Koʻpchilik yozganlariday yoki koʻringaniday jasoratli emas.

“Madaniyat va ma’rifat”da Majidiyning “Samo farzandlari” boʻlyapti.

Eng buyuk haj — bir koʻngilga yoʻl topib kirishdir.

Rumiy

Avvallari odamlar telefonsiz qanday yashagan ekan, deb oʻylardim.

Hozir esa, odamlar telefon yoʻq zamonlarda miyasi aynimasdan, maza qilib yashagan boʻlsa kerak, deb oʻylayapman.

https://youtu.be/NuPilyZSK_0?si=EOMO5N0Pl9w4G6gP

Toshkent shahrining yaxshi tarafi bor: qarshingdagi daholarning daholikka da’vo qilmasdan yashayotganligini o‘z ko‘zlaring bilan ko‘ra olasan.

@Xolida_Musulmon

Chiroyli yakunlar qanaqa boʻladi?

Shu koʻrsatuv boshlanganda gapirgim kelib qolishi meni aybimmas-ku?

“Nyu-york trilogiyasi” va “Kirka” asarlari nashr etilayotganidan koʻpchilikning xabari boʻlsa kerak.
Qaysidir ertakda shoh qaysar qizini birinchi uchragan odamga erga berib yuboradi. Shuning uchun men ham birinchi xayolimga kelgan odamga bir kitob sovgʻa qilmoqchiman. Va u odam kecha tanlab boʻlindi?.

(Shu kunlarda boʻlar-boʻlmas idealar miyamga keladigan boʻp qolyapti. Eng yomoni shu idealarning hammasi darsda oʻtirgan paytim kelyapti. Darslarga borishni kamaytirishim kerak menimcha?)

#taksida

– Nechinchi yilsan oʻzi?
– 2007
– Haa. Armiyaga bormoqchimisan?
– Yoʻq.
– E, nega?
– Oʻzim. Bu ixtiyoriy narsa-ku.
– Ichasanmi?
– Yoʻq.
– Chekasanmi?
– Yoʻq.
– Qizlar bilan gaplashasanmi?
– Yoʻq.
– Iya, erkakmisan oʻzi?

(Bu suhbat boya bir yigitcha bilan taksichi oʻrtasida boʻldi. Shunaqa boʻlar-boʻlmas savol beradigan, manzilga yetguncha miyangni qoʻlingga oberadigan taksichilarni moshinadan otib yuborgisi keladi odamning.)