Чӣ тавр як инсон метавонад муваҳҳид бошад?

Биомӯз
Вақте ки дигарон  хоб мекунанд. Ту ба донистани шарҳи ло илоҳа иллалоҳ машғул шав.

Тасмим бигир
Вақте ки дигарон саргарми дунё ҳастанд. Ба итоати Аллоҳу расул тасмим бигир.

Омода шав
Вақте ки дигарон дар хаёл мепардозанд. Ба гуфтаҳои Аллоҳ расул барои шунидан ва фаҳмидан омода шав.

Оғоз кун
Вақте ки дигарон баҳона барои таъхир андохтани омӯзиш мекунанд. Ба хондани қуръону суннат бо фаҳми салафи уммат оғоз кун.

Амал
Вақте ки дигарон дар ҳоли орзӯ кардан ҳастанд. Ба қуръону суннат амал бикун вақте ки фаҳмидӣ.

Пофишорӣ кун
Вақте ки дигарон ба баҳонаҳои шайтонӣ хуруҷ аз исломро ихтиёр кардаанд ту ба итоати қуръону суннат ба қадри тавонат пофишорӣ кун.

Аллоҳ азза ва ҷалл мефармояд: وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
  Намиред, магар он ки мусалмон бошед. Оли имрон/102

✍ Абӯ Умар Ҳафизаҳуллоҳ.

ОДОБ АХЛОК ВА ГУФТОРИ РАСУЛИ АЛЛОҲ САЛЛАЛЛОҲУ АЛАЙҲИ ВА САЛЛАМ ВА УЛГУИ БЕҲТАРИНЕ БАР ИН УММАТ

Аз беҳтарини мардум ва ростгӯйтарин инсон дар суханҳояш ва мулоимтарин табиъат ва мукарамтарини мардум буд чунон ки Аллоҳ Субҳанаҳу ва Таъала мефармояд:

وَإِنَّكَ لَعَلَىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍۢ

Ҳамоно ту бар ахлоқи бузург
пойдор ҳастӣ.Қуръан 64:4

Инчунин яке аз шуҷоътарин ва ботавозуътарин ва бо ҳаётарини инсонҳо буд ҳатто аз духтари бошарме ки аз хона берун намеояд, ҳаёи Паёмбар ﷺ зиёдтар буд ҳадяро қабул мекарду ҳадя медод садақаро на қабул мекарду на мехӯрд ба хотири худаш ғазаб намекард балки агар ғазаб мекард ба хотири Аллоҳ ғазаб мекард ва ҳар намуд таъоме ки ба наздаш меоварданд ӯро барнамегардонд, балки аз он мехӯрд ва дар таъом таъна ҳам намезад ва чизеро ки барои ӯ намеоварданд, талаб намекард ва таъомашро такязада ё ба пушт ё ба шикам зада намехӯрд.

Рӯзҳо, ҳафтаҳо, моҳҳо мегузашту аз хонаҳояш дуди оташи таъомпазӣ намебаромад, бо фақирону камбағалон менишаст, беморонро хабар мегирифту дар ҷанозаҳо ҳозир мешуд.

Гоҳҳо шӯхӣ мекард, локин дар шухиҳояш ҳақро мегуфт ва механдид, лекин қаҳ-қаҳа намекард ва бо аҳлу оилааш рафтори хуб мекард, онҳоро кӯмак мекард ва мегуфт:

خيركم خيركم لأهله وأنا خيركم لأهلي

"Беҳтарини шумо касест, ки барои аҳлу оилааш беҳтарин бошад ва ман бар оилаам беҳтарин ҳастам".

📚Сунанӣ Тирмизӣ

Барои мардум бисёр лутфу меҳрубонӣ мекард, ба онҳо муъҷизаҳо нишон медод.

Яке аз муъҷизаҳояш ин буд, ки моҳро Аллоҳ барояш ду пора карда буд ва аз миёни ангуштонаш об ҷорӣ шуда буд, инчунин дарахти хурмо ба сӯяш сар хам карда буд ва уштур дар наздаш шикоят карда буд ва Аллоҳ ӯро аз баъзе корҳои ғайб хабардор карда буд, ҳар коре ки пешгӯӣ мекард, ҳатман он кор рӯй медод.

Донишманди воқеӣ

Донишманди воқеӣ касе нест, ки ҷилд - ҷилд китоб навишта бошад, садҳо китоб хонда бошад, садҳо мақолаву матлабу шеър навишта бошад. На ин тавр нест.

Балки донишманди воқеӣ касе аст, ки вуҷуди Аллоҳ субҳонаҳу ва таолоро эътироф кунад, ки дар болои арш аст ва ба тамоми махлуқот бо илмаш иҳота дорад. Ва ин ки дар ниҳону зоҳир аз Аллоҳ битарсад ва худро аз ҳаром нигаҳ дорад ва ба ҳалолҳо рӯй оварад. Ба воҷибот аз ҷумла намозу рӯза, закот ва ҳаҷ итоат бикунад.

Аллоҳ азза ва ҷалл мефармояд: إِنَّمَا يَخْشَى اللَّه مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ
Ҷуз ин нест, ки аз бандагони Аллоҳ фақат олимон аз Ӯ метарсанд. Фотир/28

Пас агар шахсе оддӣ бошад воқеан Аллоҳро дар ниҳону зоҳир битарсад аз ҳаромҳо бозистад ва ба ҳалолҳо рӯй оварад, донишманди воқеӣ маҳсуб мешавад. Аз он сабаб, ки ҳам намоз мехонад, рӯза медорад, закот медиҳад ва ҳаҷ мекунад.

