Kuvad sindromi haqida eshitganmisiz?

Ayrim holatlarda homilador ayolning yaqinlari, ko'pincha eri, ba'zan esa otasi, homiladorlikka xos bo'lgan o'zgarishlarni o'zlarida his qila boshlashadi. Ularda ishtahaning yo'qolishi yoki haddan ortiq kuchayishi, ich qotishi yoki ketishi, ertalabki holsizlik, qorin och bo'lsa ham ko'ngil aynishi, qusish, ayrim narsalar/taomlarning hidini yoqtirmaslik va bundan ko'ngil behuzur bo'lishi kabi belgilar namoyon bo'ladi. Olimlarning ta'kidlashlaricha 11% erkaklarda mana shunday "simpatik homiladorlik" kuzatilar ekan. Aynan mana shu "kasallik"ka fanda Kuvad sindromi deyiladi.

Juda yaxshi eslayman, birinchi farzandimizga homiladorlik vaqtimizda men ayni shu sindrom bilan "og'riganman". O'sha vaqtda Xitoyda edik. Xudoga shukur, ayolimda homiladorlik vaqtida birorta ham nojo'ya holat kuzatilmagan, na toksikoz, na ko'ngil aynib qayd qilish, na nimadir yeyish hissining ortishi, homiladorlikni odatdagidek kechirgan. Lekin hamma tomoshani men qo'yganman ?.

Xitoyda yashaganlar biladi, ularda bizdagi oddiy bodringdan farqli yana bir bodring navi keng foydalaniladi. U uzun-uzun, sirti qalin va g'adir-budir bo'ladi. Shu bodringning hidiga chiday olmaydigan bo'lib qolganman. Uyda shu bodringni ko'rsam yoki hidini sezsam ko'nglim aynirdi. "Yo'qot bu bodringni" yoki "Men yo'g'imda ye shu zormondani, hidiga chiday olmayapman, ko'rsam qusay deyapman" deb homilador ayolimga baqirardim ?. Kamiga kech bo'lganda oddiy yogurtga qulupnay va kivi qo'shib yeyish hissi kuchayardi (do'konda sotiladigan tayyor qulupnayli yogurtni esa yegim kelmasdi). Agar kechasi shunaqa qilib yemasam tuni bilan uyqim kelmas, yogurtga to'g'rab qo'shilgan qulupnay va kivi ko'z oldimdan o'tib chiqardi.

Bunaqa vaqtda xotinim "homilador menu, lekin toksikozini siz boshdan kechiryapsiz" deb kulardi. "Ko'rdingmi, seni o'ylab shuncha mashaqqatni o'z bo'ynimga olganman" deb javob qilardim.

O'shanda hali Kuvad sindromi haqida bilmasdim. O'zimdagi bu o'zgarishlarni shunchaki tasodif deb hisoblaganman. Lekin qizim tug'ilgach bu his batamom yo'qoldi. Ana u hidi rasvo (chindan ham o'shanda shunaqa tuyulgan) bodringni yana maza qilib yeydigan bo'ldim. Qulupnayli yogurt yeyish hissi ham yo'qoldi.

Sizdachi, shunga o'xshash holat kuzatilganmi? Yoki biror yaqiningizda Kuvad sindromi kuzatilayotganiga guvoh bo'lganmisiz?

@birkunimen

Hozir bir chet ellik aka-singilning suhbatini eshitdim:

- Aka!
- Bor jo‘na, tinch qo‘y meni.
- Sizga bir gapni aytmasam bo‘lmaydi.
- Ufff. Ha ayt tezroq.
- Men maktabimizdagi bir yigitni yoqtirib qoldim.
- Yaxshi o‘qiydimi?
- Ha, sinfimizdagi eng a'lochi yigit.
- Kelishganmi?
- Ha.
- Sport bilan shug‘ullanadimi?
- Ha, basketbol jamoasining yulduzi. Zalga ham qatnaydi.
- Nima qilasan shunday ideal yigitning hayotini rasvo qilib?
- Nima?!
- Iltimos, singlim, u bechorani tinch qo‘y. Juvonmarg bo‘lib ketmasin.
- Akaaaa-aaa.

