In onze wereld komen veel daders en slachtoffers voor die elkaar in stand houden. Een slachtoffer heeft een dader nodig om als zodanig te bestaan, en een dader heeft een slachtoffer nodig om dader te zijn. Zo vormen dader en slachtoffer eigenlijk een eenheid. Tegenwoordig hoor je vaak over narcisme. De zogenaamde narcisten van vandaag zijn in opkomst en zoeken helpers om hun problemen voor hen op te lossen. Deze helpers doen alles voor de narcist, die de rol van dader op zich neemt, en worden uiteindelijk zelf slachtoffers.

Slachtoffers wekken medelijden op en vragen om hulp, maar staan niet echt open voor echte oplossingen. Soms kan de helper het slachtoffer op een dusdanige manier 'helpen' dat het slachtoffer afhankelijk blijft, waardoor de helper eigenlijk ook een dader wordt. Ondertussen blijven zowel het slachtoffer als de helper de rol van de dader bevestigen, en omgekeerd.

Wanneer een narcist wordt bestempeld als iemand met een stoornis, geldt dit eigenlijk ook voor het slachtoffer. Beiden kampen met emotionele instabiliteit en leven in een staat van afgescheidenheid en liefdeloosheid naar zichzelf toe. Dit is eveneens van toepassing op de redder of helper, die het slachtofferschap herkent en intervenieert om erkenning te krijgen van de ander.

Hierbij verliest hij energie, wat het daderschap in stand houdt. Want hij zoekt vervolgens naar manieren om zijn verloren energie te herwinnen bij iemand anders. Wat ik wil benadrukken is dat de dader, de helper en het slachtoffer elkaar wederzijds bevestigen en zo onbewust deze psychologische matrix in stand houden.

Misschien zouden we eens diep in onszelf moeten kijken om te begrijpen hoe het komt dat wij, als slachtoffers, het zover hebben laten komen dat anderen, zoals narcisten, ons zo konden misbruiken en misleiden. Het is mogelijk dat je ontdekt dat je dit zelf hebt toegelaten. Dit zelfinzicht kan een eerste stap zijn om de cyclus van misbruik te doorbreken en verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen emotionele gezondheid.

Authentieke mensen zijn individuen die in hun kracht staan en van zichzelf houden. Ze zijn in staat om duidelijke grenzen te stellen, waardoor niemand hun energie kan roven. Bovendien hebben ze geen behoefte om energie van anderen te onttrekken. Doordat ze stevig in hun schoenen staan, kunnen authentieke mensen de psychologische spelletjes doorzien die vaak door narcisten en slachtoffers worden gespeeld. Ze herkennen deze manipulatieve tactieken en beschermen zichzelf effectief tegen dergelijke invloeden.

Het kan verhelderend zijn om narcisten en daders eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Misschien zijn zij narcistisch geworden als gevolg van een liefdeloze jeugd of een leegte binnen de maatschappij. Deze mensen kunnen zich leeg voelen en afgesneden zijn van hun ware zelf, wat het hen onmogelijk maakt authentiek te zijn.

Dit inzicht is ook van toepassing op de slachtoffers en de helpers. Vaak zijn de rollen die we aannemen in sociaal-psychologische dynamieken geworteld in vroegere ervaringen en diepere emotionele wonden. Het begrijpen van deze achtergrond kan helpen bij het ontwikkelen van meer empathie en begrip voor alle betrokkenen.

De kernvraag is inderdaad waarom zoveel mensen zichzelf verliezen, zodanig dat ze jaren van hun leven weggeven aan iemand die zij als een narcist beschouwen, tot er niets meer van hun eigen zelf overblijft.

Dit gedrag komt voort uit dezelfde bron van onwerkelijke, liefdeloze afgescheidenheid, en een gebrek aan verbinding met hun authenticiteit en ware zelf. In essentie ontbreekt het aan zelfliefde bij zowel de daders, de slachtoffers als de helpers. Het herkennen van deze dynamiek kan een eerste stap zijn om te werken aan het herstellen van die zelfliefde en het opbouwen van een gezondere relatie met zichzelf en anderen.

