Informacja bez akceptacji.
Kanon 1370
Pierwszy na świecie System Wpływu na Umysł, który ostatecznie zastąpił niewolnictwo fizyczne (dobrowolnym) niewolnictwem psychicznym, został stworzony przez jezuitów i elitarną szlachtę chazarską/madziarską w XVI wieku pod nazwą Common Law and Democracy, najpierw przetestowany w Anglii, a następnie powielony w całym kraju całemu światu.
Kanon 1371
Słowo demokracja, stworzono po raz pierwszy w XVI wieku, pochodzi od dwóch (2) łacińskich słów demo, oznaczających „odjąć, odjąć” i cratis, oznaczających „żebra, rama; fasces, wiązka kijów noszonych przez legiony rzymskie, oznaczająca prawo rzymskie i prawa (rzymskich) obywateli”.
Stąd prawdziwym i pierwotnym znaczeniem demokracji jest „zabranie, odebranie rzymskiego prawa i praw poprzez faszyzm”.
Kanon 1372
W swoim prawdziwym i pierwotnym znaczeniu demokracja jako nazwa pierwszego systemu oddziaływania na świadomość jest równoznaczna z rzymskim faszyzmem. Zatem powszechne użycie faszystowskich symboli obiecujących wierność kultowi rzymskiemu jest używane jako symbole instytucji demokratycznych na całym świecie.
Kanon 1377
Termin „rząd” został po raz pierwszy wymyślony w jezuickim college'u angielskim pod koniec XVI wieku, a następnie wprowadzony pod przykrywką teki Szekspira w ramach wprowadzenia pierwszego na świecie systemu wpływu mentalnego, który ostatecznie zastąpił niewolnictwo fizyczne (dobrowolnym) niewolnictwem umysłowym. Słowo rząd pochodzi od trzech (3) łacińskich słów ago oznaczających „rządzić, rządzić”, vern (a) oznaczających „sługa zrodzony w domu swoich panów” i
ment (jest), co oznacza „umysł”. Dlatego prawdziwe pierwotne znaczenie słowa rząd to „rządzić/rządzić umysłem sługi urodzonego w domu jego panów (plantacja)”.
Kanon 1416
Termin zniewolenie został po raz pierwszy ukuty na początku XVII wieku podczas udoskonalania dobrowolnego systemu niewoli znanego jako orzecznictwo „PRAWO WSPÓLNE”. Słowo zniewolenie pochodzi od trzech łacińskich słów en, oznaczających „robić, inwestować”, słowiańskiego oznaczającego „sługa, niewolnik władcy chazarskiego” oraz ment(is) oznacza „umysł”. Dlatego prawdziwym pierwotnym znaczeniem słowa zniewolenie jest „utworzenie (stworzenie) umysłu sługi władców Chazarów”.
(Uwaga! Prawo zwyczajowe przed 1302 r. - prawo powszechne ludu, rozwijane od czasów starożytnych na podstawie praw sprawiedliwości wszechświata. Po 1302 r. zastąpienie przez orzecznictwo demokratyczne i tak dalej).

Prawo powiernicze (fiducjarne) w Polsce nie funkcjonuje w tak rozwiniętej formie jak w krajach o systemie common law, takich jak Stany Zjednoczone czy Wielka Brytania, gdzie Trusty są powszechnie stosowanym mechanizmem prawnym. Niemniej jednak, istnieją instytucje o charakterze podobnym do prawa powierniczego, które regulują relacje oparte na zaufaniu i zarządzaniu mieniem.

