من انقدر با خودم غریب شدم که...
دیگه غریب شدن برای بقیه برام مهم نیست.

دو رو نباشید،
حسود نباشید،
زیرآب زن نباشید،
آدم فروش نباشید،
دو به هم زن نباشید،
پشت آدما حرف نزنید،
حداقل اگر دشمن هم شدید، دشمن باشکوهی بشید.

بیشتر غصه خوردنای ما ازونجایی شروع شده که به آدما بیشتر از ظرفیتشون توجه کردیم

همیشه اونی که حواسش به رفاقت هست حتی بعد از اینکه طرف دیگه رفیقت حساب نشه، بیشترین صدمه رو می‌بینه.

نمی‌فهمم همش ۳ ساعت خوابیدم چجوری انقدر سرحالم.

جدیدا حتی بابامم به این پی برده که لباسای خودش به من بیشتر میاد?
مامانم وقتی میبینه همش لباسای بابامو می‌پوشم: الینا میخواسته پسر بشه اشتباه شده:))

انقدر حرص حرف و حدیث‌های پوچی که پشت سرتون میزنن رو نخورین
به قول شیخ بهایی:

آن کس که بدم گفت، بدی سیرت اوست
‏وان کس که مرا گفت نکو، خود نیکوست
‏حال متکلم از کلامش پیداست
‏از کوزه همان برون تراود که در اوست...

یه عالمه متن نوشتم بزارم اینجا ولی حوصله ندارم. امان از بی‌حالی.

وای دوقلو داشتن خیلی سخته.