Spontane remissie kan optreden in de terminale fase van kanker, mits de oorzaak van de kanker wordt weggenomen. Het is belangrijk de houding te veranderen van 'ik moet het kankerweefsel aanvallen' naar 'ik moet de kanker met rust laten en de energieverslindende invloeden uit mijn leven verwijderen'. Deze aanpak kan al voldoende zijn om een spontane remissie te initiëren. Zoals Hippocrates altijd zei: goed uitzieken, met een voedzaam dieet inclusief veel dierlijke eiwitten, omdat mycobacteriën veel eiwitten nodig hebben om het tumorweefsel af te breken.

Het hebben van kanker betekent niet dat je een hulpeloos slachtoffer bent, overgeleverd aan een dualistisch denkende medische wetenschap. Deze wetenschap weigert vaak de emotionele oorzaken achter kanker te onderzoeken, ten nadele van de patiënt. Wanneer de onderliggende oorzaken worden aangepakt, kan kanker net zo onschadelijk worden als een gewone verkoudheid.

Een basisregel voor spontane remissie is de patiënt een gevoel van heelheid, geluk, vrede, volledige ontspanning en rust te geven. De symptomen van een ziekte zijn nooit de oorzaak; ze zijn de effecten ervan. Daarom kan ziekte, inclusief kanker, niet genezen worden door enkel de symptomen te bestrijden.

Ik ben ook iemand die spontane remissie heeft ervaren, namelijk ik ben genezen van darmkanker zonder medische hulp. Hoe dit komt? Ik weigerde de medische behandeling omdat mijn moeder net overleden was aan een morfine vergiftiging die de gladde spieren van haar darmen en longen hebben stilgelegd. Mijn moeder is niet gestorven aan kanker, maar gestorven als gevolg van de symptoombestrijding zonder de oorzaak van haar kanker aan te pakken. Niet met mij dus!

Waarom de meeste kankers vanzelf verdwijnen Deel twee
Mensen die volledig van kanker zijn genezen en kankervrij zijn gebleven, vormen de meest voor de hand liggende kandidaten om het mechanisme te onthullen dat kanker veroorzaakt en geneest.

Een goede vriend van mij, die we voor het gemak Bert noemen, had een agressieve vorm van longkanker. Zijn oncoloog gaf hem nog maar acht maanden te leven. Er werd aan Bert bestraling en chemotherapie aangewezen, de twee meest gebruikte reguliere methoden om kanker te bestrijden.

Bert was zich ervan bewust dat deze behandelingen het risico op een tweede vorm van kanker aanzienlijk zouden vergroten, door de zware intoxicatieschok van de chemotherapie en de neveneffecten van de bestraling. Hij weigerde de behandeling met het argument dat, als zijn longkanker toch ongeneeslijk was, het niet zinvol was om de kanker te bestrijden en alle pijnlijke bijwerkingen te moeten ondergaan dat zijn levenskwaliteit verder zou aantasten.

Bert accepteerde dat hij een ongeneeslijke ziekte had en kwam daarmee ook zijn eigen dood onder ogen. Door deze berusting verdween de doodsangst die de oorzaak was van zijn longkanker. Dit gaf Bert de vrijheid om andere manieren te zoeken om zijn laatste periode gemakkelijker en liefdevoller te maken. Dat was zijn redding.

Bert probeerde van alles: kruidenmiddelen, yoga, visualisatie, meditatie en Chinese acupunctuur. In een diepgaand gesprek met hem kwam naar voren dat Bert nog niet had beseft dat zijn doodsangst was getransformeerd in liefdevolle aandacht voor zijn lichaam.

Bert kreeg een hevige longontsteking, die hij begreep als een genezingsfase van longkanker. Zijn berusting in de dood gaf hem de moed om zich liefdevol te laten verzorgen. Tot grote verbazing van zijn oncoloog ging Berts zogenaamd ongeneeslijke longkanker over in een spontane remissie. Binnen een jaar waren alle tekenen van kanker verdwenen, hoewel er lege holten, of cavernen, achterbleven op de plaatsen waar de kanker had gezeten. Nu, jaren later, is Bert kerngezond, vrij van angst en vitaler dan ooit.

