https://t.me/R6ZVSH_PROD

پر شده ام ؛
مانند بادکنکی که زیاد باد شده
زیاد تر از آنچه باید
اما نه از اکسیژن ؛ از اشک پر شده ام !
یادم نیست کی باریدم ؟
شاید همان روز تلخ
البته … یادم آمد
آنروز من نباریدم !
حتی در لحظه ی وداع
اما خیلی از روزهای بعدش را ؛
باریدن که چه عرض کنم
طوفان شدم …
درست مثل طوفان
مثل سونامی
چند سالی است که نباریدم
منتظر بارانم …
شاید چند ماه بعد
شاید یکی از روزهای پائیزی
مثلا در آبان یا آذر
رفتم زیر باران و همزمان باهم باریدیم …
آن موقع کسی مرا نمیبیند
همه فکر میکنند ابر است !
چند سالی است که نباریدم . _________________________
_نوشته های پراکنده
حامی / بامداد ۱۵ امرداد ۱۴۰۳

طوفان شدم …
متن و کلام : حامی
بامداد ۱۵ مرداد ۱۴۰۳

هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
هم رونق زمان شما نیز بگذرد

وین بوم محنت از پی آن تا کند خراب
بر دولت آشیان شما نیز بگذرد

باد خزان نکبت ایام ناگهان
بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد

آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام
بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد

ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز
این تیزی سنان شما نیز بگذرد

چون داد عادلان به جهان در بقا نکرد
بیداد ظالمان شما نیز بگذرد

در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت
این عوعو سگان شما نیز بگذرد

آن کس که اسب داشت غبارش فرو نشست
گرد سم خران شما نیز بگذرد

بادی که در زمانه بسی شمع‌ها بکشت
هم بر چراغدان شما نیز بگذرد

زین کاروانسرای بسی کاروان گذشت
ناچار کاروان شما نیز بگذرد

ای مفتخر به طالع مسعود خویشتن
تأثیر اختران شما نیز بگذرد

این نوبت از کسان بشما ناکسان رسید
نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد

بیش از دو روز بود از آن دگر کسان
بعد از دو روز از آن شما نیز بگذرد

بر تیر جورتان ز تحمل سپر کنیم
تا سختی کمان شما نیز بگذرد

در باغ دولت دگران بود مدتی
این گل ز گلستان شما نیز بگذرد

آبی‌ست ایستاده درین خانه مال و جاه
این آب ناروان شما نیز بگذرد

ای تو رمه سپرده به چوپان گرگ‌طبع
این گرگی شبان شما نیز بگذرد

پیل فنا که شاه بقا مات حکم اوست
هم بر پیادگان شما نیز بگذرد

#سیف_فرغانی

#محمد_قبادلو

?

بازم اینا چشم یه ملتو کردن خیس
بازم صبح شد ، هری یه دفعه قلبم ریخت
ببین ، حتی دل آسمون گرفته
شاید اذان صبحتون صوتِ رحمت نیست

یه دو سالی میشه آدما غریبن باهام
بعد تو حال خوب خوبو ندیدن باهام
دلم میخاست برم سریع تر باهات
شناس شهرم باشم تو نیستی غریبم مامان

چیشد اونهمه قولت به من پس
دلم تنگته دورت بگردم
تو که نیستی خوب نیست
من نیست حتی به یه مورد دلم گرم

دنیا سیاهه و رام پره دود
بگو ، منو کی میبری با خودت زود
دلم میخاد برم سمت بچگی
اونجا که امن ترین جای جهان چادرت بود

نه که نگذره ولی میره غمگین
تو که نیستی انگا زندگیمو تیره کردی
بعد تو میگم به همه آدما سن مهم نیست
مادرت که پیشت نیست یه پا پیرمردی

تا اینجا نفسم بریدش تا سر اومد شبام
من بد نبودم یه دفعه بد اومد برام
پیر شدم وقتی رسیدم خونه
داد زدم مامان ولی نیومد جواب

حق بده اگه سردم یخ
آخه غم نبودنت منو مردم کرد
بعد تو رفتم ، خونمون کردم ترک
منم مردم ، فقط بعد تو قلبم زد