Және сол китаптың үстинде өмир,
Және сол китаптың ишинде өмир,
Бир шайыр сезимин түсинип жылап,
түсиндириў ушын жетпейди өмир.

Ақыры, бир күним — бир неше тәғдир...
Тәғдирди оқытыў бәринен аўыр.
Айгүл Қосымбетова

@sheginisten

әжайып сезимлер...

@sheginisten

..............???????..........

Сениң ийбең мениң ақлымды урлап,
Қырмызы лебиңде ышқым жанажақ,
Сондай сулыў келин...
таўланып турсаң,
Нурланып турсаң...
соншелли аппақ.

Қызлық ығбалыңның қызыл бир шоғы
Орамалға сиңип кеткен бе екен?
Қызыл жүзлериңе жалын жандырып
Буншелли тынышсыз отырсаң, неден!?

Саған көзтиймесин, қызыл шаршылым,
Қызғыш қайтарады қызған көзлерди,
Сениң назларыңнан мен де мәс болып,
Кеўлиме түйемен сырлы демлерди.

Әй-ҳай бул дүньяның гөззал жаўаны,
Ашықлық дәўрәны саған мүнәсип,
Тек өзиң бүл жерде қыздың әрманы,
Саған жарасып тур келинлик бахыт!

Айгүл Қосымбетова

■бул қосықтың ийеси (келиншек) қосықтағыдан да шырайлы, анығы!

@sheginisten

Бүгин бахытқа толы бир күн болды.
Шаўдырбай атамыздың руўхына жақсы тилеклер айтылды. Сағыныш, қуўаныш көз жаслары, мақтаныш сезимлери қанат қомлап мүзей аспанында ушып жүр.
Атағулла достымыздың ықласы, ғайраты, Сағынбай атамның иш-ишинен сүйсинип көз алдына ески мәўритлер келгени, әтирапымызда мийримли көзлердиң бир-бирине сүйениш болып турғаны не деген тамаша...
Ал, мениң көз алдымда:
**Шаўдырбай ағаның әдил сыншысы,
эксперти еди Әскербай аға –
солғын шықты, дейди, ана образың,
пошалап кеткенсең мына эпизодта...

Шәкең өзи болып Дәўлен ағаның –
күйинип ҳәм басын шайқап береди.
Айтады кимлерден айра түскенин,
қатты гүйзелткенин кимниң өлими...
___
Қайтып туўылмайды ол тайнапырлар,
енди ол күнлер де қайтып келмейди...**
Залда отырып поэтикалық хронотоптың күши менен сол заманда жасап отырдым. Жанлы картина...
Музей директоры Шаригүл апамыздың, биз Сағынбай болғымыз келип кетти...деген гәпи бәримиздиң кеўлимиздеги сезим еди. Әжайып сезим.
Әдебиятымыздың ири тулғасының руўхы шад болғай!

@sheginisten

Мен жүрмеген жоллар еди көргеним,
Мен жазбаған жырлар еди, билгеним —
бул соқпақтың қандай екен саўғасы?

Жадыраса, мыйық тартып күлгеним,
Қабақ шытса, "билгеним"ди билмедим,
бақлаўларым билим болар ақыры.

Шешенлерге сырлас қылғай, тәңирим,
Еренлерге жолдас болғай өмирим,
ешек жойтпағанның бәри ақыллы.

Жарты жолда атым тайып қалмағай,
Жарты жаста басым жарты болмағай —
мусылманның тилегинде нақылы.

Дәртсиз жүрек — қансыз дене, қуры лаш,
Арсыз бенде Алланики бола алмас,
Мийримлиге жақын жүриў мақулы.

Айгүл Қосымбетова

@sheginisten

*Мен қумларда шөктим, қумға сүңгидим,
Теңизде суўсырап шөллеп атырман.
Базда қанат жайып келеди ушқым,
Әттең, алысларда әрманым мениң.