Zaufanie i pełnomocnictwa: W Polsce kluczową instytucją związaną z zarządzaniem mieniem przez osoby trzecie są pełnomocnictwa. Przykładami są:

Zarząd powierniczy – stosowany głównie w kontekście spadkowym, gdzie powiernik zarządza majątkiem na rzecz spadkobierców.
Instytucja fundacji – fundacje mogą pełnić rolę podobną do Trustów, zarządzając majątkiem na rzecz określonych celów społecznych lub prywatnych, w tym interesów beneficjentów.
Kodeks cywilny: W polskim Kodeksie cywilnym nie ma bezpośrednich przepisów dotyczących Trustów, ale istnieją przepisy dotyczące zarządzania cudzym majątkiem, np. poprzez umowy powiernicze czy inne formy pełnomocnictw. Art. 738-740 Kodeksu cywilnego reguluje stosunek zaufania między pełnomocnikiem a osobą zlecającą, co może przypominać niektóre elementy prawa powierniczego.

Instytucja powiernika: Instytucja powiernika występuje w pewnych specjalistycznych regulacjach, np. przy emisji obligacji, gdzie powiernik działa na rzecz obligatariuszy, chroniąc ich interesy.

Odpowiedzialność powiernika: W każdym przypadku, gdy osoba pełniąca funkcję powiernika działa niezgodnie z umową lub narusza interesy beneficjenta, może być pociągnięta do odpowiedzialności cywilnej lub karnej za szkody wynikające z nadużycia zaufania.

Podsumowując, choć polskie prawo nie zna instytucji Trustu w takiej formie, jak w krajach anglosaskich, istnieją mechanizmy, które pełnią podobne funkcje, w tym zarząd powierniczy, fundacje, umowy powiernicze oraz instytucja pełnomocnictwa. W przypadku naruszenia zaufania beneficjent może dochodzić swoich praw na drodze cywilnej, żądając naprawienia szkody.

Złożyć skargę lub wniosek do sądu w sprawie nieprawidłowości proceduralnych (jeśli masz podstawy do kwestionowania sposobu doręczenia lub podpisu dokumentu).
, dokument w formie papierowej z informacją o podpisie elektronicznym nie jest sam w sobie podpisany. Aby był wiążący, powinien istnieć oryginalny dokument elektroniczny z prawidłowo zweryfikowanym podpisem.

https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/finanse-publiczne-17569559?unitId=art(11)

https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/finanse-publiczne-17569559?unitId=art(11)

OpenLEX

Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX

Dziennik Ustaw Dz.U.2023.1270 t.j. Akt obowiązujący Wersja od: 1 stycznia 2024 r. do: 30 września 2024 r. Finanse publiczne. USTAWA z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach

Cytuję: „https://isap.sejm.gov.pl/isap.Nsf/download.xsp/WDU20101671131/O/D20101131.pdf”
„Ustawy o dowodach osobistych z dnia 06 sierpnia 2010 roku, poz. 1131, Art. 12
Warstwa graficzna dowodu osobistego zawiera:
1) dane dotyczące osoby:
a) nazwisko,
b) imię (imiona)
c) nazwisko rodowe,
d) imiona rodziców,
e) datę i miejsce urodzenia,
f) płeć,
g) wizerunek twarzy,
h) numer PESEL,
i) obywatelstwo;
2) dane dotyczące dowodu osobistego:
a) serię i numer dowodu osobistego,
b) datę wydania,
c) datę ważności,
d) oznaczenie organu wydającego dowód osobisty”

Cytuję: „https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20102171427/O/D20101427.pdf”
„Ustawy o ewidencji ludności z dnia 24 września 2010 roku, poz. 1427,
Art. 8. W rejestrze PESEL i rejestrach mieszkańców gromadzone są następujące dane:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
3) imiona i nazwiska rodowe rodziców;
4) data urodzenia;
5) miejsce urodzenia;
6) kraj urodzenia;
7) stan cywilny;
8) numer aktu urodzenia i oznaczenie urzędu stanu
cywilnego, w którym ten akt został sporządzony;
9) płeć;
10) numer PESEL;
11) obywatelstwo albo status bezpaństwowca;
12) imię i nazwisko rodowe oraz numer PESEL małżonka, jeżeli został mu nadany;
13) data zawarcia związku małżeńskiego, numer aktu małżeństwa i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony, data rozwiązania związku małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który ustalił nieistnienie małżeństwa, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który unieważnił małżeństwo, data zgonu małżonka albo data znalezienia jego zwłok, numer jego aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony;
14) adres i data zameldowania na pobyt stały;
15) kraj miejsca zamieszkania;
16) kraj poprzedniego miejsca zamieszkania;
17) data wymeldowania z miejsca pobytu stałego;
18) adres i data zameldowania na pobyt czasowy oraz
data upływu deklarowanego terminu pobytu;
19) data wymeldowania z miejsca pobytu czasowego;
20) data wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy i wskazanie kraju wyjazdu;
21) data powrotu z wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy;
22) seria, numer i data ważności ostatniego wydanego dowodu osobistego obywatela polskiego oraz
oznaczenie organu wydającego dokument;
23) seria, numer i data ważności ostatniego wydanego paszportu obywatela polskiego”