Een andere patiënt kreeg van haar oncoloog te horen dat haar melanoom terminaal was. De operaties hadden geen succes, en daarom weigerde zij verdere behandelingen met chemotherapie en bestraling

Waarom zou ze pijnlijke en ziekmakende chemotherapie ondergaan als haar doodvonnis toch al was uitgesproken? Ze besloot om de laatste maanden van haar leven zo mooi mogelijk te maken. Ze richtte zich op een positieve levenshouding, yoga, bidden, tai chi en een gezonder dieet. Na ons gesprek werd de oorzaak van haar melanoom duidelijk—een ernstige schending van haar integriteit als mens—en heeft zij dit kunnen oplossen.

In deze toestand van berusting kon haar geest ontspannen, waardoor het onderliggende mentale conflict zich kon oplossen. Tot op de dag van vandaag ontvang ik nog steeds berichtjes vol dankbaarheid van haar. Ze is nu zeer gezond en vitaal, zonder enig spoor van de melanomen die volledig zijn verdwenen door spontane remissie.

Wat ik wil benadrukken is dat beide mensen hun levenshouding hebben veranderd en het onderliggende conflict achter hun kanker hebben opgelost. In plaats van passieve slachtoffers te zijn van een oncontroleerbare, dodelijke ziekte, werden zij actieve deelnemers in het creëren van een gezonde geest in een gezond lichaam.

Beste mensen, om van kanker te genezen is het essentieel dat je verantwoordelijkheid neemt en je aandacht richt op het subjectief ervaren van de conflicten die in de geest actief zijn, en deze vervolgens oplost. Spontane remissie moet niet als iets ‘wonderbaarlijks’ worden gezien; het is veeleer een actieve verandering van je levenshouding en een dieper begrip van de onderliggende subjectiviteit van conflicten, trauma’s en schokken, die je aanpakt en oplost.

Ik weet dat het pijn doet.
Het is een heel vreemd gevoel hoe iemand maanden of zelfs jaren in je leven kan zijn en dan op een dag... ben er ineens niet meer.
Misschien eindigde de relatie op goede voet.... of misschien was het wel totaal catastrofaal.
Hoe dan ook... Het is zo bizar hoe relaties zo groot en snel kunnen veranderen.
En weet je wat .... je hebt misschien geen vrede met wat er tussen jullie is gebeurd... En dat is helemaal prima.
Soms kan het einde van een relatie letterlijk een van de moeilijkste dingen zijn waar we doorheen gaan in het leven.
Ik wil dat je weet dat het oké is dat je hart nog steeds pijn doet door wat er is gebeurd.
Je hebt veel herinneringen gemaakt met deze mens.
En deze herinneringen die je hebt gemaakt zijn iets dat je niet kunt wissen hoe hard je ook probeert.

Of je het nu leuk vindt of niet, ze maken deel uit van je verhaal.
Ik weet dat het moeilijk kan zijn om naar deze herinneringen te kijken, en je zou willen dat je ze kon vergeten.
Maar in plaats van te vergeten, moeten we ons misschien proberen te focussen op wat uit de relatie kwam.
Jullie twee zijn om een bepaalde reden verbonden.
Misschien hebben jullie samen de moeilijkste tijden doorgelopen.
Misschien begrepen jullie elkaar op een manier die niemand anders ooit heeft gedaan.
Misschien moedigde je elkaar aan om sterk te zijn of om te omarmen wie je echt was als persoon.

Of misschien heeft je relatie met hen je ogen geopend voor wat je echt nodig had in je leven.
Ongeacht wat de redenering was, het is oké om dat te erkennen .... deze mens betekende veel voor je.
En het is oké als ze dat nog steeds doen.
Het is ook oké dat ze niet meer in je leven zijn.
Wat veel mensen niet begrijpen is dat niet elke relatie die we tegenkomen een leven lang meegaat.
Je zou niet in het verleden moeten blijven hangen en je afvragen waarom alles zo is gebeurd.

