?✨

کانال های آرت تلگرامی (فرقی نداره در چه حوزه ای) فوروارد کنید و انتخاب کنید کدوم کارتون رو ریپست کنم یا آیدی کانال هاتون رو در ناشناس بفرستید تا حمایتتون کنم

یاد فیلم Midnight in Paris افتادم. فیلم راجع‌به یک نویسنده‌ایه که دقیقا عین من، احساس میکنه توی دوره و عصر اشتباهی بدنیا اومده. حس میکنه این زمان، زمانِ اون نیست. به طرز خیلی عجیب و جادویی‌ای راهی پیدا میکنه که هر شب، بره به همون عصری که بنظرش بهش تعلق داره. عصری که تمام نویسنده‌ها و هنرمندهای مهم تاریخ توی پاریس جمع شده بودند. همینگوی، فیتزجرالد، دالی ....
و اونجا آدم‌هایی رو میبینه که اونهاهم دقیقا حس خودش رو دارند. آدمهایی که میخوان توی تاریخ به عقب برگردن و فکر می‌کنند عصري که دارند توش زندگی می‌کنند زمانِ اونا نیست.
نکنه ما انسان‌ها همه اینجوری هستیم و من تنها نیستم؟ موجوداتی بیگانه از زمان و مکان که هرجایی بریم و در هر زمانی که باشیم، فکر میکنیم زمان و مکان بهتری وجود داره که میشه اونجا بود.
آقای وودی آلن نمیشه برای منم یه راهی پیدا کنی برم به گذشته؟ نمیشه برای منم یه ماشین جادویی بفرستی؟ شاید بالاخره اونجا احساس تعلق‌خاطر بهم دست داد. اگه یه ماریون کوتیار هم بهم بدی که دیگه غلامتم.

من واقعا خیلی دیر بدنیا اومدم. متعلق به این دوره و این زمان نیستم. من باید اون دوره‌ای روی این زمین زندگی میکردم که مردم هنوز به اطرافشون توجه میکردن و دنیا رو از دریچه‌ی تلفنشون نمیدیدن. اون زمانی که اگر میخواستی کسی رو ببینی و باهاش در ارتباط باشی باید حتما وقت میذاشتی و میرفتی پیشش‌. اون زمانی که با عشق و توجه نامه مینوشتن و منتظر جواب نامه میموندن. اون دوره‌ای که عشق معنی داشت و آدم‌ها برای همدیگه صبر میکردن. دوره‌ای که مردم از چیزهایی مثل سینما و گرامافون به وجد میومدن. تماشای تصاویر فیلم که پشت‌سرهم روی پرده ظاهر میشد براشون یه چیز معمولی نبود، شگفت‌آور بود. خلاصه اون عصری که آدم‌ها حضور بیشتری در زیستشون داشتند. توجه بیشتری به گذر عمرشون داشتند. آدم‌ها واقعی‌تر بودند. زندگی واقعی‌تر بود. زندگی عمیق‌تر و شدیدتر تجربه میشد.
نکنه حالا که دیر به این دنیا اومدم، به همه‌ی چیزهای دیگه هم دیر برسم؟ نکنه همه‌چیز همین حالاشم از دستم رفته بدون اینکه حتی فرصت لمس کردنشون بهم داده بشه؟ نکنه به همه چی دیر رسیدم؟ مثل همین کنسرتی که ۲۰ سال دیر بهش رسیدم.

And if I told you that I loved you
You’d maybe think there’s something wrong
I’m not a man of too many faces
The mask I wear is one

I'm tired of the past.

مثلا بیا شب بزنیم به جاده، فرهاد گوش بدیم، بریم طلوع خورشید و لب دریا بیینیم، چایی بخوریم، برگردیم.