“زندگی رو بدون تو میخوام چیکار؟ وقتی خودت همه‌ی زندگیمی.”

Heaven, I'm in Heaven
And my heart beats so that I can hardly speak, and I seem to find the happiness I seek, when we're out together, dancing cheek to cheek.

عزیز تر از جانم،
از وقتی تو قدم زیبایت را به زندگی من گذاشته ای، همه چیز برایم فرق کرده. نمیدانم در وجود تو چه بود و هست که من با یک لمس ساده تو از تمام درد ها و رنج هایم قدم ها دور شده ام. انگار که نوک انگشتان تو معجزه ای بوده باشد که برخورد آن به دیوار های تیره و خاک گرفته زندگی ام ان ها را به یک باره خالی از هر سیاهی کرده باشد. هرگاه در خلوت خود نشسته ام با خود می‌اندیشم که تو پاداش کدام کار خوب من بوده ای، چه کردار پاکی در زندگی ام داشته ام که دنیا تو را که مثل یک فرشته ی نجات هستی جلوی پای من قرار داده است. با خود فکر میکنم تو در من چه دیدی که من را لایق ان همه مهر و محبت بی کران خود دانستی و تمام لطفت را مثل بارانی که بر روی زمین های ترک خورده از خشکی میریزد روی من ریختی و من را از این فلاکت و تیرگی در آوردی. کاری که تو با روح خسته و درمانده ام کردی، جوری که تو توانستی آن من شکسته را از روی زمین بلند کنی و زخم هایم را مداوا کنی، انقدر کار بزرگی است که این کلمات چند حرفی ناچیز از توصیف آن عاجزند. کاش میتوانستم به شیوه بهتری که لایق یک فرشته ی نجات باشد از تو تشکر کنم اما انقدر محو زیبایی تو هستم، انقدر دل به دل تو باخته ام و چشم های زیبایت من را مجذوب خود کرده اند که فقط میتوانم بدون هیچ حرفی جلوی پایت زانو بزنم و طوری تو را پرستش کنم که گویی خدایم را روی زمین میبینم. عزیز دل من، زیبا ترینم، شاید سخنان من برایت تکراری باشند اما میخواستم در این روز ارزشمند که تولد توست، مجدد به تو یاداوری کنم که چقدر دوستت دارم و چقدر برایم با اهمیت هستی. میخواستم تمام حرف هایم را دوباره کنار گوش تو زمزمه کنم و در آغاز سال جدید زندگی ات به تو یاداور باشم که تا ابد کنار تو خواهم ماند و تمام مهربانی هایت را چندبرابر به تو باز خواهم گرداند. تولدت مبارک فرشته‌ی من. به اندازه تک تک نفس هایی که تا به حال کشیده ای، دوستت دارم.

پس آخرش این شکلیه.

افسوس، چشم‌های تو که مثل خون در رگ های من دوید، یکبار دیگر مرا به زندگی باز گرداند. تصور میکردم خواهم توانست به این رشته پرتوان عشقی که به طرف من افکنده شده است چنگ بیندازم و یکبار دیگر شانس خودم را برای زندگی و سعادت آزمایش کنم. چه میدانستم که برای من، هیچگاه “زندگی” مفهوم درست خود را پیدا نخواهد کرد؟ چه میدانستم که در به دری و بی سر و سامانی سرنوشت ازلی و ابدی من است. چه میدانستم که تلاش من برای نجات از این وضع، تلاش احمقانه ای بیش نیست.

now i’m sad if it makes you happy

برای همه شب هایی که نیستم، شب بخیر.

Taste me, the salty tears on my cheek that's what a year-long headache does to you. I'm not okay, I feel so scattered don't say I'm all that matters, Leave me
Deja vu.

روز اول که دیدمت فکر نمیکردم به اینجا برسیم. فکر نمیکردم قراره تبدیل بشی به کسی که تاثیر صد درصد توی حال خوب و بدم داره، کسی که به حرف هام گوش میده و قضاوتم نمیکنه، کسی که قراره بیشتر از هرچیزی دوستش داشته باشم.
فکر نمیکردم قرار باشه تو بشی دلیل آرامشم میون این همه نا آرومی، بشی اخیش من میون این همه سختی. بشی کسی که انقدر بهش وابستگی دارم و دلم نمیخواد هیچوقت از دستش بدم.
امیدوارم همونجور که دنیا تو رو سر راهم گذاشت، کاری کنه تو تا ابد توی بغلم بمونی و هیچوقت قرار نباشه درد از دست دادنت رو بچشم.