Wat je moet doen .... is om te nemen wat je geleerd hebt van die relatie en verder te gaan in je leven.
Weten dat er andere relaties zijn die je precies zullen geven waar je altijd al van gedroomd hebt en meer.
Ik wil dat je weet dat je je niet voor altijd zo zult voelen.
Je blijft vooruitgaan en je blijft groeien met elke dag die voorbijgaat.
Neem mijn advies aan en onthoud ....
Soms zijn de mensen die je wilde als onderdeel van je verhaal, slechts bedoeld als een hoofdstuk.
~ Cody Bret

Ik zal niet alle chemische processen uitleggen, omdat dat niet zinvol is. Mijn doel is om duidelijk te maken dat men voorzichtig moet zijn met producten waaraan aspartaam is toegevoegd en deze wellicht beter kan laten liggen in de rekken van de warenhuizen.

Sucralose: Eigenschappen en zorgen
Sucralose, commercieel bekend als Splenda, is een andere populaire kunstmatige zoetstof. Het wordt geproduceerd door drie hydroxylgroepen in suiker te vervangen door chlooratomen, waardoor een stof ontstaat die ongeveer 600 keer zoeter is dan suiker. Sucralose behoudt de meeste van zijn eigenschappen tijdens het koken, waardoor het populair is voor gebruik in gebakken goederen.

Sucralose bevat gechloreerde suikermoleculen door een chemische behandeling met mosterdgas. Mosterdgas werd tijdens de wereldoorlog ontwikkeld door Bayer onder de groep IG Farben. Op basis van gechloreerde suikermoleculen zijn veel pesticiden ontwikkeld, waaronder DDT.

Net als aspartaam is sucralose onderwerp van discussie vanwege mogelijke gezondheidseffecten, waaronder wijzigingen in het darmmicrobioom en interne toxiciteit.

In onze zoektocht naar smaakvolle alternatieven voor gewone suiker maken we vaak gebruik van synthetische zoetstoffen. Deze additieven hebben geen calorieën, maar kunnen de lichamelijke intelligentie en de regulatie van de bloedsuikerspiegel door de pancreas en de lever misleiden. Een typisch gevolg hiervan is een toename in lichaamsgewicht. Hoewel synthetische zoetstoffen inderdaad minder calorieën leveren, kan de ontregeling van de bloedsuikerspiegel leiden tot een verhoogde eetlust en een toename van het lichaamsgewicht.

Het is interessant op te merken dat kunstmatige zoetstoffen ook worden gebruikt in de veehouderij om dieren sneller op gewicht te laten komen. Een van de meest bekende synthetische zoetstoffen is aspartaam.
Aspartaam: ontdekking, samenstelling en gebruik
Aspartaam, een van de meest voorkomende zoetstoffen, werd per toeval ontdekt in 1965 toen een chemicus genaamd James M. Schlatter werkte aan een middel tegen maagzweren. Hij merkte toevallig de zoete smaak van aspartaam op. Aspartaam bestaat uit een dipeptide samengesteld uit de aminozuren fenylalanine en asparaginezuur, verbonden door een methylesterverbinding. Deze samenstelling is verantwoordelijk voor de zoete smaak van aspartaam, die ongeveer 200 keer zoeter is dan sucrose (tafelsuiker). Aspartaam wordt veel gebruikt in een verscheidenheid aan producten, variërend van frisdranken tot kauwgom en zelfs in sommige farmaceutische producten vanwege het lage caloriegehalte en de hoge zoetheid.
Wat is aspartaam echt?
Aspartaam bestaat uit twee onderling verbonden aminozuren (eiwitstructuur), namelijk 40% L-asparaginezuur en 50% L-fenylalanine, die synthetisch zijn veresterd met een methylgroep van 10%. Vooral fenylalanine is gebonden aan de methylgroep.
Wanneer L-fenylalanine in de darmen wordt afgebroken door het enzym chymotrypsine, wordt de methylgroep afgesplitst tot methanol of methylalcohol, een zeer schadelijke vorm van alcohol die kan leiden tot blindheid, nierfalen en soms de dood. Methanol wordt in het lichaam omgezet tot formaldehyde en vervolgens tot mierenzuur, beide zeer schadelijke stoffen. Formaldehyde wordt gebruikt voor het balsemen en bewaren van lijken. Wellicht herinnert u zich nog kleine dieren en lichaamsdelen die werden bewaard in formaldehyde in glazen potten. Het is een krachtige neurotoxische stof, rechtstreeks verantwoordelijk voor zenuwschade en dient als cofactor voor kanker na een biologische en intoxicatieschok. Mensen hebben helaas geen sleutelenzymen om methanol in het lichaam te ontgiften, hoewel sommige dieren dit wel hebben.

