ازت متنفرم بابت همه‌ی وقت‌هایی که باید حمایتم می‌کردی؛ اما بیشتر از همه منو شکستی.

اگه واقعاً نمی‌خوایش؛ پس این غم توی صدات برای چیه؟

نمی‌دونم بزرگوار؛ خیلی وقته حس هیچی نیست.

بوسیدن گربه‌ام وقتی دراز کشیده یا خوابه تموم لذت‌های بهشتی رو بهم هدیه می‌ده.

دلم برای دیدن نور بنفش دارک، کلاه مشکی، تتو توی قاب گوشیم تنگ شده بود.

حموم‌رفتن واقعاً انرژی می‌خواد؛ اما وقتی می‌ری دیگه نمی‌خوای برگردی.

به یه هیجان نیاز دارم به اسم تهکوک.

این حس که وقتی کسی یه ادیت می‌بینه و بعد ازم می‌خواد تا درموردش بنویسم برام خیلی شیرینه. انگار که بهم اعتماد داره و برام ارزش قائل شده.

گوش‌هام خونریزی کرده از وقتی آهنگ‌های روسی مورد علاقه‌ام رو پیدا کردم.

زخم‌هایی که کلمات زدن هیچ‌وقت به سادگی خوب نمی‌شن.