ورور جانه ! زما خو په سپي زړه نه کېده، څې بهر سپي سره را ووتم، مال اوس چیشی و کم، بس کنډوالې کې مې وتاړه، له کوره مې قينچي يوړه ويښته مې پې کم کړل، نکریزې مې ورته راوړې، سره، سره ټپي مې ورکې وکړل، نيمايي پښې مې ام پرې سرې کړې. څې کور ته مې را وست، مور ته مې…

ـ هو ـ دا د هاشم كلا وه. له هجرته مخکې څې يې له وروڼو سره بېلتون وسو، جوړه یې کړه، دا کلا ده په گوښي ځان جوړه کړې وه. بس بمباریو سره خرابه کړه، اوس یې دا یو دېوال روغ پاتې دی. هغه وخت خو خټه په غوايانو پخېده. زورورو غوايانو پسې به يې يوه وتړله، په خټه کې…

ناول: وطنه ستا لیونی - برخه اومه  ورستی برخه - لیکوال : محمد الله "همیم" د تیری برخه اخیری الفاظ خو بس یو دم، هاشم بی سوره سو. چا ویل چا چیشی پې وخوړل، چا ویل خامو چرسو خراب کړ، چا ویل غره کې د لوېدو وجه ده... کرار، کرار خرابیده، هغه ده اوس يې خپله وينې.…