Одамлардан чарчаган одам
Қай ерлардан изласин паноҳ?!

Сендан рози бўлмас ҳеч ким, ҳеч қачон,
Яратганга юзлан – ҳаловат топ, жон...

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

Самолаб бормоқда самовий Севгим –
Сен қулфи дилимни очганинг сари...

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

ЗАМОНКўзларни ўйнатиб тусланар дунё,
Жасадлар ичинда юраклар урён,
Одам-ку азалдан туфроқдан бунёд,
Аслидан орланиб, зарни севарлар.

Жавониб тўлмишдир жабру жафога,
Қайдан қирғин келган меҳру вафога,
Водариғ, кун йўқдир аҳли ҳаёга,
Фосиқни алқарлар, ғарни севарлар.

Гуллар зор – ҳаётга кўзлари тўймай,
Япроқлар хазонми нурга юз бурмай,
Арғумоқлар увол кўпкари кўрмай,
Эйвоҳ, туфук сочган харни севарлар.

Қанот қоқиб борар беруҳ қўшиқлар,
Суймаслар хандондир, гирён ошиқлар,
Қайларда қон йиғлар қалби очиқлар,
Кўнгли кўрни ва ё карни севарлар.

Алҳазар, турланар – одамми ё жин,
Аларнинг илкида дин ҳам бир ўйин,
Қаддингни адил тут, Беҳзод Фазлиддин,
Бу зиндонда фақат зўрни севарлар!..

*© Беҳзод Фазлиддин* @Behzod_Fazliddin

ИТОБ

Ўз бахтинг қадрини ўзинг билмасанг,
Ўзни ўзинг этсанг балога дучор,
Берган неъматига тоқат қилмасанг,
Бу дунёни ноҳақ айблашинг бекор.

Қара, йиғлаб қолди йиллар ортингдан,
Сен бой бериб қўйган лаҳзалар гирён.
Не чиқди дил деган бадбин юртингдан,
Нимага дунёни айблайсан, Инсон?!

Ёлғон дунё дейсан, бевафо дейсан,
Ўзинг бир бор Ҳаққа қилдингми вафо?
Қалбинг хусуматга, ҳасадга ватан,
Асли, сенинг ўзинг – ёлғончи дунё!

Кўнгил деразасин чертди неча бор,
Сен қарши олдингми кўкламни кулиб?
Эритолмай қалбинг музларин зор-зор,
Баҳор қайтиб кетди бағрини тилиб...

Етар, маломатга нуқта қўй энди,
Эрк берма беҳуда нолаларингга.
Меҳринг ила ташна дилларни қондир,
Оқибатни ўргат болаларингга.

Илло, Ҳақ ишқи-ла бағрини ёқиб
Яшаган мардларга толе ёр бўлсин.
Ўз бахти кўзига ўзи чўп суқиб,
Дунёни қарғаган номард кўр бўлсин!..

2000 йил

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

#Онамнинг_кўнглига_кетамиз #Эски_дафтардан

ОДАМХЎР

Отасини еб бўлди,
Онасини еб бўлди.
Энди... ўзини ейди.

2004 йил

#Эски_дафтардан

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

Умр – томчи-томчи тўкилган фурсат,
Лаҳзалик ёмғирдай ўтар бу муддат.
Ҳақ дея келгансан, ўзингни кўрсат,
Мунғайиб бир четда турмагин, Шеърим.

Муҳаббат қўлингда ҳур байроқ бўлсин,
Эл ичра пешонанг ярқироқ бўлсин,
Қадаминг пок бўлсин, йўлинг оқ бўлсин,
Ножоиз жойларда юрмагин, Шеърим.

Яшашдан чалғитар ўйларинг – мубҳам,
Холиқнинг ҳукмига этма шак-шубҳа,
Илҳом – дил покловчи илоҳий туҳфа,
Ижодни ўйинга бурмагин, Шеърим.

Минг турфа манзилу маконлар бўйлаб,
Ўтмишинг унутма, эртангни ўйла,
Ишқ бобида ёлғон эртаклар сўйлаб,
Ёш қалбларни йўлдан урмагин, Шеърим.

Бағрингдан таралсин шуълаи ёлқин,
Бор, бани башарнинг дардини олгин,
Мен ўтарман, Ҳақ деб сен мангу қолгин,
Замонлар заволин кўрмагин, Шеърим!

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

Токи бугунги шовқинларга уйқаш ижтимоий тармоқларнинг одамни чалғитувчи беҳуда оҳанжамалари-ла машғул эканмиз, катта ишлар қилиш орзулигича қолаверади.
Бу ўринда вақтимиз, кўз нуримиз, асабларимиз, куч-қувватимиз – умримизни сўриб бораётган виртуал дунёнинг ўзимиз ҳали илғаб-илғамаган ўта кучли оғуга эврилаётгани назарда тутилаётир.
Глобал тармоқда икки дунёнгиз учун фойдали ишлар билан машғул бўлсангиз, бу энди бошқа гап. Акс ҳолда, аҳвол оғир...

