ХОТИНСИЗ ЯШАБ БЎЛМАС
ҳазил

Кийяй десанг иштон
Йиртиқ-да, йиртиқ-да.
Ҳозир энг зўр либос,
Шортик-да, шортик-да.
Хотин кетса, ҳамдард
Ёстиқ-да, ёстиқ-да.
Зўр жувон яшайди,
Чирчиқ-да, Чирчиқ-да.
Эсталик бўп қолар,
Тиртиқ-да, тиртиқ-да.
Ким агар боради,
Шортик-да, шортик-да.
Тарвуз маҳкам турмас,
Қўлтиқ-да, қўлтиқ-да.
Балиқнинг суяги
Қилтиқ-да, қилтиқ-да.
Нима бор, айт, якка,
Ҳордиқ-да, ҳордиқ-да.
Чапга юриб, бошни
Ёрдик-да, ёрдик-да.
Зўр яшар ёрига
Содиқ-да, содиқ-да.
Хотинсиз бу ҳаёт,
Ортиқ-да, ортиқ-да.
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ.

КАША

Ўзбекистон халқ шоири
Абдулла ШЕРга!

Ўзбекларим ёзуви -ла,
Нима бўпти хўб керилса?!
Ёзувини ўқиб кўринг,
Ярми лотин, ярми криллча.
Лотинчада ўқиганлар
Криллчани ёмон кўрар.
Лотинчадан саводи йўқ,
Сочи дарҳол тикка бўлар.
Баъзи газет, баъзи журнал
Криллчада чиқаяпти.
Лотинчада чиққанини
Фақат ёшлар ўқияпти.
Китобда ҳам шундай аҳвол,
Эски ёзув енгилган йўқ.
Кексаларнинг ҳали бўйни
Лотинчага эгилган йўқ.
Бу борада, билмам, қачон
Жиддий ҳужжат туғилади?
Маъсуллардан сўрасангиз,
Елка қисиб сўнг кулади.
Қуёш кўп бор ботади-ку,
Ҳали яна кўп бор чиқиб,
Абдураззоқ бошинг қашлаб,
Сен борини тургин ўқиб!
Ўзбекларим ёзуви -ла,
Бошим қотар хўб керилса.
Ёзувини ўқиб кўринг,
Ярми лотин, ярми криллча.
2024 йил 29 октябрь
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ.

ШУКУР

Бўйдоқ билан гаплашдим:
- Ёлғизлик чатоқ,- деди.
Эркак билан гаплашдим:
- Уйланиш қамоқ,-деди.
Энг бой билан гаплашдим:
- Ҳаловатим йўқ,-деди.
Йўқсил билан гаплашдим:
- Бойлар қорни тўқ,-деди.
Жоҳил билан гаплашдим:
Деди: -Нима дейсан, хўш?!,
Олим билан гаплашдим:
Деди:- Илм бор, чўнтак бўш!
Ходим билан гаплашдим:
- Ичканим шамма, - деди.
Раҳбар билан гаплашдим:
- Иш ёқмас ҳамма , -деди.
Сўнг ёш билан гаплашдим:
- Маза қарида, - деди,
Қари билан гаплашдим:
- Шодлик нарида, - деди.
Ўзим билан гаплашдим:
- Шошма, урма дўқ, -деди.
-Уларнинг барида -чи,
Шукур қилмоқ йўқ,-деди.
2024 йил 17 м

ДУНЁ ...

Дунё деганлари, билсанг, уч кунлик,
Дунё кеча, дунё бугун, эртага!
Абдураззоқ, қайдан бунча тушкунлик,
Дунё кеча, дунё бугун, эртага!

Кеча ўтди ахир, энди қайтмайди,
Ортингга қайт, дея биров айтмайди,
Кўча кездим, мен-чи, эдим зўр дайди,
Дунё кеча, дунё бугун, эртага!

Етишмайди бугун менга жўшқинлик,
Омад деганлари турар тугунлик,
Давомий эмасда ахир бугунлик,
Дунё кеча, дунё бугун, эртага!

Аллоҳ билар, эрта борман ё йўқман,
Камони йўқ, отилмаган мен ўқман,
Ҳаққин талаб қилолмаган ўзбекман,
Дунё кеча, дунё бугун, эртага!

