من فهمیدم که زندگی توی رها کردنه. رها کردنِ هرچیزی که دوستش داری ولی به هر نحوی داره آزارت می‌ده. رها کردن یک شهر، یک احساس، یک شغل یا یک شخص. هر دفعه که چیزی رو رها کردم، چیز دیگه‌ای رو بدست آوردم. همیشه همینطوری بوده! و به نظرم زندگی لابه‌لای همین بدست آوردن‌ها و از دست دادن‌ها شکل می‌گیره. این موضوع هم دردناک می‌تونه باشه و هم هیجان‌انگیز! گاهی وقت‌ها یک چیز خیلی باارزش رو از دست می‌دی تا در مقابلش خود واقعی‌ت رو بدست بیاری. برای چیزهایی که از دست دادی گریه کن، اما یادت نره برای چیزهایی که بدست می‌آری هم لبخند بزنی.

#اچکان

یه لحظه از این تکرارِ مداومِ چرخه‌ی بندگی کردن برای اضطراب دست بکش. سرت رو بالا بگیر، ببین پاییز شده. آسمون قشنگ‌تر از همیشه‌ست، انگار می‌خواد یه چیزی بهت بگه. ولی تو درگیرِ این پایینی، درگیرِ وِز وزِ مردم درباره‌ی ظاهرت، درگیر راه‌هایی که نرفتی. نمی‌بینی نور خورشید از لای شاخه‌ها چقدر حرف برای گفتن داره. می‌خواد بهت بگه زندگی حتی فراتر از هدفِ فتح کردنِ دنیاست. زندگی اصلاً درباره‌ی رسیدن نیست، درباره‌ی بوی خاکیه که بعد از بارون می‌پیچه.

#درسا_ضیایی

@Achcaanteam

یه زمانی اینجوری بودم که اگه طرف ناراحتم می‌کرد، دلم می‌خواست هرجوری که شده بهش نشون بدم و صحبت کنم راجع به احساسم. اما به مرور اینجوری‌ شدم که اگه طرف ناراحتم کنه اصلا نمی‌خوام حتی متوجه شه، چه برسه به اینکه نشونش بدم یا راجع بهش حرفی بزنم. مرحله‌ی بعدی رو هم می‌دونم چیه. این که دیگه کلا از طرف ناراحت نمی‌شم. تاثیرش روی زندگی و احساساتم اونقدر کم می‌شه که حتی نمی‌تونه دیگه ناراحتم کنه. البته این مرحله‌ی آخره، چون بعد از این دیگه جایگاهش توی زندگیم رو از دست می‌ده.

#اچکان

پدرم همیشه بهم می‌گفت: «وقتی ته داستان تلخ تموم می‌شه، فکر می‌کنیم تموم داستان تلخ بوده و لحظه‌های خوبش رو فراموش می‌کنیم.»
خب راست هم می‌گفت، گاهی اوقات اتفاقات تلخ و سخت اونم انتهای ماجرا، شیرینی لحظه‌های خوب رو از روی زبونت می‌بره. انگار تلخی مدت زمان بیش‌تری روی زبون می‌مونه و تجربه کردنش واسه ضائقه‌ی ما آدم‌ها سخت‌تره. برای همین اکثر آدم‌ها می‌تونن شکلات یا یک کیک رو راحت بخورن اما وقتی بهشون یه لیوان قهوه‌ی تلخ یا یه پیک الکل می‌دی شاید نتونن راحت اون رو بنوشن. خیلی‌ها هم همون لیوان قهوه رو با شکلات، شکر یا یه چیز شیرین کنارش می‌خورن. البته خیلی‌ها هم مثل من نمی‌تونن بدون نوشیدن یک لیوانِ بزرگِ قهوه‌ی تلخ و یه نخ سیگار روزشون رو شروع کنن! خیلی‌ها که تلخی رو دوست دارن و دیگه براشون عادی شده. حالا این تلخی می‌تونه مربوط به داستان زندگی‌شون باشه یا مربوط به طهم قهوه‌شون.

