Ночной город
Санкт Петербург - Ленинград

21.10.2024

«Давлатдан бир тийин олмаймиз!»

Бюджетдан миллиардлар сарфланиши мумкин бўлган лойиҳани кўнгиллилар ортиқча сарфларсиз амалга ошираяпти.

24 октябрдан 7 ноябрга қадар Ўзбекистонда мустақил “Ёзувчи/маданият ходими резиденцияда” дастури бўлиб ўтади.

Унга дунёнинг ўндан ортиқ мамлакатидан ижодкорлар таклиф этилган.

«Бош мақсад ижодкорлар ўртасида дўстона мулоқотни яратиш», дейди дастур ташаббускори Аъзам Обидов.

Дастур иштирокчиларининг Ўзбекистондаги харажатлари координатор ва унинг маслакдош дўстлари зиммасида.

Иштирокчилар меҳмонхонада эмас, ўзбекистонлик ёзувчилар ва маданият ходимларининг уйларида яшайди. Шу тариқа уларга ўзбек ижодкорларининг турмуш тарзи билан яқиндан танишиш, улар билан самимий, дўстона мулоқотга киришиш имкони берилади.  Дастур мушоира ва бадиий ўқиш кечалари, ёзувчи, шоир, рассом ва талабалар билан учрашувлар, кутубхона, адабиёт ва уй-музейлари, диққатга сазовор, тарихий жойларга саёҳатни ўз ичига олади.

Батафсил видеода кўринг!

Telegram | Instagram | You Tube | Facebook | X

ОН БЕС КҮН

Коңсының инамы үш шөрек.
Аўылдан келген каўын менен
Ҳәз етип жегенге не жетсин
егер болмағаныңда онбес күн
бос қалар едиң бәринен
Ана журттың дузы душшы
Сизлерди тартып турған
Ҳүрлиманның  отқа писирген,
мехр қосып қайнатқан
каўын вареньеси

Зульфия ӨСЕРБАЕВА

Анна АХМАТОВА
___
Пусть кто-то еще отдыхает на юге
И нежится в райском саду.
Здесь северно очень - и осень в подруги
Я выбрала в этом году...

Чехиядағы танысларымыздың көпшилигиниң минип жүрген
машынлары мекемесине тийисли.
(Служебный автомобиль).
Оларға ҳәр айда заправка ушын
лимит ғәрежет бериледи.
Ол бензинлер мекемениң "барды-келди"
жумысларын питириў ушын
пайдаланылады.
Ай даўамында мекемениң көлиги менен өзлериниң шарўасы ушын жүрген ўақлары жумсалған жанылғыларға
(лимит төлеминен
басқасын) өзлери айлықларынан төлейди.
Требич қаласындағы
бир танысымыздың Вильем деген баласы
жумысқа киргенине бир ҳәпте болғанында мекемеси машын менен тәмийнлеген екен,
бизлер үйине қыдырып барғанымызда,
еки күн дем алысы күнлери бизлерди қаланың көплеген әжайып орынларынан айналдырды...
Ҳәм ол көлик мекемеге тийисли болғаны менен
ҳәмме ўақыт өзиңниң
есигиңниң алдындағы гаражыңда турады...

Нидерланды мәмлекетинде
минип жүрген көлигиңе ремонт зәрүр болып қалған жағдайда
машын ремонты менен шуғылланатуғын компания -
көлигиң оңлаўдан шығаман дегенинше
сени басқа машын менен тәмийнлейди екен.
Күйеў баламыз азанда өзиниң машынын ремонтқа тапсырып,
үйге
компанияның берген машынын минип келди.

Константин ПАУСТОВСКИЙ

ЗОНА ТИШИНЫ

Иногда садовник срезал мне несколько левкоев или махровых гвоздик.
Я стеснялся везти их через голодную и озабоченную Москву и потому всегда заворачивал в бумагу очень тщательно и так хитро,
чтобы нельзя было догадаться, что в пакете
у меня цветы.
Однажды в трамвае пакет надорвался.
Я не заметил этого, пока пожилая женщина в белой косынке не спросила меня:

– И где это вы сейчас достали такую прелесть?

– Осторожнее их держите, – предупредила кондукторша, – а то затолкают вас и все цветы помнут.
Знаете, какой у нас народ.

– Кто это затолкает? – вызывающе спросил матрос с патронташем на поясе и тотчас же ощетинился на точильщика, пробиравшегося сквозь толпу пассажиров со своим точильным станком. – Куда лезешь!
Видишь – цветы. Растяпа!

– Гляди, какой чувствительный! – огрызнулся точильщик, но, видимо, только для того, чтобы соблюсти достоинство. – А еще флотский!

– Ты на флотских не бросайся!
А то недолго и глаза тебе протереть!

– Господи, из-за цветов и то лаются! – вздохнула молодая женщина с грудным ребенком. –
Мой муж, уж на что – серьезный, солидный,
а принес мне в родильный дом черемуху, когда я родила вот этого, первенького.

Кто-то судорожно дышал
у меня за спиной, и я услышал шепот, такой тихий, что не сразу сообразил, откуда он идет.
Я оглянулся.
Позади меня стояла
бледная девочка лет десяти
в выцветшем розовом платье и умоляюще смотрела на меня круглыми серыми, как оловянные плошки, глазами.