Шундай экан, Абдураззоқ, оғир бўл,
Ўз касбингнинг устаси, моҳир бўл,
Ишқда Фарҳод, Мажнун ёки Тоҳир бўл,
Дунё кеча, дунё бугун, эртага!
2024 йил 8 июнь
Абдураззоқ ОБРЎЙ.

АЧЧИҚ ИЧАК
Ҳазил

“Шарқшунослик”ка эрталаб келишди,
Султон Мурод, Салим Ашур, Абдураззоқ.
Талабалар -ла роса суҳбат қилишди,
Султон Мурод, Салим Ашур, Абдураззоқ.

Маъсуллар дарҳол тоғдай ваъда беришди,
Хотинлар:- Насияхўрсиз деб уришди,
Чунки уйларига қуп-қуруқ келишди:
Султон Мурод, Салим Ашур, Абдураззоқ.

Ўзга адиблар устларидан кулишди,
Дедилар:-Бизларга конвертда беришди.
Нима қилсин, роса пешонаси тиришди,
Султон Мурод, Салим Ашур, Абдураззоқ.

Аввал жавобсиз лабларин жиддий буришди,
Кейин ҳомуза тортиб узоқ керишди.
Дейишди:- Бизга аччиқ ичак беришди,-
Султон Мурод, Салим Ашур, Абдураззоқ.
2024 йил 25 октябрь
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ.

АВТОПОРТРЕТ

Ёмон сўз чиқмайди тилимдан,
Ёмон сўз ўтмайди дилимдан,
Ҳирс билан боқмайди кўзларим,
Ҳаром иш қилмайди қўлларим.
Оёғим тўғрига юради,
Юрагим адашмай уради.

Каллам ҳам панд берган эмаслар,
Оғзим-чи ҳаромни емаслар,
Қулоққа кирмайди ёлғон сўз,
Ҳалолдир ичганим ёвғон, туз.
Томирда тоза қон юради,
Юрагим адашмай уради.

Қорнимни кўринглар каттамас,
Иштаҳам жудаям шаттамас.
Буғдой ранг қаранглар юзларим,
Кўмилиб қолган йўқ изларим.
Қаршимда равон йўл туради,
Юрагим адашмай уради.

Адолат измида миямда,
Айт, итга нима бор туямда.
Абдураззоқ тўрт муччаси соғ,
Шунинг учун кўнглинг доим чоғ.
Камина юз ёшга киради,
Юрагим адашмай уради.
2024 йил 24 октябрь
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ.

ОЛТМИШ БЕШГА КИРГАН ЧОЛНИНГ
ДЕГАНЛАРИ

Ичай десам, чойнагимда чойим йўқ,
Оғримаган бирорта ҳам жойим йўқ,
Ёнда энди меҳрибоним ойим йўқ,
Чол бўлишни орзу қилмай мен ўлай.

Икки қўлим тинмайин қалтирайди,
Икки оёқ гапларимга кўнмайди,
Икки кўзим бурнимни ҳам кўрмайди,
Чол бўлишни орзу қилмай мен ўлай.

Ҳар кун менинг излаганим сиҳатда,
Қарзим менинг анча дўстлар сифатда,
Менинг борим фақат шу: насиҳатда,
Чол бўлишни орзу қилмай мен ўлай.

Кўнглинг ёш десалар, ёшдан айланай,
Сенда ўткир бош десалар, бошдан айланай,
Қариликни гашт десалар, гаштдан айланай,
Чол бўлишни орзу қилмай мен ўлай.

Каттага ҳам, кичикка ҳам, йўқ нафим,
Энди юришга на ўнг, на йўқ чапим,
Тугаяпти Аллоҳ берган муддатим,
Чол бўлишни орзу қилмай мен ўлай.