Door een evenwichtig voedingspatroon, met bijvoorbeeld zongerijpte voedingsgewassen in hun oorspronkelijke staat, is het menselijke spijsverteringssysteem en metabolisme in staat om zelf de 25 aminozuren of bouwstenen van eiwitten te produceren. De bloedspiegels van deze aminozuren zijn vergelijkbaar en liggen in dezelfde grootteorde. Echter, de twee geïsoleerde aminozuren van aspartaam veroorzaken plotselinge piekwaarden, wat geen normale fysiologische situatie is. Bovendien moet worden opgemerkt dat asparaginezuur niet van nature in voedsel voorkomt, terwijl de nauw verwante asparagine veel minder prikkelend is.

Het gevolg voor het zenuwstelsel
Het zenuwstelsel lijdt aanzienlijk onder de overmaat van deze twee kunstmatige aminozuren van aspartaam. Zenuwen zijn van vitaal belang voor het verspreiden van signaalstoffen (neurotransmitters) vanuit onze hersenen, die stofwisselingsprocessen in het lichaam aansturen. Veel natuurlijke chemische processen in het lichaam worden verstoord door aspartaam, wat leidt tot de ontwikkeling van vele mysterieuze aandoeningen van het zenuwweefsel. Het is belangrijk te beseffen dat aspartaam schade veroorzaakt aan het zenuwweefsel, wat vervolgens moet worden opgeruimd en hersteld met talrijke ontstekingen tot gevolg.

Als jij de regering vertrouwt, vertrouw ik jou niet. Niks persoonlijks. Ik weet gewoon dat je geen onderzoek doet.

Een hoog IQ hebben en een hoge opleiding doen, betekent dat je waarschijnlijk een goed geheugen hebt en theoretische stof (bedacht door iemand anders) makkelijk onthoudt. Maar wat als deze theoretische stof staatspropaganda is? Dan ben je niet slim, maar gemakkelijk te foppen.

Bankiers houden ons in schulden.
Farmaceutische bedrijven houden ons ziek.
De wapenfabrikanten houden ons in oorlog.
De media zorgen ervoor dat we de waarheid niet kennen.
Onze regering zorgt ervoor dat alles legaal gebeurt.
Als je dit eenmaal begrijpt, dan begrijp je alles.

De overheid beperkt jou niet. Jij beperkt jezelf door te doen wat de overheid van jou vraagt.

“Wat de kudde het meest haat, is degene die anders denkt; het is niet zozeer de mening zelf, maar de brutaliteit om voor zichzelf te willen denken; iets waarvan ze niet weten hoe ze dat moeten doen.”

Ongehoorzaamheid is de weg, wees gehoorzaam aan jezelf. Verzet je niet tegen hetgeen je niet hebt gekozen, maar werk uit wat je wel hebt gekozen, de loyaliteit aan jezelf.

Het wezenlijke inzicht is dat het lichaam zichzelf geneest door symptomen te manifesteren. Alle medische doorbraken steunen feitelijk op dit zelfgenezend vermogen, maar in de praktijk worden symptomen vaak enkel bestreden. Dit verklaart waarom zoveel mensen als 'uitbehandeld' worden bestempeld. Telkens weer tracht het lichaam nieuwe symptomen te uiten die vervolgens worden bestreden. Is het dan verrassend dat het lichaam uitgeput raakt en bezwijkt aan deze vicieuze cyclus?

Een individu raakt ziek wanneer een traumatische gebeurtenis of biologische schok synchroon in de hersenen, de psyché en het correlerende orgaan of weefsel inslaat. Het lichaam is constant op zoek naar evenwicht, dat zou weleens de kern kunnen zijn van het genezingsproces bij elke ziekte. Symptoombestrijding verstoort telkens dit delicate evenwicht waardoor het zelfhelende vermogen van het lichaam wordt onderdrukt en vernietigd.