✍ Абӯ Умар Ҳафизаҳуллоҳ.

Ҳақиқат чист ?

Ҳақиқат ин Тавҳид аст!
Ҳақиқат ин яктопарастист !
Ҳақиқат ин тарк кардани ширк аст ва куфр варзидан ба тоғут аст ва ба миллати Иброҳим ъалайҳи салом пайрав шудан аст .
Ана ҳамин Ҳақиқат аст , ки маънои لا اله الا الله -ро комил фаҳмид , шарти сиҳаташро ба ҷо биоварем ва рукнҳояшро ба ҷо биоварем .Ва аз куффору мушрикин дур бошед ва онҳоро бад бубинед .
Ва ягона Аллоҳро ибодат бикунед ва ихлос дошта бошед ва ширку куфрро тарк кунед ана ҳамин Ҳақиқат аст .
Вақте ҳамин ҳақиқатро кардед , шумо албатта ки ба Аллоҳ наздик мешавед, дусти Аллоҳ мешавед, валии Аллоҳ мешавед ва Аллоҳ шуморо кумак мекунад ва ҳамаи гуноҳҳои дигарро тарк карданаш барои шумо осон мешавад....

Шумо имонатон кадом вақт қавӣ мешавад?! Замоне ки لا اله الا الله- ро хуб фаҳмед .Исломи Ҳақиқатро хуб фаҳмед , маънояшро фаҳмед.
Барои ҳамин дохил шавед дарсҳои Тавҳидӣ ро гӯш бикунед , ин шаа Аллоҳ албатта ки ҳақиқатро мефаҳмед

? Алломаи Хуросон Абу Муҳаммад Маданӣ ( حفظه الله )

بسم الله الرحمن الرحيم:

Сардори занони биҳишт:

Бузургтарин занон касоне ҳастанд, ки вориди биҳишт мешаванд ва занони аҳли биҳишт миёни ҳамдигар бартарӣ талаби мекунанд ва сардори бонувони аҳли биҳишт Хадиҷа, Фотима, Марям, Осия, ҳастанд.

Дар ҳадиси саҳеҳ аз ибни Аббос ривоят шуда, ки Расулуллоҳ (салаллоҳу алайҳи вассалам) рӯи замин чаҳор хатро кашиданд, сипас фармуданд:

" Оё медонед инҳо чӣ ҳастанд? Асҳоб фармуданд: Аллоҳ ва Расулаш беҳтар медонанд. Фармуданд: беҳтарини занони аҳли биҳишт Хадиҷа духтари Ҳувайлид, Фотима духтари Муҳаммад (саллалоҳу алайҳи вассалам) Марям духтари Имрон ва Осия ҳамсари Фиръавн."

Оре Марям ва Хадиҷа болотарин аз ин чаҳор зан ҳастанд.
Дар саҳеҳи Бухорӣ аз Али ибни Абутолиб ривоят шуда, ки Расулуллоҳ (салаллоҳу алайҳи вассалам) фармуданд:

" Беҳтарини бонувони биҳишт Марям ва беҳтарини бонувони биҳишт Хадиҷа ҳастанд."

Марям нахустин сардори бонувони биҳишт аст.

Расулуллоҳ фармуданд:
" ( Ту ҳузур надошти) ҳангоме, ки Фариштагон гуфтанд: Эй Марям! Аллоҳ туро баргузида ва покизаат дошта аст ва туро бар ҳамаи занони ҷаҳон бартарӣ дода аст."

Чаро чунин набошад, ҳол он ки Аллоҳ возеҳ ва равшан баён дошта, ки ӯро пазируфта аст.

" Аллоҳ ӯ (яъне Марямро) ба тарзи некӯӣ пазируфт, ва ба тарзи шоистае (ниҳоли вуҷуди) ӯро рӯёнид ( парвариш дод), ва Закариё шавҳархолаи ӯро сарпарасти ӯ кард."
(Сураи Оли Имрон 37)

Оре ин чаҳор бону намуна ва улгуе барои бонувони неку ва шоиста ҳастанд.
Аллоҳ духтари Имрон Марямро чунин тавсиф намудааст:

" Ҳамчунин Аллоҳ ( аз миёни муъминон дуввумин улгу) Марям духтари Имронро масал зада аст, ки доман ба гуноҳ наёлуд ва худро пок нигоҳ дошт ва мо аз рӯҳи мутаъаллиқ ба худ дар он дамидем ва ӯ суханони Роббаш ва китобҳояшро тасдиқ кард ва аз зумраи мутиъон ва фармонбардорони Аллоҳ буд."
       ( Сураи Таҳрим ояти 12)

Хадиҷаи содиқа касе буд, ки бидуни таамул ва тардид ба Паёмбар (саллаллоҳу алайҳи вассалам) имон овард ва ба кӯмаки Ӯ шитофт ва бо мол ва ҷони худ Расули Аллоҳ - ро ёри дод ва Аллоҳ дар ҳаёти вай ӯро ба  хонаи муҷалале дар биҳишт хабар дод...

(давом дорад)

???????????