
با شیوه ی اهریمنی ودشمنی و جور
دادیم به زشتی همه زیبائی ی مارا
برچهره ی ما نقش طرب داشت تجلی
جزما چه کسی شست دلارائی ی مارا؟
چیدند سرسفره ی خورشید شگفتا
بیچارگی و خفت و رسوائی ی مارا
از ریشه بریدند زبی عاطفگی ها
اندیشه وسودای اهورائی ی مارا
بودیم به آوای خرد شهره به عالم
هرگز نستودند خوش آوائی ی مارا
خوش باوری بی خرد ما به حماقت
نگذاشت نکو چهره ی دنیائی ی مارا
با کینه و خشم وغضب و جهل وتکبر
بر باد نشاندند من و مائی ی مارا
با پاکی واحساس به بیگانه سپردیم
شان و شرف وفره ی افرائی ی مارا. 10/3/1403

شه دل وسه
#غزل_گونه
(مفاعیلن)۴

خیال جا اتی توم شومه دیگا شه دل وسه
قدم زمه خیابون کنارا شه دل وسه

مره ورنه پیی تا روزگارون جوونی ها
دواره کمه ای گشت و تماشا شه دل وسه

کمینتا منزل سر من شکیبآیی دونم کار
کمین تا گالشسه هادم اویا شه دل وسه

امیدو آرزوی دشته خشک هاکرده، نامردی
ندارمه اته بینج تیم انا شه دل وسه

دنیه مردمون درد وسه ملهم و درمون
گنه مشتسه دارو من گمه خوا شه دل وسه!!

چنون دلتنگمه این خشک روز و روزگار دس
که برمه ورمه پیشکش بعضی وختا شه دل وسه

خیابون‌ها نوینی خنده وخشتابی و شادی
ولی شادی ی لفظی دارمه همرا شه دل وسه

خیال دشت وصحرای دله غرسه نزنه شاب
من اونجه کمه دل پیش سَفره ره وا شه دل وسه

اگرحجت تره باته که من آزادمه راسه
بدون این حرف سر مردانه اسا شه دل وسه
۲۰-۱۱

#حجت‌الله_حیدری‌سوادکوهی
https://t.me/hojjatollah_heidari

دوبیتی
بامن که نداشتی مهرویاری
اما منما ته انتظاری
ویشاری و نا امیدی ودرد
دارمه همه ره ته یادگاری

#شعر_هجائی ?

غم می خورم که رامش ندارم
از روزگار بی رحم بیزارم

دنیا پر از فریب و نیرنگ است
از دیدگان هرشب اشک می بارم

آن گاه که از بستر برمی خیزم
دل، خوش نمی شوم با افکارم

چهره های غمگین آدم ها
ازظلم و جور می دهد اخبارم

فقرو خدارا من باهم دارم
از هردویٍ شان سپاسگزارم

دانم به شکروسپاسم ازدل
چون بیکارم بیکارم بیکارم

6/6/1396

#حجت‌الله_حیدری‌سوادکوهی

هت ͏تتو (ص) hǝt tǝtu آویزان، آویخته.