De medische wetenschap heeft ook haar waarde, met name in haar anatomische kennis die voortkomt uit embryonale studies, waar Dr. Hamer zijn inzichten uit heeft geput. Deze kennis stelt artsen in staat levens te redden en symptomen te verzachten, vooral wanneer ze een levensbedreigende wending nemen. Het verzachten van symptomen kan soms noodzakelijk zijn, maar het bestrijden ervan verstoort het natuurlijke evenwicht van het lichaam dat uiteindelijk daaraan bezwijkt.

"Primum non nocere", wat Latijn is voor "Ten eerste, niet schaden".
Het is een principe in de geneeskunde dat aangeeft dat de eerste verantwoordelijkheid van een arts is om geen schade toe te brengen aan de patiënt. Dit wordt volop geschonden door de medische protocollen.

“Dr. Hamer legt het genetische verschil tussen kankercellen en normale cellen uit met het feit dat kankercellen een gespecialiseerde, tijdelijke functie hebben als hulpweefsel zodat het organisme kan overleven”. Zodra een tumor op natuurlijke biologische wijze is afgebroken door schimmels en mycobacteriën, keert het lichaam terug naar een basische en zuurstofrijke toestand.

“Microben hebben ook een zuur milieu nodig, dat op een geschikte wijze wordt bewerkstelligd door de vagotonische toestand, die dominant is tijdens iedere helingsfase. Het begin van een “infectie” wordt daarom niet, zoals verondersteld, veroorzaakt door een onevenwichtige pH-waarde (een “verkeerd dieet”), maar eerder door de overgang van de conflictactieve fase naar de helingsfase waarbij bacteriën geactiveerd worden”.

Beste mensen, vaak vereist het zien van de waarheid dat we alles wat we hebben geleerd in de schoolbanken en in de medische wereld volledig omdraaien, een volledige ommekeer van 180 graden. Doe educatie, dat bevrijdt ons van de illusie waarin we leven.

Zodra dit conflict is opgelost, zal het lichaam zich herstellen door middel van griep- of verkoudheidssymptomen. Daarom zullen we griep en corona nooit kwijtraken als we onze angsten niet onder ogen willen zien. Angsten blijven ons achtervolgen als een patroon totdat we ermee aan de slag gaan: zelfvertrouwen is het tegengif voor angst.

In deze blog spreek ik algemeen over angsten als causale oorzaak van griep. Er bestaan nog andere angsten met als doel om te overleven die ook diep in het archaïsche leven zitten, en ook deze zullen eindigen in griep of een variant ervan.

Grote epidemieën worden soms gecreëerd door bepaalde instanties door middel van massa-angstpsychose of hypnose, en door misleidende informatie over pcr-tests (ongeschikt voor de detectie van griep en corona), vaccin, medicijnen en weefsel ademhalingsblokkerende chemotherapieën. Als je gemanipuleerd (door de overheid) bent kun je je door de psychose fictie en waarheid niet meer onderscheiden.

Angst beheerst dan ons leven. Zodra dit conflict is opgelost, zullen we altijd griep ontwikkelen. Ironisch genoeg geneest het lichaam de "angst voor griep" altijd met griepsymptomen!

Familiepatronen waarin verborgen angsten aanwezig zijn, kunnen leiden tot griep bij hele families. De griep verspreidt zich binnen families zodra het onbewuste familiale angst is opgelost. Besmetting heeft eigenlijk niets te maken met virussen, maar eerder met overdracht van emotionele spanningen.

Vele grote groepen mensen delen vergelijkbare collectieve angsten, en zodra deze zijn opgelost, ervaren ze tegelijkertijd griepsymptomen. Infectie en besmetting zijn illusies van de farmaceutische industrie. In alle oude geneeswijzen zoals de Ayurveda of de Chinese geneeskunde vind je deze termen niet terug, ook niet in de Germaanse geneeskunde.

Alle medische successen zijn altijd afhankelijk van het zelfgenezend vermogen van het lichaam. Het fundamentele principe van de medische wetenschap is om het lichaam niet te schaden. WEES NIET BEVREESD!