مقاله Off the Beaten Track: Freud, Sound, and Music نوشته فرانچسکو بارالئا و ورا میناتزی به بررسی رابطه پیچیده فروید با موسیقی و صدا می‌پردازد. این مقاله به طور خاص به این سوال می‌پردازد که چرا موسیقی و صدا در نظریات روانکاوی فروید نادیده گرفته شدند، در حالی که او به تحلیل‌های بصری و بازنمایی‌های تصویری تمرکز داشت.

نویسندگان با بازسازی پس‌زمینه تاریخی و فرهنگی دوران فروید، نشان می‌دهند که موسیقی از مدل روانکاوی فروید کنار گذاشته شد زیرا آن را بیش از حد “ناملموس” و انتزاعی می‌دانست. این حذف، برخلاف دیدگاه‌هایی مانند دیدگاه تئودور لیپس بود که موسیقی را به عنوان عنصری اساسی در زندگی روانی و ناخودآگاه می‌دانست. فروید همچنین شخصاً بیان کرده بود که به دلیل “فقدان حساسیت به موسیقی”، نتوانسته با آن ارتباط برقرار کند.

نکات کلیدی مقاله:

1. عدم حضور موسیقی در نظریات فروید: موسیقی و صدا در مدل روانی فروید نادیده گرفته شدند، در حالی که او به دیداری و بازنمایشی بودن تجربه‌های روانی تمرکز داشت.
2. نقش لیپس در این بحث: تئودور لیپس، که نظریاتش در مورد موسیقی و زندگی روانی با فروید هم‌پوشانی داشت، باور داشت که موسیقی جنبه‌های ناخودآگاه روان را آشکار می‌کند، اما فروید در این مرحله “متوقف” شد و این نظریه‌ها را وارد نکرد.
3. تأثیر فرهنگی: فرهنگ دوران فروید، به ویژه تاثیرات مثبت‌گرایی علمی، تا حد زیادی دلیل حذف موسیقی از روانکاوی او بود. فروید موسیقی را به عنوان زبانی “نامفهوم” و “خطرناک” می‌دید که نمی‌توانست آن را در ساختار نظری خود جای دهد.
4. بازگشت موسیقی به روانکاوی: امروزه، مطالعات جدید در زمینه روانکاوی و موسیقی به بررسی دوباره این رابطه پرداخته و سعی دارد به جنبه‌های عمیق‌تری از روانکاوی فروید با در نظر گرفتن موسیقی و ریتم بپردازد.

این مقاله به خوبی نشان می‌دهد که چرا موسیقی، با وجود اهمیتش در زندگی روانی، از مدل‌های روانکاوی کنار گذاشته شد و همچنین راه‌هایی برای بازنگری در این رابطه ارائه می‌دهد .

فروید در یکی از نامه‌های معروف خود به ویلهلم فلیس در سال ۱۸۹۸ اشاره کرده که به موسیقی «حساسیت ندارد» و نمی‌تواند با آن ارتباط عمیق احساسی برقرار کند. او به نوعی احساس می‌کرد که موسیقی برای او بیش از حد انتزاعی و غیرقابل تحلیل است. این نظر فروید در تضاد با بسیاری از متفکران دیگر بود که موسیقی را به‌عنوان وسیله‌ای برای درک احساسات و ناخودآگاه انسانی در نظر می‌گرفتند.

برای فروید، به دلیل اینکه موسیقی فاقد جنبه‌های مشخص دیداری و مفهومی بود، کمتر مورد توجه قرار می‌گرفت و او به سختی می‌توانست آن را در قالب‌های علمی و تحلیلی خود قرار دهد. این دیدگاه باعث شد که فروید بیشتر به هنرهای تجسمی و ادبیات بپردازد، که از نظر او قابلیت بیشتری برای تجزیه و تحلیل روانکاوانه داشتند.

این عدم ارتباط فروید با موسیقی یکی از دلایلی است که باعث شد او در مدل‌های روانکاوی خود کمتر به عنصر موسیقی توجه کند، برخلاف متفکرانی مانند تئودور لیپس که موسیقی را به عنوان یک ابزار حیاتی برای درک ناخودآگاه در نظر می‌گرفتند.

📌برای ثبت‌نام این دوره از همین لحظه میتونید اقدام کنید🤩

https://rayhanbookclub.com/risheh/psychoanalysis

📕دانشجویان و فارغ التحصیلان رشته‌ی روانشناسی و علاقمندان به حیطه‌های روانکاوی و موسیقی و به طور کلی هنر و پژوهشگران بین رشته‌ای از این دوره غافل نشید...

آدمیزاد چیست؟
یك امیدِ کوچک...

📝سیمین دانشور

@rayhanbookclub

کوه با نخستین سنگ‌ها آغاز می‌شود،

و انسان با نخستین درد،

در من زندانیِ ستمگری بود؛

که به آوازِ زنجیرش خو نمی‌کرد،

و من با نخستین نگاهِ تو آغاز شدم...

✨️احمدِ شاملو

@rayhanbookclub

گریه تا سحرگه من عاشقانه کردم...

MooVan

کتاب‌هاب شما ❤️

معرفی پنج کتاب به پیشنهاد شهریار برقعی:

دانشجوی دکتری دانشگاه سویل اسپانیا
کاندیدای روانکاوی در مرکز مطالعات روانکاوی
مدیرعامل بنیاد راه رشد
درمانگر تحلیلی

https://www.instagram.com/reel/C9ISFkGolVR/?igsh=MWptc2EydG43MTZ5Mw==

❌ تا چهارشنبه مهلت استفاده از کد تخفیف رو برای خریداری این دو کتاب دارید. ❌

شبتون بخیر?
@rayhanbookclub