– Дяденька, – сказала она сипло и таинственно, – дайте цветочек!
Ну, пожалуйста, дайте.
Я дал ей махровую гвоздику. Под завистливый и возмущенный говор пассажиров девочка начала отчаянно продираться к задней площадке,
выскочила на ходу из вагона и исчезла.
– Совсем ошалела! – сказала кондукторша. – Дура ненормальная!
Так каждый бы попросил цветок, если бы совесть ему позволяла.

Я вынул из букета и подал кондукторше вторую гвоздику!
Пожилая кондукторша покраснела до слез и опустила на цветок сияющие глаза.

Тотчас несколько рук молча потянулись ко мне.
Я раздал весь букет и вдруг увидел в обшарпанном вагоне трамвая столько блеска в глазах, приветливых улыбок,
столько восхищения, сколько не встречал, кажется,
никогда ни до этого случая, ни после.
Как будто в грязный этот вагон ворвалось ослепительное солнце и принесло молодость всем этим утомленным и озабоченным людям.
Мне желали счастья, здоровья, самой красивой невесты и еще невесть чего.

Пожилой костлявый человек в поношенной черной куртке низко наклонил стриженую голову, открыл парусиновый портфель, бережно спрятал в него цветок,
и мне показалось,
что на засаленный портфель упала слеза.

Я не мог этого выдержать и выскочил на ходу из трамвая. Я шел и все думал – какие, должно быть, горькие или счастливые воспоминания вызвал этот цветок у костлявого человека и как долго он скрывал в душе боль своей старости и своего молодого сердца, если не мог сдержаться и заплакал при всех.

У каждого хранится на душе,
как тонкий запах лип из Ноевского сада,
память о проблеске счастья, заваленном потом житейским мусором.

Усы күнлери
Мәмлекетимиз бойлап
Әдебиятымыздың еки уллы байтереклери
Ибрайым Юсупов пенен
Төлепберген Қайыпбергеновлердиң юбилейлери
салтанат пенен белгиленип атыр.
Бизлер шайыр ата менен қоңсы турдық. Мениң төркиним еди.
Балалығымыздан Ибрайым ағамыз бизлер ушын "шайыр деген усындай болады" дегендей
бир үлги тутқан ағамыз еди.
Жүрислери, асықпай әсте ғана сөйлегенлери,
өзине жарасықлы кийиниўлери - бәри, бәри бизлер ушын басқаша
бир дүнья еди.
"Уллы шайыр менен қоңсы болдық.
Ибрайым аға жақсы адам еди.
Демек, ҳәмме шайырлар да жақсы адамлар болады - деп
мен де шайырға турмысқа шықтым" - Сағынға мен ҳәрдайым усылай деп айта беремен.
Төлепберген Қайыпбергенов атамыздың өмирлик жолдасы
Үмит апа Мәмбетсабирова бизлерге мектепте баслаўыш класста тәлим-тәрбия берди.
Әлипбени үйретти.
Устазымыздың арқасында
ҳәрип таныдық.
Ол жыллары прозаик атамыз
Репин көшесинде бир кишигирим жайда туратуғын еди.
Устазымыздың үйи мектебимизге жақын болғаны ушын, сабаққа баратырып та, киятырып та устаздың үйине бара беретуғын едик
Әсиресе, сабақтан шыққаннан соң,
"Муғаллимниң сумкасын мен көтерип жүремен,
яқ мен көтерип жүремен " - деп бири-биримиз бенен таласып муғаллимниң изине ерип үйине дейин барамыз.
Есигиниң алдына келген ўақта,
"Ал, енди ишке кириңлер" - дейди муғаллимимиз Үмит апа.
Мениң ядымда қалғаны,
кирмели-шықпалы еки бөлме.
Бизлер аўыздағы бөлмеде отырамыз.
Төрдеги бөлмениң есиги жабық турады ҳәм ҳәрдайым иштен
жазыў машинкасының тықылдаған сести еситилип турады.
Сонда
Үмит апа бизлерге,
"Ағаңыз жазыў жазып атыр" - дейтуғын еди.
Усы күндеги дүнья әдебиятынан орын алған уллы шығармалардың көпшилиги сол Репин көшедеги жайда жазылған болыўы мүмкин деп ойлап қояман.
Қарақалпақ әдебиятының еки байтерегиниң мениң өмиримдеги әҳмийетлерин жазғым келди.
Соңғы жыллары бизиң Сағын да
бөлмесиниң есигин жаўып алып, жазыўларын жазып отырады.
Сол ўақта
Репин көшеде машинкасын тықылдатып жазыў жазып отырған
Төлепберген аға ядыма түседи...
Ал, бизиң Сағын болса,
Ибрайым аға менен Республикалық Руўҳыйлық ағартыўшылық орайында
бири баслық, екиншиси баслықтың орынбасары болып
5 жыл бирге жумыс иследи.
Төлепберген аға менен болса,
Төлепберген аға
Қарақалпақстан Жазыўшылар Аўқамы ағзасы баслығы ўақлары
бизиң Сағын
Аўқам баслығы орынбасары болып 6 жыл бирге жумыс иследи.
Мен ҳәрдайым Сағынға -
"еки Әдебият Қаҳарманы менен бир есиктен кирип-шығып,
бирге кәсиплес болып жумыс ислеген жылларың ҳаққында жазғаныңда болар еди" деймен.
Сағын:
"Олар екеўи де өзлериниң шығармаларында ҳәмме гәпти жазып кетти.
Басқа гәп артықша болады" - деп айтады.
Бүгин сизлерге айтажағым мине усы гәплер еди.