Czyli z tego wyciągamy wniosek iż cytuję : „https://arslege.pl/bezwzgledna-niewaznosc-czynnosci-prawnej/k9/a1053/” „Art 58 K.C. § 1. Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.
§ 2. Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.
§ 3. Jeżeli nieważnością jest dotknięta tylko część czynności prawnej, czynność pozostaje w mocy co do pozostałych części, chyba że z okoliczności wynika, iż bez postanowień dotkniętych nieważnością czynność nie zostałaby dokonana.”

Cytuję: „https://sip.lex.pl/akty-prawne/dzu-dziennik-ustaw/kodeks-postepowania-cywilnego-16786199/art-379” „Art. 379. kpc. Nieważność postępowania
Nieważność postępowania zachodzi:
1) jeżeli droga sądowa była niedopuszczalna;
2) jeżeli strona nie miała zdolności sądowej lub procesowej, organu powołanego do jej reprezentowania lub przedstawiciela ustawowego, albo gdy pełnomocnik strony nie był należycie umocowany;
3) jeżeli o to samo roszczenie między tymi samymi stronami toczy się sprawa wcześniej wszczęta albo jeżeli sprawa taka została już prawomocnie osądzona;
4) jeżeli skład sądu orzekającego był sprzeczny z przepisami prawa albo jeżeli w rozpoznaniu sprawy brał udział sędzia wyłączony z mocy ustawy;
5) jeżeli strona została pozbawiona możności obrony swych praw;
6) jeżeli sąd rejonowy orzekł w sprawie, w której sąd okręgowy jest właściwy bez względu na wartość przedmiotu sporu.”