???

Shunaqa hazilkash aka-singillarni yaxshi ko‘raman.

P.S. O‘zimning ham ikki singlim bor. Allaqachon turmushga chiqib ketishgan va meni to‘rt karra tog‘a maqomiga erishtirishgan. Lekin haligacha hazillashamiz. Ayniqsa katta singlim gapga usta ?

@birkunimen

Bugun vanihoyat uzoq rejalashtirishdan so‘ng dam olgani sihatgohga (sanatoriya) keldim. Uydan kelishimda ayolim yegani narsa ovolasizmi deb so‘raganda "yo‘q, o‘sha yerda bergan ovqat bilan kifoyalanaman. Dam olish bilan birga oshqozon-ichak tizimi ham dam olsin, parhez qila qolaman" degan edim.

Kelgach bilsam bu Avaz Oxun latifasida aytgan ochlik bilan davolaydigan sihatgoh ekan ? ?

Xotinimni yegani narsa ovolasizmi deganini eslab kulib yotibman. O‘zimga o‘zim so‘z berdim, tashqaridan narsa olib yemayman, non yemayman, faqat berilayotgan parhez ovqat bilan tiyilaman. Ishqilib oxirgi kuni haligi latifadagi bemor kabi choyxonaga telefon qilmasam bo‘ldi ?

@birkunimen

Hammasi yaxshi bo‘lishiga harakat qilasan. Asab hujayralaringni asrashga urunasan. Kayfiyating barqarorligini ushlashga chiranasan. Lekin unutma, sen o‘rmonda, odamlar jamiyatidan tashqarida yashamayapsanmi, hammasini barbod qiladigan, asablaringni qaqshatadigan, kayfiyatingni buzib kuningni rasvo qiladigan bittasi baribir topiladi.

Shu bois ham tuzilayotgan rejalarning 100% lik natijasini kutish u qadar ham to‘g‘ri emas. Ularni o‘zing buzmasang ham, buzishga majbur qiladiganlar chiqadi.

Balki hayot shunisi bilan qiziqdir. Lekin shunday onlar bo‘ladi-ki, padariga ming la'nat bunday hayotning deb yuborasan.

Bir yozuvchi aytmoqchi, "aslida hayot oddiy, lekin uni tushunish murakkab".

@birkunimen

Munosabatlarda ishlatiladigan ilk yolg‘on ungacha bo‘lgan haqiqatlarni shubhaga aylantiradi. Yolg‘on siam egizaklariga o‘xshaydi, biri aytildimi, albatta keyingisi u bilan birga keladi. Munosabatlardagi ikkinchi yolg‘on esa yuzaga kelgan shubhalarni haqiqatga aylantiradi.

Aslida bu dunyoda yolg‘onchilarga qiyin. Doimo yangi yolg‘onlarni to‘qishga majbur. Rostgo‘ylarga esa yashash oson, yolg‘onimning misi chiqmasmikan deb o‘ylanmaydi. Yolg‘on bilan yashash qiyin ekan, nega unda biz oson hayot qolib qiyinini tanlaymiz, nega?

@birkunimen

Bugun eshitganim eng antiqa maqola shu bo‘ldi: "Ishi yo‘q itni sug‘organ ekan".

Bugun tushlikda katta xo‘jayin bilan sushi yegani bir joyga bordik. Bizga bir qizaloq xizmat qildi. Turishimizdan avval qolgan sushilarimizni o‘rab bering deb so‘radim. Ofitsiant qiz "Xo‘p bo‘ladi, hozir o‘rab, bir to‘la chekingiz bilan olib kelaman" dedi. Men ham o‘zimni tuta olmay "Rahmat, yashang, singlim!" deb yuboribman.
Qarasam katta xo‘jayin menga to‘rtburchak qarayapti.
- Ha onajonisi, tinchlikmi? - deb so‘radim.
- Singlingiz yashaydi, lekin siz o‘lasiz! ?
-...