Билсең, меломаны болдым ышқының,
муңларым молайды, түсти үскиним.
Нөсерли жамғырда телефон шалып,
Және хат жолладым, сәлем, батырым:

Ашық жүрегимниң
есиклери де,
Дийдар диллесиўге жолым дәмели.
қағазларда емес,  самалда қалған —
саған дәртлеримди жазғым келеди.
Гүзги айралықлар, қоңыр самаллар,
Тағы ышқ теңизим бир қумайтланды.
Тағы тынышсызлық...
Тынышлық тағы
...ылай суў мөлдиреп тынған сыяқлы *...
сағыныштан кеўлим сөйлемей қойды!

Мен өзимсиз қалдым бул кең қалада,
Тағы мәнзилим жоқ. Тағы қыр дала.*
( 20.09.2021.)
Айгүл Қосымбетова

@sheginisten

Қосық текстинде көркемлилик жоқ. Қара сөз бенен-ақ берилген. Бирақ, дурыс қатарлар...

Биз қуўанышларға бөлениў ушын ақша табамыз... Өзимизди және өзгелерди қуўантып жүрейик?.

@sheginisten

#Ибрайым_Юсупов_95_жаста#торқалы_той_саўғасы **Қарақалпақ фолъклористикасынан теориялық билимлерди берген Устазымыз ф.и.к. доцент Жеңис аға Низаматдинов: "Қарақалпақ әдебияттаныўы және оның әдебий тилиндеги илим ең дәслеп қандай көринисте қәлиплести?" деген сораўына 1-курс студентлери арасынан бирде бир студент (солар арасында мен) жуўап бере алмады.
Соң өзи сабақты даўам еттирип, бизде биринши болып  фолъклорлық шығармаларды жыйнаў, ең әййемги жазбаларды топлаў иси қолға алынды. Дәслепки илимий жумыс сол болды. Оларды алдыңғы саўатлы, исине пуқта, жуўапкершиликли және сабырлы, пидәйы қарақалпақ илимпазлары халық арасынан атлы-ешекли  жыйнап  алды.  Мине, усы дәслепки илимпазлардың мийнети менен кейинги фундаменталь, нағыз илимий том, том китаплар, диссертациялар, монографиялар жарық көрди...-деп еди.
Бул болса жанлы халық аўызеки тили, өнери, салт-дәстури, әдебияты ушын лазым еди.

Мине, арадан жыллар өтип бүгинги XXI әсир--технология әсиринде де бундай мүтәжлик еле бар. Мысалы, шайырдың жанлы портрети, өз баянлаўы оның есселеринде, сәўбетлеринде анық көринеди. Ал, шайырдың илимийлик интелекти мақалаларында жәмленген болады. Тилекке қарсы ески баспа журналларын таўыў мүмкиншилиги аз ямаса жоқ.

Ал, бүгин мен 2024-жыл май айының дәслепки күнинде жаңа баспадан шыққан китапты оқып бабамыз Ибрайым Юсуповты илимпаз сыпатында таный алдым.

1959-жылғы "Әмиўдәрья" журналында жәрияланған илимий диалектологиялық мақаласын, басқа да әдебий мақалаларын сақлап бүгинги күнге шекем жеткерген, үгитлеп, оны китап етиўди усыныс еткен шайыр Сағынбай Ибрагимовтан миннетдарман. Ал, барлық ески журнал, газета, тағы қолжазбаларды терип, топлап китап етип шығарған достым Алтынай Тилегеноваға алғысым көп.

Зер қәдирин Зергер биледи. Әдебий мийрасларды асырап абайлаў бизиң парызымыз болса, кейинги әўладқа жеткерип бериў ийгиликли исимиз.
Бул китапты әдейи, сен көшеге шыға алмасаң, бизлер үйиңе келе беремиз, -деп достым Алтынай, Бийбихадиша Жолдасбаева менен келип берип кетти.
Қандай әжайып дослар...Барыңызға шүкир...Жаңа баспадан шыққан китаптың биринши оқыўшыларының бири болыў да сезине билген адамға Бахыт.
Барлық әдебият шайдаларын китапты оқып көриўге шақырып қаламан. Арнайы мазмунын таслап қойдым.

Айгүл Қосымбетова**@sheginisten