رو به روی تو نخواهم ایستاد، مگر برای بوسیدنت؛

حجم فشار و استرسی که رومه واقعا بی نظیره..

گاهی وقتا هم از چنل پرت شو تو پی‌وی من.😒

جهانم میمیره بی تو..؛

نمیدونم بقیه ادما چجوری بدون وجود پارمیس زندگی میکنن. اگه نباشه زندگی من لنگ میشه واقعا

برات یه زندگی مینوشتم، بدون قطره‌ای اشک.

دلم پیش توست و امروز بیشتر از همیشه حاضرم بهترین داشته‌هایم را بدهم تا بتوانم تو را با تمام غمم ببوسم.

-نامه آلبر کامو به ماریا، ۱۵ ژانویه ۱۹‌۴۶

تولدت مبارک دخترِ پاییز.

حس میکنم از شدت دوست داشتنش هر لحظه ممکنه قلبم وایسته‌.

فراموش نکن که 'تو' منو به زندگی برمیگردونی؛