NIEKTÓRE PYTANIA DO ZADANIA BANKOWI

1. Kiedy zgadzamy się na pożyczkę i jest ona zaakceptowana przez [nazwa banku], czy powstaje wówczas trust?
2. Jeśli trust został utworzony przez mój podpis/umowę, jakie są role (obowiązki powiernicze) [nazwa banku] i moje w ramach tego trustu?
3. Czy w transakcjach [nazwa banku] działa jako „powiernik”?
4. Czy [nazwa banku] posiada tytuł prawny?
5. Kto posiada tytuł „równy”?
6. Czy „umowa” podpisana przez nas jest instrumentem finansowym?
7. Czy instrument finansowy może być zabezpieczony?
8. Jakie prawne rozważanie daje [nazwa banku], zgadzając się na pożyczkę?
9. Co tworzy „źródło” funduszy, które bank twierdzi, że pożycza?
10. Kiedy [nazwa banku] akceptuje umowę pożyczki, czy [nazwa banku] monetyzuje ten instrument, tworząc kredyt na koncie, którego następnie używa do sfinansowania pożyczki dla wnioskodawcy?
11. Jeśli [nazwa banku] nie pożyczyła swoich własnych pieniędzy klientowi, ale zmonetyzowała podpisany dokument pożyczki, tworząc nowe fundusze na koncie, czy nie byłoby to raczej wymiana niż pożyczka?
12. Czy [nazwa banku] akceptuje weksle, a jeśli tak, jak możemy złożyć taki do akceptacji?
13. Czy to prawda, że „pożyczkodawca” [nazwa banku] przestrzega GAAP (ogólnie przyjętych zasad rachunkowości)? Odpowiedz Tak lub Nie na piśmie.
14. Czy została udzielona pełna informacja, czy „pożyczkobiorca” miał dostarczyć środki na pożyczkę zgodnie z zapisami księgowymi?
15. Czy [nazwa banku] akceptuje coś o wartości od pożyczkobiorcy, co jest rejestrowane jako aktywa w księgach [nazwa banku], co skutkuje nowym zobowiązaniem? Tak lub Nie na piśmie.
16. Czy [nazwa banku] pożyczyła/udzieliła pożyczki pożyczkobiorcy swoich własnych wcześniej istniejących pieniędzy lub aktywów? Tak lub Nie na piśmie.
17. Czy pożyczkobiorca miał „pełne ujawnienie” zapisów księgowych?
18. Czy [nazwa banku] dodała odsetki do własnego weksla/umowy/kontraktu pożyczkobiorcy?
19. Jaką równowartość/rozważanie dała [nazwa banku] w zamian za weksel/umowę/kontrakt pożyczkobiorcy?
20. Czy intencją umowy pożyczkowej, zgodnie z zapisami księgowymi [nazwa banku], jest spłata pożyczonej kwoty pożyczkobiorcy? Tak lub Nie na piśmie.
21. Czy pożyczkodawca rejestruje aktywa, wskazując, że pożyczkobiorca jest dłużnikiem pożyczkodawcy zgodnie z umową pożyczkową? Tak lub Nie na piśmie.
22. Czy to prawda, że zgodnie z zapisami księgowymi pożyczkobiorca finansuje pożyczkę? Tak lub Nie na piśmie.
23. Czy to prawda, że zgodnie z zapisami księgowymi [nazwa banku] pożyczkobiorca jest depozytariuszem, a zatem wierzycielem głównej kwoty? Tak lub Nie na piśmie.
24. Czy jest teraz jasne, że [nazwa banku] naruszyła GAAP (ogólnie przyjęte zasady rachunkowości), co czyni umowę/kontrakt nieważnym? Tak lub Nie na piśmie.
25. Czy to prawda, że [nazwa banku] przekształciła umowę/kontrakt/weksel, używając go jako „wartości” do nadania wartości obligacji/czekowi lub podobnemu instrumentowi finansowemu, co udowadniają zapisy księgowe [nazwa banku], co dowodzi, że pożyczkobiorca sfinansował pożyczkę i dowodzi, że [nazwa banku] użyła ukrycia i fałszywych oświadczeń, że [nazwa banku] sfinansowała pożyczkę? Tak lub Nie na piśmie.
26. Czy umowa pożyczki/hipoteki została sprzedana specjalnej jednostce celowej w celu zabezpieczenia i zestawiona z innymi hipotekami? Tak lub Nie na piśmie.

To powiadomienie (lub mogłoby stanowić część oświadczenia) w żaden sposób nie stanowi sporu ani kontrowersji ze strony pożyczkobiorcy.
Jednakże, jeśli nie można wykazać lub udowodnić w sposób rzeczowy lub ponad wszelką wątpliwość, że [nazwa banku] nie naruszył zasady pożyczki sumy głównej z własnych funduszy (nie z wartości/pieniędzy utworzonych przez weksel) lub nie została udzielona pełna informacja, w ciągu 30 dni żąda się:
- Wszelkie rzekome zaległe kwoty mają zostać zbilansowane i zwrócone do zera.
- Oświadczenie pokazujące umorzenie rzekomego długu z zerowym saldem.
- Pisana gwarancja, że żaden negatywny raport ani zła kredytowa nie zostanie przekazana żadnym agencjom raportującym kredyt.

to informacja dla tych ze stronki na telegramie Prawo Naturalne hihhhii??tam twierdza że duns nie istnieje