Boshingga nima kelsa tilingdan ko‘r degani shu bo‘lsa kerak-da.

"Otni qayerga bog‘lay?
Tilimga bog‘lang, tilimga!" ?‍♂️

@birkunimen

Siz atrofingizdagi odamlarni o‘zgartira olmaysiz, lekin siz atrofingizdagi odamlarni o‘zgartira olasiz.

Bu gapni ancha yillar avval ham qayerdadir o‘qigan edim. Bugun tongda uni yana ingliz tilida o‘qib qoldim. Chindan ham odamlarni o‘zgartira olmaymiz, ayniqsa atrofimizdagilarni. Shu bois odamlarning qarashlari, fikrlarini o‘zgartirishga harakat ham qilmaslik kerak degan fikrga to‘la qo‘shilaman. Bu qimmatli vaqt va energiyani havoga sovurish bilan teng. Eng yaxshi yo‘li ularning o‘zini o‘zgartirib qo‘ya qolish.

Kim bilan bo‘lsangiz o‘shasiz. O‘zgarmaydigan odam deyarli yo‘q. Qovun qovundan rang oladi degan gaplar bejizga emas.

@birkunimen

Mukammallik va ideallik izlangan ish hech qachon yakuniga yetmaydi. Shu bois ham perfektsionist bo'lish bir tomondan foydali, ikkinchi tomondan zararli.

"Iste'dodli odam har jabhada mahoratli bo‘ladi" deyilgan gapda chindan-da jon bor, bo‘lishi ham kerak.

Odatda professionallarni kuzatayotganda eng birinchi e'tibor beradigan jihatim ularning og‘zaki nutqi bo‘ladi. Haqiqiy professional albatta o‘z og‘zaki nutqi ustida ishlaydi. Bugun youtube da pataloganatom ham urolog-xirurg mutaxassislarning yarim soatlik intervyularini (rus tilida) tomosha qildim. Har ikkisi o‘z sohasining professionali bo‘lish bilan birga, juda mohir notiq sifatida taassurot qoldirdi.

Mohir notiqlik nimalarda seziladi:
- u shoshmasdan, dona-dona so‘zlaydi;
- so‘zlarni to‘g‘ri va to‘liq talaffuz qiladi;
- qaysi auditoriya bilan gaplashayotganiga qarab nutq kontenti farqlanadi. Masalan, professionallar bilan gaplashayotganda xususiy atamalarga yetarlicha murojaat qiladi. Aksincha omma bilan o‘z sohasi borasida gaplashganda imkon qadar tushunarli so‘zlardan foydalanadi yoki tushunarsiz atamalarni izohlab ketadi;
- gapning albatta ega-kesimi o‘z o‘rnida bo‘ladi;
- eng muhimi yumor hissini yo‘qotmaydi.

O‘zimizda professionallarda ko‘p kuzatadigan jihatlarim quyidagilar:
- og‘zaki nutq ustida umuman ishlanmagan. U tug‘ma bo‘ladi deb ishonilsa kerak. Aslo yo‘q, u mashq va takrorlashlar hisobiga shakllanadigan ko‘nikma;
- parazit so‘zlar haddan tashqari ko‘p;
- gap bir qolipga tushmaydi, ega-kesim bo‘lmaydi;
- bir gap boshqa mavzuda boshlanib, boshqasida tugaydi. Bir fikr bir gapga joylanmaydi;
- talaffuz bir ahvolda, ayrim kerakli so‘zlar "yutib" yuboriladi;
- nutq bo‘sh bo‘ladi, kasbiy atamalar deyarli yo‘q yoki haddan tashqari ko‘p bo‘ladi.

@birkunimen