#اچکان

@Achcaan

اشکالی نداره اگه آدم‌ها عوض می‌شن. خیلی بهشون سخت نگیر که چرا یه مدت پیش یکی بودن و الان یکی دیگه. بذار زندگی‌شونو بگذرونن، هرجوری که می‌خوان. دهنت رو ببند و چشم‌هات رو باز کن. درونِ اون چیزهایی که یه آدم انجام می‌‌ده و ما اون رو «کار بد» می‌دونیم، هزارتا نکته واسه یاد گرفتن وجود داره، پس برای هر حرکت، از سمتِ هرکسی آماده باش. بذار اتفاق بیوفته. ما نمی‌تونیم هیچ‌وقتِ هیچ‌وقت، کسی رو مجبور به انجامِ کاری یا فهمیدنِ چیزی کنیم. این که کسی خودش نیست به ما ربطی نداره، ما فقط دربرابر زندگی خودمون مسئولیت داریم. ما فقط می‌تونیم نشون بدیم که خیلی چیزها شدنیه و زندگی اونقدرها هم پیچیده نیست. واقعا نیست! اتفاقات، فقط عجیب و غریب و پیچیده خودشون رو نشون می‌دن، در حالی که همه‌چی توی چندتا تعریفِ ساده خلاصه می‌شه. چندتا اصل وجود داره که اونقدرر ساده‌س که نمی‌شه برای دیگری توضیحشون داد، حتی نمی‌شه بهشون فهموند که تو بهشون پی بردی! پس بذار خودشون تجربه‌ش کنن و بهش پی ببرن تا ارزشِ واقعی‌ش رو بفهمن. بعد از اینا هم، دیگه به چشم‌هات نیازی نداری. حالا وقتشه چشم‌هات رو ببندی و با قلبت آدم‌ها و رفتارهاشون رو نگاه کنی. گرفتی چی می‌گم؟!

#اچکان

صورت‌های زیبا، زیرِ لایه‌هایی از لوازم آرایشی و پوشیده در لباس‌های شیک و به‌روز. ناخن‌های مرتب و دندان‌های سفیدی که از بینشان صحبت‌های جالب و انگیزشی بیرون پرت می‌شوند. غذاهای هیجان‌انگیز؛ سفرها و تفریحات جذاب. کتاب‌های زیادی که در قفسه‌های کتاب‌خانه‌شان به چشم می‌خورد؛ ولی خب هم من و هم شما می‌دانیم که لای هیچ یک از آن کتاب‌ها حتی یک بار هم باز نشده‌است. توضیحاتم را همین‌جا تمام می‌کنم، فکر کنم خودت تا الان منظورم را متوجه شده‌ای.

#اچکان

یه عده هم که همیشه دلشون می‌خواد اولویت اول ِتو باشن. توی جواب دادن، توی دیدارها، توی خوشی‌ها و موفقیت‌ها؛ اما اگه این رو از خودشون بخوای درکش نمی‌کنن. مثلا بهشون پیام می‌دی و زمانی پیامت رو جواب می‌دن که خودشون کار دیگه‌ای دارن، وگرنه ممکنه پیامت بعد از یک ماه باز هم نشه. ولی اگه اون‌ها پیام بدن و تو همون لحظه جوابشون رو ندی، پشتت پر از حرف می‌شه. بعد از اسمت کلی صفت بد می‌چینن که حتی خودشون نمی‌دونن از کجا اومده. آدم‌هایی که فکر می‌کنن شخص مهمی هستن ولی اونقدر اعتماد به نفس پایینی دارن که با دیر جواب دادن، به شخصیت و عزت نفسشون برمی‌خوره. آدم‌هایی که از تو تمام وقت و انرژی‌ و تجربه‌ت رو می‌خوان و خودشون حاضر نیستن در مواقع لزوم، بهت یه لبخندِ کوچیک تحویل بدن.

#اچکان

آدم‌ها اینجوری‌ان که وقتی چیزی بخوای ازشون؛ هر زمان که اون‌ها دلشون‌ بخواد برات فراهمش میکنن. حالا می‌خواد شامل یک کمک، یک جواب یا یک‌ زنگ باشه. و جالبی‌ش این‌جاست که وقتی خودشون چیزی از تو می‌خوان، تو باز باید همون لحظه که اون‌ها می‌خوان براشون فراهمش کنی، وگرنه آدم بده تو می‌شی. به‌نظرم خودخواهی آدم‌ها تمومی نداره.

#اچکان

همیشه آرزو می‌کردم که توی کارم بهترین بشم، همین هم باعث شد کم‌کم که از کار کردن دست بکشم. چون فهمیدم هرچقدر هم خوب باشم، باز یکی هست یه گوشه‌ی دنیا که از من بهتره. ولی در نهایت تصمیم گرفتم خیلی اهمیت ندم. آخه چه اهمیتی داشت؟ مثلا نفر آخر باشم یا اول؟ بهترین بودن فقط با وجود دیگرون اهمیت پیدا می‌کرد ولی اگه دیگرون رو از توی ذهنم حذف می‌کردم چی؟ اگه فقط تنها من بودم توی دنیا که اون کار رو انجام می‌داد نفر اول و آخری دیگه وجود نداشت. پس دیگرون رو از توی ذهنم حذف کردم و بعدش فقط برام مهم این بود که بدون نتیجه، کاری رو انجام بدم که واقعا ازش لذت می‌برم.

#اچکان