_تو از دست میدی وقتی محکم توی دستات نگه نداشته باشیش....

بگذار برایت چای بریزم
امروز به ‌شکل غریبی خوبی
صدایت نقشی زیباست بر جامه‌ای مغربی
و گلوبندت چون کودکی بازی می‌کند زیر آیینه‌ها
و جرعه‌ای آب از لب گلدان می‌نوشد
بگذار برایت چای بیاورم،
راستی گفتم که دوستت دارم؟
گفتم که از آمدنت چقدر خوشحالم؟
حضورت شادی‌بخش است مثل حضور شعر
و حضور قایق‌ها و خاطرات دور...

_او

*«قربان لب‌های عزیزت بروم. قربان چشم‌های عزیزت بروم. قربان بند کفش‌هایت بروم. چه دوستت دارم، چه دوستت دارم، چه دوستت دارم. قربانت بروم، قربان سراپای وجودت، قربان موهای سفید پشت گردنت بروم. قربان مردمک‌های سرگردانِ چشم‌هایت بروم. قربان غم و شادیت بروم. تو چه هستی که جز در تو آرام نمی‌گیرم. حتی جای پائی از تو در خاک برای من کافیست. برای من کافیست. برای من کافی‌ست تا بتوانم اعتماد کنم. بتوانم بایستم. بتوانم باشم. کافی‌ست که صدایم کنی، بگویی فروغ! و من به دنیا بیایم و درخت‌ها و آفتاب و گنجشک‌ها با من به دنیا بیایند. دوستت دارم. دوستت دارم و دلم تاب تحمل این‌ همه عشق را ندارد. دلم از سینه‌ام بزرگتر می‌شود. دلم مرا به بی‌قراری می‌کشاند. عشقی که از میان آن‌ همه تجربه‌های دردناک گذشته باشد و باز همچنان باشد، جز این نمی‌تواند باشد.»

_فروغ فرخزاد به شاهی/بماند از امروزِ عزیز..هرچند تمام روزها کنار او عزیز*ند

***And like the sea,I'm constantly changing from calm to hell.

_Dallas Green***

**ای نفسهایت نسیم نیمخواب
شسته در خود، لرزه‌های اضطراب
خفته در لبخند فرداهای من
رفته تا اعماق دنیاهای من
ای مرا با شور شعر آمیخته
اینهمه آتش به شعرم ریخته
چون تب عشقم چنین افروختی
لاجرم، شعرم به آتش سوختی

_فروغ/عاشقانه/تولدی دیگر**

_این پیام رو فوروارد کنید چنلتون تا من وایب چنلتون رو با یه ویدیو جمله یا کتاب برای بقیه توصیف کنم?

_با تشکر ارکیده