این‌ها حکایت نیست.
احکام ماست که برگرفته شده از متنِ خود قرآنه.
حلال و حرام، که واجبات و محرماتِ دین ما رو شامل می‌شه، باید‌ها و نباید‌هامونه. بخشی از همین حلال و حرام و نجس و طاهر هم برمی‌گرده به سویِ دیگه‌ی احکام.
توی مباحث معرفتی و شرعی، یک بحثِ گسترده‌ای وجود داره به اسم طهارت.
کلیتِ این طهارت، رابطه‌ی انسان با سایر مخلوقات رو مشخص می‌کنه که این رابطه رو یا نجس می‌دونیم، یا طاهر.
هدف انسان تقرب به خداست.
خدا، عینِ نور و روشنایی و طهارته‌.
حالا چه زمانی این تقرب اتفاق میوفته؟ زمانی که منِ انسان "من به معنایِ نفس یا روح" هم به طهارت و نور میل کنم.
نجاست، تضاده با طهارت و همون تاریکیه که جلوی نور رو می‌گیره.

ببخشید شاید سوالم بی ربط باشه ولی این حکایت های نجس و طاهر و حلال و حرام از کجا اومده؟

خداقوت.🌱

تولدِ عمه‌ی سادات،
مجسم کننده‌ی واژه‌ی "صبر"،
همدمِ مادر،
مونسِ پدر،
همراه همیشگی‌ برادر
و زینب و زینتِ آل‌ پیمبر
مبارک.💚

یادتونه بعد از شهادت سردار سلیمانی آهنگ پیشوازمون صدای ایشون بود که می‌گفت "آقای ترامپ قمارباز، طرف حساب شما من هستم."؟
خواستم بگم این ترامپ همون ترامپ پنج سال پیشه.

این لحظه که این پیام رو می‌خونید، ممنون می‌شم برای شادی روح عزیز از دست رفته‌م که خیلی دلتنگشم فاتحه بخونید.🤍

این خوشحالی مردم بابتِ رفع مشکل ریجستری آیفون رو واقعا نمی‌فهمم! حتی اگر من هوش هیجانی داشته باشم، بدبین باشم یا هرچیزی که شما می‌گید، وسط گرونی دلار و طلا و زمزمه‌ی افزایش قیمت بنزین که با رای نماینده‌ها دیگه قطعا در حد زمزمه نیست، برای من چیزی به جز توهین به شعور نیست!
الان مشکل ریجستری هم حل بشه، شمایی که توی معیشت و هزینه‌ی زندگی موندی، پول خریدن آیفون داری؟
پناه بر خدا از دست تو ایرانی.

پرسید: فقط دوست داشتن کافیه؟
دوست داشتم به خواهش چشم‌هاش یه "آره" بلند بگم اما جوابم یه "نه" محکم بود.

#نهم_آبان_ماه

این موضوع "عدم اعتماد به نفس نوجوان" در یک مقطعی و تا یک حدی طبیعیه.
چرا؟ چون‌که تفکر و وسعت ذهنش داره بسیط می‌شه. با موضوعات مختلف از منظر جدیدی آشنا می‌شه، تعاریف توی ذهنش در حال تغییرن و ناخوداگاه، ذهنش شروع به مقایسه می‌کنه.

اما افزایش اعتماد به نفس هم یک‌باره‌ای اتفاق نمی‌افته.
دقیقا از همون دوران کودکی "دو سالی به بعد" که سیرِ رشد رو می‌شه توی رفتار کودک دید و متوجه شد باید این اقدام صورت بگیره.
چطوری؟
وقتی که تازه صحبت کردن رو یاد گرفته و داره کلمه کلمه صحبت می‌کنه، وسطِ حرفش نپریم. حتی اگر اشتباه جواب می‌ده یا تلفظ می‌کنه، اجازه بدیم جمله‌ش تموم بشه با بیان درست اون کلمه یا جواب درست اون سوال، اون رو متوجه اشتباهش بکنیم.
دو، وقتی که ازش سوال می‌پرسن به جای اون جواب ندیم. اجازه بدیم خودش ارتباط بگیره. خودش انتخاب کنه که با کدوم بچه‌ی دوست یا فامیل ارتباط برقرار کنه.
سه، تمرکزش رو توی اوقاتی که با خودش مشغوله به‌هم نزنیم‌. اگر داره بازی می‌کنه سراغش نریم. شاید بازی خودش رو بیشتر از ما دوست داره. همیشه ما وسیله و طریق بازی‌ش رو مشخص نکنیم و...

توی دوران نوجوانی هم همینه.
نظراتش رو جدی بگیریم. بهش نشون بدیم که به حرف‌هاش فکر می‌کنیم.
ازش مشورت بگیریم، تا جایی که می‌شه اون رو در جریان مسائل قرار بدیم و ازش نظر بخوایم.
مسیر درست استقلال پیدا کردن رو بهش نشون بریم و، بهش مسئولیت بدیم.
همین حرف زدن‌ها و پایه بودن‌ها بزرگ‌ترین اقدامه.

#نوجوان_من

نخِ این تسبیحِ چند رنگ، سیزدهم دی‌ماه نودهشت‌ پاره شد. این دونه‌هایی که حالا دارن روی زمین می‌ریزن هم منتظر بودن که وقتش برسه!
برای این شهادت‌ها ناراحتی معنا نداره. یه جایی هم باید از اسوه‌مون یاد بگیریم، بند کفن عزیزانمون رو سفت ببندیم و حین این‌که به خاک امانت می‌سپاریمشون، "ما رایت الا جمیلا" رو زمزمه کنیم.