РОСТГЎЙЛИК ҲАҚИДАГИ БОБ4. Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Ростгўйлик яхшиликка етаклайди. Яхшилик эса жаннатга етаклайди. Албатта киши рост сўзлайверади, ҳаттоки Аллоҳ ҳузурида сиддиқ, ўта ростгўй деб ёзилади. Ёлғончилик гуноҳга етаклайди. Гуноҳ эса дўзахга етаклайди. Албатта киши ёлғон сўзлайверади, ҳаттоки Аллоҳнинг ҳузурида ёлғончи, каззоб, деб ёзилади», дедилар.
Муттафақун алайҳ.

Шарҳ: Ростгўйлик Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг пайғамбар бўлиб юборилишларидан олдинги улуғ сифатларидан эди. Ёлғон гапириш хунук сифатлардан бўлиб, мусулмон киши бундай сифатдан йироқ бўмоғи лозим. Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламга: Мўмин киши ёлғончи бўлиши мумкинми?" деб айтилганида, у зот: "Йўқ", деб жавоб берганлар.
Мана шу нуқтада Пайғамбар алайҳиссалом умматни ростгўйлик фазилати ва ёлғон қабоҳатидан огоҳлантирмоқдалар.
Ростгўйликнинг борар жойи ва ниҳояси солиҳ амалдир. Солиҳ амалнинг охири жаннатдир. Киши ростгўй бўлишга ошиқади ва ниҳоят ушбу сифатга эга бўлиб, Аллоҳ ҳузуридаги олий мақомга эришади ва Аллоҳ Ўзининг ҳузурида бу кишини сиддиқ деб ёзиб қўяди. Ёлғон эса разолатдир. У бандани қабиҳ ишлар томон етаклайди. Ушбу амал охири бориб бандани оловга улоқтиради. Банда ёлғон устида мустаҳкам қолиши, ёлғончи деган номга боғланиб, ҳатто Аллоҳ ҳузурида уни каззоб деб ёзиб қўйилишигача етиб боради. Ёлғончи охир оқибатда жаҳаннамга равона бўлади. Жаҳаннам нақадар ёмон жой.

Ҳадисдан ўрганганларимиз:1. Ростгўйлик мусулмоннинг асосий сифатидир.
2. Мусулмон киши ростгўй бўлса, бу хислати уни жаннатга етаклайди.
3. Ёлғон – гуноҳ ва осийликнинг аввалги йўлидир.
4. Агар ёлғончи тавба қилиб, Аллоҳга қайтмаса, дўзах каззобнинг ниҳоясидир.

("Болалар учун риёзус солиҳин шарҳи" китобидан)
©hadis.islom.uz
@mizan_uz

САБР БОБИ3. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга «Менга насиҳат қилинг» деганида, у зот: «Ғазаб қилма!» дедилар. У киши (бу саволни) бир неча марта қайтарганида ҳам у зот: «Ғазаб қилма!» дедилар”
(Имом Бухорий ривоят қилган).
Шарҳ: Ғазаб инсонни ўзлигидан ва виқоридан чиқариб юборади. Оқибатда у ўз табиати ва динига лойиқ бўлмаган шаклда ҳаракат қилади ва сўнг надомат чекишни бошлайди. Муаммоли жойи шундаки, ғазаб отига минган кимса ғазаби тугагандан кейин ўша нарсани ислоҳ қила олмайди. Узр айтиши ҳам малҳам бўлмайди. Шунинг учун Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир неча марта "Ғазаб қилма!" деб таъкидладилар. Чунки ғазаб ҳар қандай ёмонликнинг сабабчисидир. Демак, шайтон инсон ғазаб қилган пайтда у билан ўйнашади.

Ҳадисдан ўрганганларимиз:1. Олим ва солиҳлардан насиҳат қилишни сўраш.
2. Сўзни таъкидлаш маъносида такрор айтиш.
3. Ғазаб кўплаб гуноҳларнинг юзага келишининг сабабчисидир. Шунинг учун Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ундан огоҳлантирганлар.
3. Мусулмон одам ғазаби келганида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кўрсатмаларига амал қилади: ғазаби келганида таҳорат олади ёки тик турган бўлса, ўтириб олади, ўтирган бўлса, ётиб олади.
4. Ғазаб асносида инсон афсус чекадиган ишни бажариб қўяди.
5. Шайтоннинг инсон билан ўйнашишига ғазаб энг яхши фурсатдир.

("Болалар учун риёзус солиҳин шарҳи" китобидан)
#Riyozissolihiyn
Manba: Hadis.islom.uz
@mizan_uz

📖