кінә артып сезімге не етерміз,
бір едік, ал бүгін бөтенбіз.
бақытты уақытқа тапсырып,
өтер жаз, өтер қыс, өтер күз.

бекер-ақ кезіккен екенбіз...

Ай да болғым келмейді, аспаны бар. Аспаны бар, ғазалы, дастаны бар. Мен Гүл болғым келеді, дүниенің Ұлылығын тамырсыз тастан ұғар.
Күнім деп те алдама. Күн емеспін. Жанымды өртеп жүр әлі - Мұң. Елес. Түн. Мен Гүл болғым келеді қолыңдағы, Сұрай алмай жүрсе екен сенен ешкім.
Сабағыма түсірмес уақыт сызын, Ақ күлтеме жырымнан жақұт тіздім. Еңлік гүл едім мен. Қызғалдаққа Қолың создың.
Қайтемін...
(Бақытсызбын).

Б.Б.

өзімді бүгін жек көріп кеттім,
бар жақсым сен ең — сөзі де ем.
дәл қазір, мүмкін, құшақтап жатты,
отырсың сүйіп көзінен?..

Б.Б.

Құдайсыз қурай сынбайды.

Ғашықтар үшін жоқ ұстаз,
Бәріміз түгел шәкіртпіз.

©️Қадыр Мырза Әли

« Өзiнiң табиғатына, мiнез-құлқына жат әрекет жасап, қателескен адам "менi шайтан түрттi" немесе "шайтан азғырды", "қара басты" деп өкiнер едi, ал бұл шын мәнiнде адам бойындағы екiншi қосарлас тұлғаның билiктi сенен уақытша тартып алуы. Ал, ашығын айтсақ, бiз бәрiмiз де екiге бөлiнген тұлғалармыз. Iшiмiзден "жоқ" деп отырып, сыртқа  "иә" деп келiсе салатын болсақ, жек көрiп отырып, жақсы көрем деуге үйренсек, өзiң сенбей отырған жалған iстi сыртқа шындық  ретiнде қолпаштап, қолдап отыратын болсақ, осының бәрi бәрiмiздiң қос тұлғаға айналғанымыздың белгiсi емей не? Немесе кiшiпейiл, iзеттi адамның не байығанда, не үлкен билiкке қол жеткiзгенде өркөкiрек, дөрекi мүлде басқа адамға айналуы және сол адамның өзiнен жоғары бастықтың алдында қайтадан кiшiпейiл, iзеттi адамға айналуы да әлгi айтылған құбылыстың бiр түрi. Мұны екi жүздiлiк дейсiз бе, әлде тұлғаның екiге бөлiнуi дейсiз бе - одан ештеңе өзгермейдi.»

Т. Әбдік
«Парасат майданы»

«Қоштасудан ешкім өлген жоқ».

биіктің барлығынан,
көрем деп қарайладым.

Мың жұлдызы болса да байқамайсың басқаны,
Бір жұлдыздан тұрады махаббаттың аспаны..