#Йўл_йўлакай #Таҳрирсиз_хаёллар #Бу_ҳам_муҳим

@Behzod_Fazliddin

Ҳаёт эмас ҳаётдан тўйиб кетган одамнинг аҳволини тушунасизми? Яшаб туриб ҳам яшамаётганларни-чи? Дарддош сезасизми ўзингизни бахтиқароларга?!

Аслида, мўмин қалб ҳар ишда ҳикмат борлигига ишонади. Бошга неки тушса, ўз ҳолига яраша эканини англайди. Фақат...

Ахир зотинг қирилгур Зулмнинг қўллари узун бўлса, буқаламун Ёвузлик лаҳза ўтмай турланаверса, Ёлғоннинг умри мангулик қадар чўзилса... Бу ҳолда башарият қисмати не кечади?..

Назаримда, оғриқ ана шу тушуниш ва ҳамдардликдан бошланади. Тушунганинг сари кучая боради оғриқлар. Шу маънода, шеър – чин инсоний оғриқларнинг оҳангга эврилишидир. Дард – шеърнинг яна бир номи, шоир – дардхуржуни ўзидан катта йўловчи.

...Бу шеърларни оҳангдор оғриқлар деса ҳам бўлар; улар – битиб-битмаган кўнгил яраларидан сатрларга сачраган қонюқлар, афсус-надомат, орзу-армонларнинг сўзга кўчиб-кўчмаган сувратлари...

Дарвоқе, кимдир дард-ҳолини шеър тилига ўгиришга уринаркан, бировдан юпанч-тасалли, марҳамат кутмайди. Зотан, ҳамма-ҳаммасини бир Зот кўриб-кузатиб турганининг ўзи буюк таскиндир.

Беҳзод Фазлиддин

2013 йил 12 декабрь

-----------------------------------

Кўксим оғриқлари кучайиб кетди,
Ғамлар томиримни кесиб боради.
Буюк орзуларим кичрайиб кетди,
Армоннинг бўйлари ўсиб боради.

Бир бора дардимни олмайди вужуд,
Дунёга тиз чўкиб толмайди вужуд,
Барибир, яшашни билмайди вужуд,
Руҳимнинг йўлини тўсиб боради.

Ҳаёт бир шафқатсиз ёвга ўхшайди,
Бировнинг ўрнига биров яшайди,
Гуноҳ қилган мен-у, болам қақшайди,
Умримни туманлар босиб боради...

Батафсил: https://www.facebook.com/100003319579634/posts/475003132620335/

#Кайфият #Эски_дардлар

@Behzod_Fazliddin

Бунинг ҳам жони бор демайсиз,
Бир қошиқ қони бор демайсиз,
Кетар бир они бор демайсиз,
Билмайсиз, дардимни билмайсиз.

Сўзимда қолмади ҳаловат,
Беғараз севмак ҳам жасорат...
Адолат қаерда, адолат?
Кўнгилни назарга илмайсиз.

Ўзимни кўмганман қалбимга,
Ачинмай қўйганман қадримга,
Ўлиблар кетсам ҳам, қабримга
Таънаю тамаъсиз келмайсиз.

2011

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

#Кайфият #Бадиҳа

ҚОРХАТ

Субҳаналлоҳ, оппоқ нур ёғар кўкдан,
Лаҳзада ўзгарар мезон куйлари.
Оқ яктак кийгач ҳам оғочлар ўктам,
Борлиққа ярашиб турар бўйлари.

Аста гулга дўнар шаффоф томчилар,
Севгимиздай нафис, меҳримиздай пок.
Гўё Орзу сари йўллар очилар,
Олдга бошлар ҳассос илоҳий идрок.

Ҳикматлар ўқиймиз оппоқ дунёдан,
Бахтли саҳфаларни очиб бирма-бир.
Сўзлар ярми кумуш, ярми тиллодан,
Олам тўла маъно, олам тўла сир.

Бу қор биринчи ё охиргисимас,
Биздан олдин, биздан кейин ҳам бордир.
Хотималар абас, ҳижронлар абас,
Ҳали ҳаётимиз биринчи қордир.

Шукрона илмини ўргансин юрак,
Ёмғирига шукур, қорига шукур.
Менинг қорхатим ҳам шу эзгу тилак:
Борига барака, барига шукур!

2011

© Беҳзод Фазлиддин @Behzod_Fazliddin

#Кутмаган_кунларим_кутган_кунларим