"Ehtimol aslida unday emasdir?" deya ichidan yaxshilik izlagan har narsamda mavzuni shunchaki cho'zgan bo'lib chiqdim. Hozir biror yaxshilikka umid qilishning payti emas ekan

Men hech qachon o'zimni g'amxo'r yoki mehribon qilib ko'rsatmayman.
Nima qilsam ham butun qalbim bilan qilaman.
Mendek dangasa insonga o'zini "g'amxo'r" qilib ko'rsatish ham ortiqcha ish

afsus tuyg'usi bilan yo'qotganlarimning asl yuzini ko'rganimda, "seni yo'qotganimdan xursandman" - deb o'ziga aytgim kelgan.

Ketayotganlar doimo ziyondalar. Zero, ortlaridan ingragan qalb, titragan xotiralar va tuganmas sog'inch qolmoqda.!

Tushlarimda ko’radigan darjada kim bo’lding sen))

Havo sovuq issiqroq kiyinib ol))

Qachon vaqtingiz bor? - dedi.
Aslida istalgan payt.
Lekin men buni unga aytmadim.
Sababi - har doim vaqt topganlarning qadri borgan sari tushib boradi. Buni ancha avval tushunganman

Bemaza taomni ta'tib ko'rmay turib, shirin taomni qadriga yetmaganlaridek, hayotda ham qaysidir insonning qadr-qiymatini anglash uchun - boshqa inson bilan munosabatda tajriba o'tkazib ko'rishlari kerak bo'larkan.

p.s: yomonni ko'rmaguncha, yaxshini qadrini bilmaydilar))

Sizga o'rganib qolgan insonni hech qachon tashlab ketmang. Mayli uni yoniga bormang. Lekin uzoqdan boʻlsa ham borligingizni ketmaganligingizni bildirib turing ishoning unga shuning oʻzi yetadi...

Biz bir-birimizga kim ekanligimizni yoki kim bo'lishimiz kerakligini bilmayman. Lekin, bugun menda dahshatli kun bo'ldi va men sen bilan gaplashishga endi muhtoj emasman))