#верш #n_volha

Назаўсёды збегчы, уцячы
Ад марноты, мітусні навокал!
Так жадаю супакой знайсці
Для душы, для духа і для вока.

Не дазволіць стрэліцца сабе,
У іншых не патрапіць рыкашэтам...
Калі марнасць Госпад адсячэ,
Застанецца штосці па-над гэтым?

─────────≪✷≫────────
Ютуб-канал аўтара

#пераклад #пан_які_прапаў

Рэйны Кастамэрскія (OST "Гульня тронаў")
Хто ты такі, – той мовіў пан,
Што ўкленчыць мушу я?
Ты - кот адрозных каляроў,
Вось ісьціна мая.
Што ў чырвані, што ў жоўці ён,
Кіпцю́ры мае леў.
Мае - вастры; і ў даўжыні
Ня горай ніж твае.
Так мовіў ён, так мовіў ён,
Той Кастамэрскі пан
Цяпер адно дажджы ліюць
Ў яго парожні заль.
Адно дажджы ліюць ў яго
Пусты, бязьлюдны заль.

Спасылка на арыгінал "Rains of Castamere"

#верш
#Хросная

Магутны Божа, міласэрны Божа
Няхай не рвецца Арыядны ніць
Памерці за краіну - кожны зможа
А дзе ўзяць сілы -
за краіну жыць?

#верш #эстраґон_адысэй

думайце.

т. дэ шардэну

выбух мі(е)нскае наасферы

апякае часцей дыхання
жарам вераснёвым
плыве выквінтным зданем
вежы пераплёўвае
цягнік у нябыты

зазірае ў бездань свіслачы
пускаючы дым
не знаходзіць там мыслячых
скокае праз тын
прывід незабыты

лунае вуліцаю скарыны
бегае на ляхаўцы
ўтаропліваецца ў брудныя спіны
каб зноўку жахацца
ґадо пабіты

над усім што было
каб стаў антракт непазбежным
гасіць лямпы святло
нехта бязмежна драпежны
мефіста твой выхад

выходзячы з зацямнення
Ніхто не знаходзіць Нікога
знікаюць жа сцэны сцені
новая хутка прыгода
паходжанне новых відаў

тэатр скончыў свой выступ
сумны як тэарэма яўклідава
той хто зайграў ролю біскупа
не стане шукаць строй відара
а я не знойду эпітэты

струны нерваў пад смыкам блогаў
падзеі бурай нясуць нас у жорны
я маю напэўна імя жывога
хоцяж на рэчы самай мёртвы
а што робіш ты тады

ps
я выбухнуў як трыста тон тратылу
ў выбліску містычнага чуцця
сябе мне наасфера праявіла
і счэзла як трамвайная ралля
паснулі ў шабанох каты

#Рута_Азоўская #проза

Ахвяравальнік https://telegra.ph/Ahvyaravaln%D1%96k-08-21

Анатацыя:
У мясцечку ёсьць цікавая традыцыя, якая робіць людзей шчасьлівымі, але аднойчы іншаземцы спрабуюць зьнішчыць яе... Што за традыцыя? Ці змогуць месьцічы зразумець яе каштоўнасьць? аднавіць яе?

Telegraph

Ахвяравальнік

Кладу ў старадаўні куфар некалькі залатых талераў. Гэта пятая частка майго заробку. Хачу каб горад квітнеў. Ведаеце, калі вы яшчэ ніколі тут не былі, то наш горад вялікі, прашыты наскрозь празрыстай срэбнай халоднай ніткай ракі, ахінуты зьверху золатам прыгожых…

#верш
#Nichto_Absalutna

Колькі неахайных радкоў пра веліч(-ыню?)

Ну так, я вялікі.
І ты вялікі (вялікая?),
Два квадратныя мэтры скуры
Патрабуецца,
Каб пакрыць твой неабсяжны
І недасяжны ўнутраны сьвет,
Дый галавою ўжо біўся
Ці білася?
Аб уяўныя сьцены, паліцы,
Абуйся, выходзьма разам
Ў нешта
Большае.

#Рута_Азоўская #проза

https://telegra.ph/Zorachka-Valoshka-08-15

Зоры недзе высока ў небе, але наколькі яны падобныя на нас ці мы на іх?...
Зорачка Валошка хацела яскрава зьзяць на начным небе, чаму ёй трэба навучыцца для таго, каб моцна зіхацець?

Telegraph

Зорачка Валошка

Жыла на сьвеце Зорачка зь незвычайным імям — Валошка. Так яе назвалі таму, што яна мела мілыя сінія вочы, якія напаміналі іншым зорам пра глыбокае таямнічае мора, якое яны бачылі на зямлі. У Зорачкі была мара — зьзяць таксама яскрава, зырка і прыгожа як і…