Ажабланасан:

Яқин кунгача бу "исёнчи"ларни менсимай келаёткан кучлар бугун уларни кутиб турибтилар, қачон ибодатларини тамомлаб бизни ўз қароргоҳларимизга етказиб қўядилару ва у ердан уйларимизга тезроқ кетамиз деб.

Дунёдаги иккинчи энг қудратли армия мағлуб ҳолларида чиқиб кетмоқда, бундан илгари биринчи қудратли армия Афғонистондан чиққан эди.

Ростанҳам ажийб!

P.s: рус канвойи йўлда давом этиш учун мухолифат аскарлари намозларини ўқиб бўлишини кутиб турибти...

👇👇👇
@Unvonul_bayon

Унинг режалари кўп эди: Бир қаватли уйини икки қаватли қилмоқчи эди. Машинасини янгиламоқчи эди. Фарзандларига данғиллама тўй қилмоқчи эди. Кейин хотиржам ибодатларини қилмоқчи эди… Шунинг учун ўзини ўтга -чўққа урди. Аммо… тўсатдан ўлим келиб барча режаларини чиппакка чиқарди…

👇👇👇

@Unvonul_bayon

Ўлиб кетмайдими?

Маҳалламда болалар телефон ўйнаб ўтирганди — ичимда: "Менга нима", дедим.
Яқинда қарасам укам қўшилиб, ўйнаб ўтирибди.
Катталар нарда ташлаб ўтирган экан — "Ўлиб кетмайдими", дедим.
Яқинларимиз бирга ўйнаб ўтирганини кўрдим.
Дўстимда ибодатдаги камчиликларни сездим: "Кап-катта болаку, гапириб нима қиламан", дедим:
Шу камчиликлар менда ҳам кузатилa бошланди.
Қўшнимникида жанжал бўлаёткан эди, бефарқ бўлдим, бир муддат ўтиб уйимда жанжал бўлди

Хуллас:
Менга нима деганда эслаб қолинг:
Мусулмонлар бир кемадамиз.
Ислоҳ қилмас эканмиз бирга чўкамиз!!!

👇👇👇
@Unvonul_bayon

Башaр Асаднинг қамоғидан чиққан суриялик ёзувчи Мишел Кило қуйидаги воқеани ҳикоя қилади:

Бир куни кечаси, соат учлар атрофида олдимга қўриқчи келди. Менинг соатим йўқ эди, шунинг учун мен ундан сўрадим:
- Ҳозир соат неча?
У жавоб берди:
"Мен билан юр, шовқин қилма ."

Эҳтиёткорлик билан ва индамай юриб, қирқ метрча юрдик. Қўриқчи камералардан бирининг эшигини очиб, деди:
- Бу болага эртак айтиб бер, сен саводлисанку, шундай эмасми? Бор ва унга бирор қизиқарли  нарсани айтиб бер.

Мен камера ичига диққат билан қарадим. У ерда йигирма олти-йигирма етти ёшлар атрофида бир аёл ўтирарди. Кўзларида қўрқув, бир парча матога ўралган ҳолда чўккалаб ўтирарди. Унинг қўрқуви тушунарли эди: у жуда кўп азоб ва йўқотишларни бошдан кечирган эди. Кейин маълум бўлдики, у шу камерада ҳомиладор бўлиб, шу ерда туғган.

Аёлнинг ёнида тўрт-беш ёшли бола бор эди. У Карачидан эди, келишган ва кичкина, лекин қуёшни ҳеч қачон кўрмагани учун бўлса керак, юзи шишган эди.

Мен аёл билан саломлашдим, лекин у жавоб бермади, қўрқувдан бутунлай саросимага тушди. Мен сокин овозда дедим:
- Қизим...

Унинг ёши менга қизим Шазони эслатди. Мен:
"Мендан ўғлингизга эртак айтиб беришни айтишди."

Қиз саросимага тушиб, кўзларини пастга туширди ва жавоб бермади.

Мен болага қараб, эртак айтиб бера бошладим:
- Бир қуш бор эди...

У мени дарҳол тўхтатиб:
- Қуш нима? Деди

Бу савол мени ҳайрон қолдирди. Мен уни оддий боладек ўйлаб, оддий бир эртак айтиб бермоқчи эдим. “Қуш”, “мушук”, “қуёш”, “дарё”, “сув”, “капалак” каби сўзларни ўргатмоқчи бўлдим. Аммо у яна сўради:
- Қуш нима?

Мен тушунтиришга ҳаракат қилдим:
- Қуш осмонда дарахтдан дарахтга учадиган нарсадир.

У яна сўради:
- Дарахт нима?

Мен ўзимни жуда ноқулай ҳис қилдим.

Шундан кейин соқчи мендан сўради:
-Сен саводлисан, шундайми?

Нега бу саволни берганини тушундим. Бу бола бутунлай изоляцияда яшади ва ҳатто энг оддий нарсаларни ҳам билмас эди.

Мен бу қўриқчининг исмини айтмоқчи эмасман - эҳтимол у ҳали ҳам хавфсизлик кучларида ишлайди. Аммо кейин у болага унинг атрофидаги дунё ҳақида бир оз тасаввур беришимни хоҳлади. Мен ҳайратда эдим, нима қилишни билмай қолдим.

Ниҳоят мен қўшиқ айтишга қарор қилдим. Мен унга болаларча қофияни ғўнғирлай бошладим. Қўшиқ тугагач, камера эшигини тақиллатиб кўзимдан ёш оқди.

Боланинг онаси ҳамон қўрқувдан кўзларини кўтаролмай, бурчакда ўтирарди.

Бироз вақт ўтгач, қоровул қайтиб келди. Мен унга айтдим:
"Худо хайрингни берсин, мени бу ердан олиб кетгин, нафас олишга қийланябман."

У жавоб берди:
- Сен эртак айтиб бермадинг.

- Нима ҳақида гапиришим керак?  дедим.
— Бу бола қамоқдан чиққанми?

- Ҳеч қачон, - деб жавоб берди қўриқчи.

- На қуш, на тўп, на дарахт, на ҳаво... У ҳеч нарсани билмайди, - дедим ҳайратда.

Кейин боланинг онаси нега қамоқда эканлигини сўрадим.

Қоровул жавоб берди:
— Унинг эри Уммонга қочиб кетди. Унинг ўрнига аёлини қамадик. Кўриб турганингдек, у ҳомиладор бўлиб, шу эрда туғди.

Бу воқеа ҳаётимдаги энг аянчли хотиралардан бири бўлиб қолди.

👇👇👇
@Unvonul_bayon

#Kibr

Ҳамма яхши мен ёмон,
Ҳамма буғдой мен сомон.
Яхшиларни ёмонидурман,
Буғдойларни сомонидурман

P.s: Буни ёдлаб олинг ва доимий ўзингизга айтиб юринг! Аллоҳ кибрга кетишимиздан ўзи асрасин

👇👇👇
@Unvonul_bayon

Эй Башшор! Бугун барча мол мулк кимники?
Ёлғиз Аллоҳники, Қоруннинг мулки қани? Йўқолиб кетти. Аллоҳ таоло золимни ҳаргиз ўз ҳолига ташлаб қўймайди, балки унга азобини зиёда қилиши учун муддат бериб қўяди.