33 гады таму для большасці беларусаў гэта былі проста колеры. А сёння ў тых колерах усё: мужнасць, гонар, вера, любоў, каханне, боль і кроў. Свабода. Так простыя рэчы робяцца сімваламі, а сімвалы селяцца ў сэрцах розных людзей. А людзі разумеюць, хто яны, кім нарадзіліся, і пра якую будучыню мараць.

Ужо не проста колеры. Наш сцяг. І мы вернем яго нашай краіне.

Жыве Беларусь!

І добрая песня на добры верш, паслухайце:
Зміцер Вайцюшкевіч - Сцяг

Адбыла ўвесь тэрмін?

Жыве вечна ❤️

Сябры, высветлілася, што наш бот апошнім часам не працуе. Напішам, як аднавім яго працу!

Сябры, і не забывайцеся пра газету, выйшаў новы нумар ☺️

Спачуванні родным і сябрам Леаніда?

Сябры, выйшаў новы нумар газеты. Вы ведаеце, што рабіць ❤️

Сябры, выйшаў новы нумар нашай газеты. Вы ведаеце, што рабіць ☺️

Сябры, высветлілася, што наш бот апошнім часам не працуе. Напішам, як аднавім яго працу!

"Зноў, як і заўжды, найбольшыя спадзяванні на нашу мову — гэты галоўны нацыянальны набытак, наша гістарычнае апірышча. Нездарма яе так вынішчалі ў стагоддзях — забаранялі, аплёўвалі, адвучвалі ад яе цэлыя пакаленні — нацыянальна панішчаныя, класава раз’яднаныя, спаскуджаныя шматгадовай маной; нешта ўсё ж значым у сусветнай суполцы народаў, дык найперш праз гэтую нашу мову. Без яе ад нас не засталося б і следу, як не засталося яго ад колішніх тутэйшых ятвягаў. Мова верна служыла народу ў добры і благі час, ратавала яго існаванне і ніколі не здраджвала яму. Гэта ёй нярэдка і няўдзячна здраджвалі на Беларусі. За што заўжды былі бязлітасна пакараны Богам і гісторыяй".

Васіль Быкаў, 1991 год.