Олтмиш беш йил лайлак ҳайдаб юрдимми?
Бир кимсага бирор ёрдам бердимми?
Энг муҳими, айтинг, одам бўлдимми?!
Чол бўлишни орзу қилмай мен ўлай.
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ,

МЕҲНАТ ФАХРИЙСИ
Ҳазил

Нега мени қари дейсиз,
Иш қиламан, балли дейсиз,
Ёш экан-ку, ҳали дейсиз,
Абдураззоқ зўр экан-ку!
Талқон қилар тоғни урса,
Ер чақнайди агар юрса,
Севиб қолар кампир кўрса,
Абдураззоқ ўр экан-ку!
Сигарета чекмайди у,
Ҳечам ароқ ичмайди у.
Лекин деманг ўпмайди у,
Абдураззоқ сир экан-ку!
Дангасани мужмал қилган,
Бепарвони ўсал қилган,
Юз ёшни у мўлжал қилган,
Абдураззоқ шер экан -ку!
Сочлари-чи қора, майин,
Қошлари-чи роса қалин,
Яшармоқда у кун сайин,
Пешонада тер экан-ку!
Маржаларга кўз сузган йўқ,
Жиловини ҳеч узган йўқ,
Россияни у кезган йўқ,
Топгани шу- шеър экан-ку!
Бўлмас ишни бўлдиради,
Сўз берсангиз кулдиради,
Керак бўлса туғдиради,
Абдураззоқ эр экан-ку!
Нега мени қари дейсиз,
Иш қиламан, балли дейсиз,
Ёш экан-ку, ҳали дейсиз,
Абдураззоқ зўр экан-ку!
2024 йил 18 октябрь
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ,

МЕНГА БИРИНЧИ ДАРАЖАЛИ "МЕҲНАТ ФАХРИЙСИ" КЎКРАК НИШОНИ БЕРИЛДИ.

МАЛАККА
Ҳазил

Ичикканга ўхшайман,
Кечиккан ўхшайман,
Бошқа йўл йўқ малагим,
Соғинишни бошлайман.

Борлигинг билинмайди,
Кўзимга кўринмайди.
Илоҳий бир куч жоним,
Сени ёнга чорлайди.

Қўйгил, майли, ҳазилни,
Аниқ айтинг манзилни!!
Истаганча уйинга
Элтиб бераман гулни!

Яширинмоқ не керак,
Иш бермайди-да билак.
Шартингни эшитишга
Тайёр турибди қулоқ!

Менга қара қулоқсиз.
Сенсиз ҳаёт кераксиз.
Абдураззоқ яшарми,
Ўзинг айтгин малаксиз?!

Кўп қалбимни тирнама,
Мени унча қийнама!
Сен шеъримни Малагим,
Жони йўқ деб ўйлама!
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ.

ҚИСҚАЧА ТАРЖИМАИ ҲОЛИМ

Мен унча боймасман моддий жиҳатдан,
Ҳеч ким тенг келмайди, оддий жиҳатдан.
Бошимда дўппи, оёқда ковушим,
Ҳеч кимга ўхшамас, лекин товушим!

Балки булбулдайин сайрай олмасман,
Олтин бўлмасам ҳам, бироқ олмосман.
Мен ўзга қаламин асло олмадим,
Лекин ҳеч кимдан ҳеч ортда қолмадим!

Абдураззоқман, Обрўй бобо - отам,
Уй бекаси ул Ҳурмат момо - онам.
Учта акам борлар, баҳодир дейсиз,
Менга тош отманг, шапалоқ ейсиз.

Севги бобида хўб чопиб олганман,
Мен Инобимни сўнг топиб олганман.
Тўртта ўғил берди, менга Аллоҳим,
Улар ишончимдир, улар паноҳим.
Манзилига , э-воҳ.осон етдими,
Отам-онам мендан рози кетдими?
Қарисам-да ҳамон ишлаяпман мен,
Аллоҳим берганин тишлаяпман мен.

Тирик пайти оила шаънин оширган,
Икки акам омонатин топширган,
Акамлардан борлари Худойшукур,
Борига барака, борига шукур.

Илҳом ўзи келар, шеър ёзаман мен,
Ўқиб берайин деб, лек шошаман мен.
Эшитинг, эшитманг ўқивераман,
Кўнглимда борини тўқийвераман!

Билмам, нимамни кўролмаслар бор-да,
Менинг суянчим номус, ҳаё, ор-да.
Бўлишим керак-да мен Отамдайин,
Яшашим керак зўр, мен Одамдайин!

Мен бировнинг ҳаққини еганим йўқ,
Бир бора ёлғон сўз ҳам деганим йўқ.
Гуноҳ қилганмандир, Аллоҳ билади,
Абдураззоқ бир умр тавба қилади!
АБДУРАЗЗОҚ ОБРЎЙ.